(۳۹۷۴) سوال: آیا نیت برای روزه‌ی نفل معيّن، مانند روزه‌ی شش روز از شوال، روز عرفه و عاشورا واجب است یا جایز است که در طول روز، نیت کند؟

جواب:

نفل، دو نوع است:

۱- نفل مطلق: جایز است که آن ‌را در وسط روز هم نیت کند به شرطی که پیش از نیت، کاری انجام که روزه را باطل کند انجام نداده باشد؛ مثال: مردی برای نماز صبح بیدار شده است و پیش از خوردن صبحانه، دوست دارد که آن‌ روز را روزه بگیرد لذا نیت روزه می‌کند؛ روزه‌ی وی صحيح و پذیرفته است و از وقتی نیت کرده، نه از هنگام طلوع فجر، پاداش می‌گیرد زیرا رسول الله ﷺ فرمود: «إنما الأعمال بالنيات وإنما لكل امرئ ما نوى»[۱] : (اعمال به نیت‌ها بستگی دارد و هر کس فقط آن چیزی را دارد که نیت کرده باشد). این فرد نیز از هنگام فجر نیت نکرده بلکه در طول روز، نیت نموده است.

۲- نفل مقيد: این نفل برای یک روز مشخص است. برای این روزه باید قبل از فجر، نیت کند تا این که یک روز کامل را روزه گرفته باشد؛ مانند: روز عرفه؛ مثال: شخصی روز عرفه بیدار می‌شود. وی نیت نداشته که روزه بگیرد اما در وسط روز، روزه می‌گیرد در حالی که قبل از نیت، چیزی نخورده و ننوشیده است و هیچ چیزی که روزه را باطل ‌کند نیز انجام نداده است. به او می‌گوییم: روزه‌ات را بگیر و مانعی ندارد اما پاداش کسی که روز عرفه را روزه بگیرد را نداری چون تو این روز را روزه نگرفته‌ای بلکه فقط بخشی از روز عرفه را روزه گرفته‌ای لذا اجر و پاداش کسی که ‌روز عرفه را روزه بگیرد را نداری.

۱-تخریج آن گذشت.