دوشنبه 22 جمادی‌الثانی 1446
۳ دی ۱۴۰۳
23 دسامبر 2024

(۸۵۰) گذاشتن قرآن به عنوان زنگ پیشواز

(۸۵۰) سوال: گاهی وقتی به تلفن مرکزی یک شرکت یا اداره زنگ می‌زنیم، هنگام منتظر ماندن برای جواب شخص مورد نظر، قرآن پخش می‌شود. وقتی شخص جواب می‌دهد، قرآن در جایی قطع می‌شود که مناسب نیست. حکم آن چیست؟

جواب:

درست نمی‌بینم که برای این منظور از قرآن استفاده شود. این نوعی بی احترامی به قرآن است. ممکن است شخص منافق یا کافری قرآن را بشنود که دوست ندارد بشنود. یا چنان که در سوال آمد، صدای قرآن جایی قطع می‌شود که وقف در آن جالب نیست.

پس نظر من و نصیحتم به برادران این است که صدای قرآن را با صدای دیگری جایگزین کنند. سخنی حکیمانه از کلام تابعین یا بزرگانِ بعد از آنها بگذارند، یا سخن شعرایی امثال مُتَنَبِّی را قرار دهند که بیتی گفته مناسب حالی که ما الان در آن هستیم:

و وضع الندی فی موضع السیف بالعلا

مضرّ کوضع السیف فی موضع الندی

یعنی: نرمی نشان دادن در جایی که باید شمشیر به کار برد، ضرر دارد، همان طور که به کار بردن شمشیر در جایگاهی که محل نرمش باشد، ضرر دارد.

اما اینکه قرآن را به عنوان بوق انتظار بگذارند، ممکن است کافری تماس بگیرد که از قرآن بدش می‌آید و چه بسا سخن زشتی به زبان آورد. پس نصیحتم به برادران این است که آن را تغییر داده و به جای آن سخنی حکیمانه یا شعر بگذارند.

***

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: السنترال يكون فيه قرآن عند الانتظار، فإذا قام بتحويله إلى الشخص المطلوب ورفعت السماعة انقطعت الآية في موقف غير مناسب، فما حكم ذلك فضيلة الشيخ؟

فأجاب رحمه الله تعالى: لا أرى أن يُجْعَلَ القرآن الكريم في السنترال، من أجل أن يحول المتكلم إلى الرقم الخاص لمن طلبه، لأن في هذا نوع ابتذال للقرآن، حيث كان كما يقول النحويون: حرف جاء لمعنى، ولأنه قد يسمعه من لا يجب استماعه من منافق أو كافر ، ولأنه كما قال السائل: قد ينقطع عند كلمة لا يحسن الوقوف عليها.

فالذي أرى وأنصح به إخواننا المسلمين أن يجعلوا الانتظار حِكْمَةً من الحكم التي تقال، إما من كلام التابعين أو من كلام من بعدهم، أو من كلام بعض الشعراء من أمثال المتنبي، فقد قال بيتًا قد ينطبق على حالنا التي نتكلم عنها الآن، قال:

ووَضْعُ النَّدَى فِي مَوْضِعِ السَّيْفِ بِالعُلا

مضِرٌ كَوَضْعِ السَّيْفِ فِي مَوْضِعِ النَّدى

وأما أن يَجْعَلَ كلام الله -عز وجل – حرفًا جاء لمعنى فقط لأجل الانتظار، وربما يكون كافرًا يكره القرآن وربما يتكلم بكلام بذيء، فنصيحتي لإخواني أن يَعْدِلُوا عن هذا، وأن يجعلوا بدله شيئًا من الْحِكَمِ مِنَ النَّظْمِ أم من النثر.

مطالب مرتبط:

(۸۴۸) زن قرآن را بلند بخواند یا در دلش؟

از حُسن قرائت این است که انسان قرآن را با ترتیل خوانده و در معنای آن تدبر نموده و آن را بفهمد. همچنین می‌تواند آن را به صورت سریع بخواند.

ادامه مطلب …

(۸۲۴) تلاوت به روایت حفص از عاصم به چه معناست

قرائت‌های معروف، هفت قرائت هستند که هر کدام راوی خاصی دارند و هر روایت مختص به یک راوی است و هر کدام از این روایت‌ها با هم تفاوت دارند

ادامه مطلب …

(۸۴۴) در مسجد قرآن با صدای بلند باشد یا در دل؟

بهتر است در مسجد قرآن را در دل و با صدای آرام خواند. این در صورتی است که مردم در مسجد مشغول نماز و قرائت باشند. اگر کسی نبود می‌تواند بلند بخواند.

ادامه مطلب …

(۸۴۳) خواندن قرآن از رو بهتر است یا از حفظ؟

خارج از نماز بهتر است قرآن را از روی مصحف بخواند. اما در نماز بهتر است آن را از حفظ بخواند تا بتواند نماز را به وجه اکمل به جای آورد.

ادامه مطلب …

(۸۴۹) قرائت قرآن با سر برهنه برای زن

جایز است زن قرآن بخواند در حالی که موها و بازوها و پاهایش بیرون باشند. چون پوششی که در نماز شرط است، برای قرائت قرآن شرط نیست.

ادامه مطلب …

(۸۵۳) آیا سریع خواندن قرآن جایز است؟

سرعت دو نوع است: سرعتی که لازمه‌ی آن ساقط کردن برخی حروف یا حرکات است. چنین سرعتی جایز نیست. نوع دیگر، سرعت با رعایت تلفظ حروف و کلمات و إعراب است.

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه