(۶۰۲۶) حکم طلب کردن به وجه الله در غیر از بهشت

(۶۰۲۶) سوال: آیا طلب نمودن به وجه الله À غیر از بهشت جایز است، از این جهت که در حدیثی که آلبانی آن را تصحیح نموده آمده: «ملعون من سأل بوجه الله، وملعون من سئل بوجه الله ولم یعط»[۱]: (ملعون است کسی که به وجه الله طلب کند و ملعون است کسی که به وجه الله از او طلب شود اما ندهد) آیا این حدیث صحیح است؟

جواب:

در حال حاضرحکم صحیح بودن یا نبودن این حدیث را به یاد ندارم و نظرم این بوده که بر طالب علم شایسته است هرگاه یکی از علمای حدیث، حدیثی را تصحیح نمود و آن حدیث در کتاب‌‌هایی که به صحت شهرت دارد و اهل علم آن را قبول نموده، نبود؛ نظرم این است که خود پیرامون حدیث و سندش تحقیق نموده تا اینکه صحت آن حدیث بر وی آشکار گردد، زیرا انسان بشر است و چه بسا به خطا برود همان‌‌طور که به درستی می‌‌رود. اما حکم این حدیث را در حال حاضر به یاد ندارم. اگر این حدیث صحیح باشد، معنای آن این است که زمانی که وجه الله À موصوف به عظمت، شکوه، فضل و بخشش است شایسته نیست با آن جز بزرگ‌‌ترین چیزها درخواست نمود که آن چیز بهشت است. اما چیزهایی که کمتر از آن باشد، شایسته نیست با وجه الله À طلب شود. همان‌‌طور هرگاه کسی با وجه الله À یعنی وجه با عظمت که موصوف به شکوه، بزرگی، بخشش و جود است از او درخواست شد، شایسته نیست که درخواست کننده را رد کند بلکه بر او لازم است به طلب او پاسخ دهد. همه‌‌ی این مسائلی را که گفتم، در صورتی است که حدیث صحیح باشد. الله اعلم. چه بسا إن شاء الله پیرامون آن تحقیق نموده و در مجال دیگر پیرامون آن صحبت کنیم.

[۱] طبرانی در کتاب الکبیر (۲۲/۳۷۷، شمارهی ۹۴۳) از ابو عبید مولای رفاعة بن رافع، الرویانی (۱/۳۲۷، شمارهی ۴۹۵)، ابن عساکر (۲۶/۵۸) از ابو موسی.

تعداد بازدید: 6

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: هل يجوز السؤال بوجه الله تعالى غير الجنة، حيث قد ورد في حديث صححه ، الألباني جاء فيه: «ملعون من سأل بوجه الله، وملعون من سُئِلَ بوجهِ الله ولم يُعْطِ»، فهل هذا الحديث صحيح؟

فأجاب رحمه الله تعالى: هذا الحديث لا يحضرني الآن الحكم عليه بصحته أو غيرها، والذي أرى أنه ينبغي لطالب العلم إذا صحح أحد من أهل علم الحديث وليس في الكتب المشهورة بالصحة والتي تلقاها أهل العلم بالقبول أرى أن يبحث هو بنفسه عن هذا الحديث وعن . سنده حتى يتبيَّن له صحته، فإن الإنسان بشر ربما يخطئ كما أنه : يصيب، ولكن هذا الحديث لا يحضرني الآن الحكم عليه بالصحة أو بغيرها، فإن صح هذا الحديث فمعناه أنه لما كان وجه الله تعالى موصوفًا بالجلال والإكرام كان لا ينبغي أن يسأل به إلا أعظم الأشياء، وهي الجنة، أما الأشياء التي دونها فإنه لا ينبغي أن يسأل، كما أن المسئول إذا سئل بوجه الله وهو الوجه العظيم الموصوف بالجلال والإكرام فإنه لا ينبغي له أن يرد من سأل به، بل عليه أن يجيبه، وكل هذا الذي أقوله إذا كان الحديث صحيحًا، والله أعلم، ولعلنا إن شاء الله تعالى نبحث عنه ويتسنى لنا الكلام عليه في موضع آخر.