نصیحت من به تو این است که در خانه‌ات بمانی و و خود و فرزندانت را منتقل نکنی و به اکرام نمودن همسایگانت ادامه دهی حتی اگر آن‌ها اکرامت نکنند مگر این که از آن‌ها اذیتی ببینی که تحمل آن وجود نداشته باشد که در این صورت ناچار به نقل مکان هستی.....

اشکالی ندارد که نزدشان بروی بلکه بهتر این است که نزدشان بروی و آن‌ها نصحیت کنی و بر ترک این امور و مشکلات یاریشان دهی تا آنطور که شایسته است بین آن‌ها صفا و محبت به وجود بیاید....

اگر همسایه به معصیت‌ها مبتلا باشد، شایسته نیست که با او قطع رابطه کنیم بلکه بر ما حق دارد که با نصیحت کردن با او ارتباط بگیریم و با دعوت کردن او و رفتن به سویش با او الفت بگیریم تا اللهÀ او را هدایت کند...

بدی به همسایه، حرام و نقص در ایمان است....

مهم این است که همسایه حقی دارد حتی اگر کافر باشد؛ پس انسان تقوای اللهÀ را در مورد خودش رعایت کند و همسایه‌اش را اکرام نماید  و به اندازه‌ی توانش به او خوبی کند....

از دو ناحیه خطر دارد: خطر اجتماعی و خطر اخلاقی....

جایز نیست که انسان خدمتکار زنی را بدون محرم استخدام کند...

برای مسلمان واجب است که به اخلاق والا و نیک مزین باشد و با خدمت‌کارانی که چه بسا خانواده‌هایشان را ترک کرده‌اند، رحم نمایند و چه بسا آن زنی باشد که فرزندانش در کشورش باشد یا مادری داشته باشد و دنبال روزی بوده، لذا واجب است که به آن‌ها رحم شود...

تقوای اللهÀ را رعایت نمایید و از اللهÀ بترسید و به برادرانتان رحم کنید چون اللهÀ به رحم‌کنندگان رحم می‌کند....

اولا: برادران هم‌وطنم را نصیحت می‌کنم که خدمت‌کاران به کشور نیاورند چون در بعضی اوقات منجر به مفاسدی می‌گردد و باعث می‌شود که زن خانه‌دار مشغول کارهای خانه نباشد و دستش را زیر چانه‌اش بگیرد و بنشیند و سبب شود که وسوسه و اوهام بر او مسلط کردند....

نمی‌تواند وسایل‌ او را تفتیش کند چون که این خیانت است و خدمت‌کار نیز حقی دارد که محفوظ است و کسانی که این‌کار را می‌کنند وسواس دارند...

اگر به آن نیاز باشد یا ضرورت ایجاب کند، استخدام آن اشکالی ندارد ولی باید همراه او محرمی باشد که از او حمایت و حفاظت کند...