چهارشنبه 23 ربیع‌الثانی 1447
۲۳ مهر ۱۴۰۴
15 اکتبر 2025

(۴۳۱۷) حکم ذبح قربانی قبل از روز عید در حج

(۴۳۱۷) سوال: همانطور که از سال‌های گذشته دانستم فقط ذبح قربانی از روز عید سروع می‌شود اما آنجا حجاجی هستند که قبل از روز عید قربانی می‌کنند و به قول بعضی از علما احتجاج می‌کنند، آیا این از ایشان کفایت می‌کند یا امر به اعاده‌ی آن کنیم و اگر از ایشان کفایت می‌کند ما نیز دوست داریم همراه ایشان ذبح بکنیم و از مشکلاتی که در روز عید و بعد آن برای ذبح کردن وجود دارد خلاص شویم؟

جواب:

برای انسان جایز نیست که قربانی‌اش را قبل روز عید ذبح کند لذا روز عید برای ذبح آماده شده و همچنین سه روز بعد آن و اگر ذبح قبل از روز عید جایز بود رسول اللهﷺ انجام می‌داد زمانی که به اصحابش امر نمود که هر کسی همراه خود قربانی ندارد از احرام عمره خرارج شود و اما رسول اللهﷺ فرمود: «إني معي الهدي فلا أحلُّ حتى أنحر» رواه البخاری (۴۳۵۳) و مسلم (۱۲۳۱).: (من همراه خود قربانی دارم و تا آن را ذبح نکنم (از آن چیزهایی که بر محرم حرام است) حلال نمی‌شوم): بنابراین اگر قربانی کردن قبل از روز عید جایز بود در آن روز قربانی‌اش را ذبح می‌کرد برای این‌که اصحابش برای بیرون آمدن از احرام عمره اطمینان یابند و همراه ایشان از احرام عمره بیرون بیاید زیرا که ایشان فرموده‌اند: «لَوِ اسْتَقْبَلْتُ مِنْ أَمْرِي مَا اسْتَدْبَرْتُ؛ مَا أَهْدَيْتُ، وَلَوْلا أَنَّ مَعِي الْهَدْيَ لأَحْلَلْتُ»[۱] : «اگر آنچه را كه اكنون می دانم، ابتدا می دانستم، هدی با خود نمی آوردم. و اگر هدی با من نمی بود از احرام بيرون می آمدم»: و امتناع رسول اللهﷺ از ذبح کردن قربانی‌اش قبل از روز عید با وجود این که نیاز به آن بود دلیل بر این است ذبح قربانی قبل از عید جایز نیست و اما کسانی که به آن فتوا داده‌اند آن را با روزه قیاس گرفته‌اند یعنی کسی که قربانی‌ای را نیافت جایز است قبل از روز عید روز بگیرد ولی این شبیه آن نیست زیرا روزه همانطور که اللهÀ می‌فرماید: {فَصِیَامُ ثَلَـٰثَةِ أَیَّامࣲ فِی ٱلۡحَجِّ} [سوره البقرة: ۱۹۶] : (سه روز در (ایام) حج): و هنگامی که این در عمره مشروع شده است انگار در حج تمتع (انجام حج و عمره در یک سفر) مشروع شده است زیرا رسول اللهﷺ می‌فرماید: «دخلتِ العمرةُ في الحجِّ» : (عمره وارد حج شد): و برای همین نیز کسی که حج تمتع را به جا می‌آورد اگر قربانی‌ای نیابد، سه روز در حالی در احرام عمره می‌باشد و تا آخر ایام تشریق به غیر از روز عید روزه می‌گیرد.

و برای همین می‌گوییم: این قیاس مقابل نص است و همچنین قیاسی که علت‌های آن مثل هم نمی‌باشند لذا ارکان قیاس در آن به جا نیامده است و بدون شک درست است که جایز نیست که انسان قربانی را جز در روز عید و سه روزه بعد آن ذبح کند.

و اما این گفته‌ی سوال کننده که مردم در روز قبل از عید بیشتر نیاز دارند، به او می‌گوییم: می‌توانی قربانی را در مکه در روز عید یا یازدهم یا دوازدهم یا سیزدهم ذبح کنی و در مکه کسی را می‌یابی که آن را بگیرد و از آن نفع ببرد.


[۱] رواه البخاری (۱۷۸۵) و مسلم (۱۲۱۶).

