(۴۷۱۰) سوال: مردی نزد شخص دیگری کار می کند اما کارفرما، به قصد محروم کردن این کارگر از دستمزدش، کار این کارگر را انکار کرده است، بنابراین کارگر شکایت خود را به مقام مسئول ارائه داده است، و از او خواسته اند که کسانی که شاهد کار وی بوده اند را بیاورد، اما کسانی که از کار وی مطلع هستند، یا همسایه کار فرما هستند یا کارگر وی می باشند و همگی با کارفرما رودربایستی می کنند و قبول نکردند شهادت بدهند، حکم کارفرما که می خواهد این کارگر را از حقوقی که در پی آن است، محروم کند، چیست و حکم اشخاصی که شهادت بر حق را کتمان کردند، چه می باشد؟
جواب:
اما کسانی که شهادت حق را کتمان کردند، خواه سوالی که مجری آن درباره اش پرسیده است یا به هر نحو دیگر پرسیده باشد، هر کس شهادتی که به آن آگاه است، کتمان کند، خداوند در موردش می فرماید:” وَلَا تَكۡتُمُوا۟ ٱلشَّهَـٰدَةَۚ وَمَن یَكۡتُمۡهَا فَإِنَّهُۥۤ ءَاثِمࣱ قَلۡبُه” “شهادت را کتمان نکنید، که هر کس آن را کتمان کند، پس بی شک قلبش گناهکار است ” [ بقره: ۲۸۳] گناه قلب- پناه بر خدا- موجب انحراف بدن می شود و پیامبر ص دراین باره فرمود: « آگاه باشید در بدن پاره گوشتی است که اگر سالم باشد، همه اعضای بدن سالم می شود و اگر فاسد و خراب باشد، همه اعضای بدن خراب و فاسد می گردد، بدان که آن قلب است». اما در مورد کارفرما که حق کارگر روز مزد را انکار کرده است، از پیامبر خدا -که سلام و درود خدا بر او و خاندانش باد- روایت شده که خداوند متعال می فرماید: « سه کس هستند که من در روز قیامت خصم ( دشمن) آنها هستم: مردی که با من پیمان ببندد و سپس نیرنگ و خیانت کند، مردی که انسان آزاده ای را برده کند و او را بفروشد و بهایش را بخورد، و مردی که کارگری را اجیر کند و از او کاملا کار بکشد و مزدش را نپردازد».
بنابراین این کسی که او را انکار کرده است خداوند متعال _ در روز قیامت_ دشمن او خواهد شد ، و هر کس که خدا دشمنش باشد، او دشمن شکست خورده و مغلوب است، من به کارفرما توصیه می کنم – اگر آنچه که این کارگر می گوید راست باشد- من به او نصحیت می کنم که در مورد این کارگر از خداوند متعال پروا پیشه کند و حق وی را ادا کند قبل اینکه روز قیامت کارهای نیکش را از او بگیرند.
