شخصی که خون اهدا می‌کند اگر گرفتن خون از وی آسیبی به او نمی‌رساند، گناهی بر او نیست و اگر کسی که خون به او اهدا می‌شود، مسلمان باشد این کار از جمله نیکوکاری به مسلمانان است و اگر مسلمان نباشد از جمله کسانی است که صدقه بر آنان جایز است...

شهید شمرده نمی‌شود زیرا مرگ به اختیار و فعل خودش رخ داده هر چند که قصد آن را نداشته است اما وی مانند کسی که دچار آتش‌سوزی و غرق شدن شده یا زیر آوار وفات یافته و غیره، نیست زیرا کسانی که بدین اسباب وفات یافته‌اند مرگشان ناشی از فعل خودشان نبوده است....

برای انسان جایز است هرگاه دندان‌هایش بریزد، دندان‌های مصنوعی دیگری را جایگزین قرار دهد زیرا این از جمله از بین بردن عیب است....

آنچه نزد من ترجیح دارد، این است که جایز نیست هیچ شخصی چیزی از اعضای بدنش را اهدا کند و اگر اهدا کردن جایز نباشد، فروش آن از باب اولی جایز نیست....

اگر هدف از این کار مصلحتی خارجی باشد که تعلقی به میت ندارد، جایز نیست زیرا میّت احترام دارد....

حکم استعمالش این است که اگر درصد مخلوط شده با دارو تأثیری نداشته باشد بدین صورت که اگر انسان مقداری یا مقدار زیادی از آن را تناول کند دچار مستی و نئشگی نمی‌شود، اشکالی ندارد ...

واب به این سؤال نیازمند محقق شدن دو مسئله است: مسئله‌ی اول: آیا خمر نجس است یا نجس نیست؟....

این کار اشکالی ندارد زیرا اگر نیاز باشد زن، مردی را پرستاری کند، گناه و اشکالی در آن نیست و تفاوتی نمی‌کند که لازمه‌ی آن لمس مرد باشد یا خیر اما بر وی شایسته‌ است دست‌کش بپوشد....

کتمان کردن بیماری بهتر از اعلان کردن آن است اما اگر آن را اعلان کرده و از آن خبر دهد که از باب شکایت نباشد اشکالی ندارد ....

هرگاه روح در جنین دمیده شود سقط کردنش به طوری که بمیرد به هیچ وجه جایز نیست و فرقی ندارد ناهنجاری‌اش نداشتن دست، نداشتن پا، نداشتن چشم، نداشتن بینی یا هر حالت دیگری باشد بلکه باقی می‌ماند تا این که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ آن را خارج کند سپس الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ با وی هر چه بخواهد می‌کند.....

این صحیح نیست بلکه ناله‌ی بیمار اگر از روی شکایت باشد حرام است...

بله جایز است زن مسلمان نزد زنی نصرانی معالجه شود به شرطی که این زن نصرانی مورد اعتماد باشد....