(۱۲۳۶) سوال: آیا این حدیث صحیح است: «چشم زخم، حق است»؟[۱] اگر صحیح است، علاجی که مومن باید برای پیشگیری از آن اتخاذ کند، چیست؟ چگونه انسان چشم میخورد؟ اگر علاجی برای آن هست، چیست؟
جواب:
حدیث صحیح است. چشم زخم حق است و واقعِ ما شاهد آن است. چشم زخم عبارت از صادر شدن چیزی از نفس انسان حسودی است که به مردم به خاطر نعمتی که الله به آنها میدهد، حسادت میکند. چنین شخصی، انسان شروری است که نمیخواهد مردم از نعمتهای الهی لذت ببرند. هر وقت دید شخصی نعمتی دارد، حسادتش به حرکت در میآید تا به آن شخص که دارای نعمت است، برسد. راه خلاصی چشم زننده از این مرض، این است که هر وقت کسی را دید که نعمتی دارد، بگوید: اللهم بارک، یا اللهم بارک علی فلان و کلماتی از این قبیل که نفس خود را آرام کند و حسدی که در آن است را خاموش نماید.
اما کسی که از چشم زخم میترسد، راه علاجش این است که اوراد صبحگاه و شامگاه را بخواند. اورادی مثل آیة الکرسی و سورهی اخلاص و سورهی فلق و سورهی ناس و دیگر اوراد و اذکاری که در سنت وجود دارند. اینها برای پیشگیری هستند. اما اگر چشم زخم به او رسید، باید از آب وضوی شخص چشم زننده یا آبی که با آن حمام کرده، برداريم و آن را بر کسی که چشم خورده، بپاشیم. وقتی چنین کند، به اذن الله خوب میشود. چشم زننده مامور است وضو بگیرد یا غسل کند و آبی که از وضو یا غسلش جمع میشود را بر میدارند و روی کسی میپاشند که چشم خورده است و با این کار اثر چشم زخم از بین میرود.
***
[۱] صحیح بخاری: کتاب الطب، باب العین حق، حدیث شماره (۵۴۰۸). مسلم در صحیح، کتاب السلام، باب الطب و المرض و الرقی، حدیث شماره (۲۱۸۷). از ابوهریره رَضِيَاللهُعَنْهُ با این لفظ: «العين حق».