(۴۱۸۶) حکم حج کودک دو ساله

(۴۱۸۷) سوال: امسال نیت حج کردهام و بچهای دارم که دو سال دارد و میخواهد با ما حج را ادا کند؛ آیا برای او کفایت میکند که پدرش به جای او نیت کند و در اثنای طواف و سعی او را حمل کند یا این که پدرش طواف و سعی کند سپس به نیابت از پسر طواف و سعی کند؟

جواب:

نظرم این است که در این زمان که حاجیان زیاد هستند و بسیار شلوغ است برای کودکان احرام بسته نشود زیرا ان حجی که انجام میدهند برای آنها کفایت نمیکند و هرگاه بالغ شدند بر آنها واجب است دوباره حج را ادا کنند در حالی که این حج سنت است و پاداش آن به ولی میرسد اما این پاداشی که انتظار آن را دارند به خاطر آن چیزهای مهمتری از آنها فوت میشود زیرا در حال طواف و سعی به این کودک مشغول میشود به خصوص زمانی که این کودک تشخیص نمیدهد لذا جایز نیست او را در طواف به نیت طواف خود و این کودک او را حمل کند زیرا قول راجح در مسئلهی حمل کودک در اثنای طواف و سعی که اگر آنها نیت را میدانند و ولی آنها به آنها بگوید: نیت طواف و سعی کنید اشکالی ندارد آنها را در حال طواف و سعی حمل کنند اما اگر نیت را نمیدانند برای او کفایت نمیکند که به جای آنها طواف و سعی کند در حالی که برای خود طواف و سعی میکند زیرا با یک فعل نمیتوان دو نیت برای دو شخص داشت.

تعداد بازدید: 0

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: نويت الْحَجَّ في هذا العام، ولي ابن صغير عمره عامان يريد أن يحج معنا، فهل يجزئ له أن ينوي له والده ويحمله أثناء الطَّوَافِ والسعي، أم أن يطوف والده ويسعى، ثم يطوف، ويسعى عن الابن؟

فأجاب رحمه الله تعالى: الذي أرى أنه في هذا العصر لكثرة الْحُجَّاجِ ومشقة الزحام ألا يُعْقَدَ الْإِحْرَامُ للصغار، لأن هذا الْحَجَّ الذي يحجونه ليس مجزنا عنهم، فإنهم إذا بَلَغُوا وجب عليهم أن يُعِيدُوه، وهو سُنَّةٌ فيه أجر لِوَلِيِّ الصبي، ولكن هذا الأجر الذي يَرْتَقِبُوهُ قد يفوتوا به أشياء كثيرة أهم، لأنه سيبقى مشغولا بهذا الطفل في الطَّوَافِ وفي السَّعْيِ، ولا سيما إذا كان هذا الطفل لا يُمَيِّزُ فإنه لا يجوز له أن يحمله في طَوَافِهِ ناويّا الطَّوَافَ عن نفسه وعن هذا الصبي، لأن القول الراجح في مسألة حمل الأطفال في أثناء الطَّوَافِ والسَّعْي أنهم إذا كانوا يعقلون النية وقال لهم وليهم انووا الطَّوَافَ انووا السعي. فلا بأس أن يحملهم حال طَوَافِهِ وسَعْيِهِ، وأما إذا كانوا لا يعقلون النية فإنه لا يجزئه أن يطوف بهم، وهو يطوف عن نفسه، أو يَسْعَى بهم، وهو يَسْعَى عن نفسه لأن الفعل الواحد لا يحتمل نيّتين لشخصين.