قرائت بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای سوره‌ی توبه درست نیست؛ زیرا صحابه رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُم زمان کتابت مصحف، بسم الله الرحمن الرحیم را ننوشتند.

منظور مشرکینی است که بین آنها و پیامبرﷺ پیمانی مبنی بر این که با آنها جنگ نشود. در اینجا می‌گوید که این پیمان لغو شده است.

این سوره به همین صورت آمده است و در صورتی که بسم الله الرحمن الرحیم در اولش نازل شده بود، حفظ‌ می‌شد و باقی می‌ماند. اما چنین چیزی نیست.

علما پیرامون جنگ در این ماه‌ها اختلاف دارند؟ آیا نسخ شده؟ جمهور اهل علم می‌گویند که نسخ شده؛ زیرا الله به صورت عام دستور به جنگ با مشرکین می‌دهد.

نسیء این است که در جاهلیت، وقتی قصد جنگیدن در محرم را داشتند و می‌دانستند که این ماه، حرام است، می‌گفتند: حرمت این ماه را به ماه صفر تغییر می‌دهیم

کفر نیز مانند ایمان کم و زیاد می‌شود. ایمان به وسیله‌ی طاعت، زیاد و با ارتکاب معاصی، کم می‌شود. کفر نیز به خاطر گناهانی که مزید بر اصل کفر هستند، بیشتر می‌شود

آنها در جاهلیت ماه محرم را به تأخیر می‌انداختند. آنها آن را حلال می‌کردند و حرمت آن را در ماه صفر قرار داده می‌گفتند: ما چهار ماه در سال را حرام قرار داده‌ایم.

بر مسلمان واجب است احکام الهی در عبادات را قبل از اینکه انجام دهد، بداند تا بتواند الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را بر اساس بصیرت عبادت کند.

آیه اول در مورد تصدیق پیامبر است که الله به هر نمونه صدق رسالتش را ثابت می‌کند. آیه دوم در مورد توبه سه نفر از صحابه است که به غزوه تبوک نرفتند