ین نذر نیست که خیر را برای انسان به ارمغان آورده و شر را از وی دفع می‌کند، هرگاه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ چیزی را بخواهد هیچ چیزی‌ از جمله نذر و غیر آن نمی‌تواند از قضاء الله جلوگیری کند....

واجب است مؤمن در حرکتش به سوی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ مانند دو بال پرنده بین خوف و رجاء باشد. امام احمدرَحِمَهُ‌الله می‌فرماید: (شایسته است خوف و رجاء انسان ‌هم‌اندازه باشد اما اگر یکی بر دیگری غالب شود صاحبش هلاک می‌شود)....

حسن ظنّ به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ این ‌گونه است که هرگاه انسان کار نیکی انجام دهد به پروردگارش حسن ظنّ دارد که این عمل را از وی قبول می‌کند. هرگاه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را صدا زده و دعا نماید؛ به وی حسن ظن دارد که دعایش را قبول و اجابت می‌کند...

این که انسان کارش را به الله بسپارد و در اعتماد بر وی در جلب منفعت و دفع ضرر صادق باشد، به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و وعده‌اش اعتماد داشته باشد و اسباب شرعی و حسّی که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ بدان امر نموده را انجام دهد همان توکل است....

انسان با صادق بودن در اعتماد به پروردگارش، بر الله متعال متوکل می‌شود به گونه‌ای که می‌داند الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ همان کسی است که خوبی‌ها به دست او بوده و او است که امور را تدبیر می‌کند....

مقصود علماء از تقسیم دعا به دو قسمت: دعای مسألت و دعای عبادت؛ دعای مسألت این است که نیازهایت را از الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ درخواست کنی. دعای عبادت نیز این‌گونه است که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را با آنچه مشروع نموده عبادت کنی.

دعا فقط برای الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است و استعاذه و پناه بردن فقط به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌باشد، مالکیت نیز فقط برای الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است زیرا او مستحق است که دعا شود و به وی پناه برده شود و او دارای فضل و احسان است.

اگر بدین خاطر گفته‌اند که در این اماکن بیشتر یافت می‌شود یا ارزان‌تر است اشکالی ندارد اما اگر اعتقادی مبنی بر این‌ که سجاده‌هایی که از این اماکن، خریداری می‌شوند با دیگر سجاده‌ها در فضیلت داشتن فرق می‌کنند وجود دارد صحیح نیست و اگر چنین اعتقادی دارند برایشان خریداری نکن.

رقیه‌ی شرعی همان است که در سنّت وارد شده‌. اما رقیه‌ی غیر شرعی همان رقیه‌‌ای است که عبارت از بدعت یا شرک یا شامل بدعت یا شرک باشد.

اشکالی ندارد روی آب قرائت شود و بیمار با آن وضو گیرد تا بدین وسیله‌ شفا یابد.

مداوا نمودن با قرآن عظیم، جایز است.