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: إن وقت ذبح الْهَدْي كما عرفتُ في سنوات ماضية يبدأ يوم العيد، وهناك بعض الْحُجَّاج يذبحون هديهم قبل يوم العيد، محتجين بقول بعض العلماء، فهل يجزئهم ذلك، أو نأمرهم بالإعادة، وإذا كان يجزئهم ذلك، فإننا نود أن نذبح معهم لنتخلص من مشاكل يوم العيد فما بعده؟

فأجاب رحمه الله تعالى: لا يجوز للإنسان أن يذبح هَدْيَهُ قبل يوم النحر، فيوم النحر هو المُعَدُّ للنحر، وكذلك الأيام الثلاثة بعده، ولو كان ذبح الْهَدْي جائزا قبل يوم العيد لفعله النبي حينها أمر أصحابه أن تَحِلَّ من الْعُمْرَةِ من لم يكن معه هَدْي، وأما هو صلى الله عليه وسلم فقال: «إِنِّي مَعْيِ الْهَدْي فلا أُحِلُّ حَتَّى أَنْحَرَه»، فلو  كان النحر قبل يوم العيد جائزا لنحر النبي صلى الله عليه وسلم في ذلك اليوم، لأجل أن يطمئن أصحابه في التحلل من الْعُمْرَةِ، ولأجل أن يتحلل هو أيضًا معهم، لأنه قال: «لو اسْتَقْبَلتُ من أَمْرِي مَا اسْتَدْبَرْتُ ما سُقْتُ الْهَدْي وَلَأَحْلَلَتُ»، وامتناع الرسول -عليه الصلاة والسلام- من ذبح هديه قبل يوم النحر مع الحاجة إليه دليل على أنه لا يجوز، والذين يُفْتُونَ بهذا يُقيسُونه على الصوم، فيمن لم يجد الهَدْي فإنه يجوز له أن يُقَدِّمَ صومه قبل يوم النحر، ولكن هذا ليس شبيها بها لأن الصوم كما قال الله -عز وجل- فيه: ﴿ فَصِيَامُ ثَلَثَةِ أَيَّامٍ في الحج ﴾ [البقرة: ١٩٦]، وهو إذا شرع في الْعُمْرَةِ، فكأنما شَرَعَ فِي الْحَجِّ – أعني الْمُتَمَتِّعَ -، لقول النبي صلى الله عليه وسلم: «دَخَلَتِ العُمْرَةُ في الحج»، ولهذا يجوز للمُتَمَتِّع الذي لا يجد الهدي أن يصوم ثلاثة أيام من حين إحرامه بالعُمْرَةِ وإلى آخر أيام التشريق، ما عدا يوم النحر.

وعلى هذا فنقول: إن القياس هنا قياس في مقابلة النص، وهو أيضًا قياس مع الفارق، فلا تتم فيه أركان القياس، والصواب بلا ريب أنه لا يجوز أن يذبح الإنسان هَدْيَهُ إلا في يوم العيد، والأيام الثلاثة بعده.

وأما قول السائل: إن الناس أحوج قبل يوم العيد. فنقول له: من الممكن أن تَذْبَحَ الهدي في مَكَّةَ إما في يوم العيد، أو الحادي عشر، أو في الثاني عشر، أو في الثالث عشر، وفي مكة تجد من يأخذه وينتفع به.

مطالب مرتبط:

(۴۳۳۰) آیا با انجام طواف افاضه ما را از طواف قدوم و وداع مستغنی می‌سازد؟

بله او را از طواف قدوم و وداع مستغنی می‌سازد...

ادامه مطلب …

(۴۳۶۸) آیا برای کسی که عمره می‌کند طواف وداع واجب است؟

اهل علم در این مسئله اختلاف نظر دارند برخی از آنها می‌گویند: برای کسی که عمره می‌کند طواف وداع نیست ....

ادامه مطلب …

(۴۳۵۰) حکم رمی جمرات پیش از زوال در روز دوم ایام تشریق

رمی در روز یازدهم و دوازدهم و سیزدهم قبل از زوال جایز نیست زیرا رمی در این ایام سه‌گانه وقتش داخل نمی‌شود مگر بعد از زوال خورشید...

ادامه مطلب …

(۴۲۸۸) حکم خارج شدن از احرام در منا پیش از وقوف عرفه

افضل آن است که از مکانش با احرام بیرون بیاید...

ادامه مطلب …

(۴۳۷۰) حکم طواف وداع برای مقیم مکه هنگام سفر

هنگامی که برای حج یا عمره آمده است طواف کرده و خارج نیز نمی‌گردد مگر با طواف اما اگر برای غیر عمره و حج به مکه آمده است بلکه برای کار یا ملاقات خویشاوندان یا مانند آن به مکه آمده است پس در این صورت طواف وداع لازم نمی‌باشد ....

ادامه مطلب …

(۴۳۴۱) حکم درک شب منی با رسیدن در نیم‌ساعت پیش از فجر در شب یازدهم

اشکالی در آن نمی‌باشد و بر شما گناه و فدیه‌ای نیست...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه