پیامبر به مشرکین می‌گوید که به فرض محال اگر الله دارای فرزند باشد، من به شما اجازه نمی‌دهم که در پرستیدن او بر من سبقت بگیرید و من اولین نفر او را خواهم پرستید

تغابن به معنای غلبه کردن با خدعه و نیرنگ است. الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ در این سوره ذکر می‌کند که روز تغابن حقیقی، روز قیامت است.

انسان اگر هزار  ماه که شب قدر ندارند، عمل صالح انجام دهد، شب قدر از آن بهتر است؛ این به خاطر ثواب بزرگ و انواع برکت‌هایی است که در این شب وجود دارد.

استعاذه برای هنگامی است که شخص بخواهد قرآن را قرائت کند. چه در نماز باشد و چه خارج از نماز. چه به صورت کامل بگوید و چه به بخش اول بسنده کند.

رسول اللهﷺ در نماز‌های جهری، سوره‌‌ی فاتحه را با صدای بلند قرائت می‌نمود. اما بسمله را بلند نمی‌خواند. در حالی که اگر جزئی از آن بود، آن را بلند می‌خواند.

سوره‌ی فاتحه بدون بسم الله الرحمن الرحیم هفت آیه است و حرف کسانی که می‌گویند بسم الله الرحمن الرحیم یکی از آیات این سوره است، اشتباه است.

این دو سوره بزرگ‌تر از دیگر سوره‌ها هستند و رسول اللهﷺ آنها را «زَهراوَین» نامیده‌اند. سوره‌‌ی فاتحه، با عظمت‌ترین سوره در قرآن و همان «سبع المثانی» است

این حروف الفبا که به زبان عربی هستند، معنایی ندارند. بر این اساس می‌گوییم: این حروف الفبا، معنایی ندارند اما هدف و حکمت بزرگی در آنها نهفته است.

مراد از «خلیفه» یعنی افرادی که جانشین یکدیگر می‌شوند. یعنی مردمانی می‌روند و دیگرانی جایگزینشان می‌شوند. نزدیک‌تر به صواب همان قول اول است.

معلوم نیست درخت ممنوعه در بهشت چه بوده که آدم از خوردن آن نهی شد. معلوم بودنش هم مهم نیست. بلکه اصل داستان دارای اهمیت است.

الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ صبر را بر نماز مقدم نموده، زیرا گستره‌ی صبر بیشتر است. نماز عبادتی معیّن است، اما صبر، عبادتی وسیع‌تر است.