(۴۱۲۸) سوال: به دیدار خانواده به جده رفتم لذا قصد نمودم که عمره را ادا کنم و از جده احرام بستم اما برخی از مردم به من گفتند: از غیر میقات احرام بستی لذا بر تو فدیه واجب است؛ حکم این کار چیست و میقات_­ها کدام هستند؟

جواب:

­اگر از سودان به جده به قصد زیارت خانواده آمدی و هنگامی که به سودان رسیدی نیت جدیدی برای عمره نمودی یعنی به ذهنت نرسید که عمره را ادا کنی مگر بعد از این که به جده رسیدی احرام تو از جده صحیح است و اشکالی ندارد زیرا پیامبر ﷺ میقات­ها را مشخص نمودند و فرمودند: «ومن كان دون ذلك فمن حيث أنشأ»: (کسی که غیر از این­ها باشد از هر جایی که نیت نمود)[۱].

اگر از سودان به جده به قصد عمره آمدی اما از جده فقط می­خواهی عبور کنی بر تو واجب است از میقات احرام ببندی اما در برخی از مناطق سودان هنگامی که در جهت حجاز قرار می­گیرند در موازات میقات قرار نمی­گیرند مگر بعد از این که در جده پیاده شوند بدین معنا که به جده قبل از رویارویی با میقات می­رسند مانند کسانی که اهل سواکن هستند این افراد همان­طور که اهل علم می­گویند از جده احرام می­بندند اما کسانی که از جنوب یا شمال سودان می­آیند از میقات قبل از این که به جده برسند عبور می­کنند لذا بر آن­ها لازم است از میقاتی که عبور کردند مادامی که قصد عمره دارند احرام را بپوشند.

میقات­هایی که سؤال کننده درخواست نمود آن را بیان کنیم پنج مکان هستند:

اول: ذوالحلیفه: میقات اهل مدینه و کسانی که قصد حج و عمره دارند و از آن عبور می­کنند و امروزه ابیارعلی نامیده می­شود.

دوم: رابغ: میقات اهل شام و این میقات ابتدا جحفه بود اما این شهر خراب شد لذا مردم به جای آن از رابغ احرام می­بندد.

سوم: یلملم: میقات اهل یمن و کسانی که غیر از آن­ها قصد حج و عمره را دارند و از آن جا عبور می­کنند و الان سعدیه نامیده می­شود.

چهارم: قرن المنازل: میقات اهل نجد و کسانی که غیر از آن­ها قصد حج و عمره را دارند و از آن جا عبور می­کنند.

پنجم: ذات عرق و امروزه ضریبه نامیده می­شود: میقات اهل عرق و کسانی که غیر از آن­ها از آن جا عبور می­کنند.

این میقات­های پنج­گانه است که برای کسی که از این­ها عبور می­کند و قصد حج و عمره را دارد جایز نیست عبور کند مگر این که به نسکی که قصد آن را دارد احرام ببندد اگر بدون احرام از آن­ها عبور کرد و بعد از آن احرام بست اهل علم می­گویند: فدیه بر او واجب است یعنی گوسفندی که آن را در مکه ذبح می­کند و میان فقرای اهل مکه تقسیم می­کند.

[۱] بخاري: كتاب الحج، باب مهل أهل مكة للحج و العمرة، شماره­ى (۱۵۲۴)، و مسلم: كتاب الحج، باب مواقيت الحج و العمرة، شماره­ى (۱۱۸۱).