(۵۲۶۴) سوال: من ۹ سال از است که شوهر کرده‌ام و مشکل من با شوهرم ایت است که مرا از دیدن خانواده‌ام و زیارتشان محروم کرده است به خاطر مکانی که ایشان در آن زندگی می‌کنند دور است و از شوهرم خواستم که قبل از این که بچه دار شویم ایشان را زیارت کنم و او به من وعده داد که بعد از این که یک فرزند به دنیا آمد زیارتشان می‌کنیم ولی او به وعده‌اش وفا نکرد تا این که ۴ فرزند داریم با این وجود او به من وعده می‌دهد سپس خلاف وعده می‌کند لذا در این حالت گناه قطع رحم با چه کسی است چون من شنیده‌ام که در حدیثی از رسول اللهﷺ که معنای آن این است: «لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ قَاطِع رحم» : (قطع کننده رحم وارد وارد بهشت نمی شود)؟

جواب:

این حدیثی که بدان اشاره نمود، قول رسول اللهﷺ است: «لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ قَاطِعٌ»[۱] : (کسی که با خويشاوندانش قطع رابطه کند، وارد بهشت نمی شود): و این صحیح است ولی سوال کننده مطمئن باشد که او کسی نیست که رحم را قطع کرده باشد چون که امر او به دست شوهرش می‌باشد و اگر شوهرش او را منع می‌کند یا آن را به تأخیر می‌اندازد که خانواده‌اش را زیارت کند، در این حالت گناهی بر آن زن نمی‌باشد و او به اطاعت کردن از شوهر خود امر شده است زیرا اللهÀ می‌‌فرماید: {وَٱلَّـٰتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَٱهۡجُرُوهُنَّ فِی ٱلۡمَضَاجِعِ وَٱضۡرِبُوهُنَّۖ فَإِنۡ أَطَعۡنَكُمۡ فَلَا تَبۡغُوا۟ عَلَیۡهِنَّ سَبِیلًاۗ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِیࣰّا كَبِیرࣰا} [سوره النساء: ۳۴] : (و زنانی را که نافرمانی آن‌ها بیم دارید، پند و اندرز شان دهید، (اگر فرمانبردار نشد) در بستر از ایشان دوری کنید، (و اگر تأثیر نکرد) آنان را بزنید، پس اگر از شما اطاعت کردند، هیچ راهی برای (سرزنش و) تعدّی بر آن‌ها مجویید، (بدانید) که الله، بلند مرتبۀ بزرگ است).

و رسول اللهﷺ خبر داده است که زن نزد شوهرش مانند اسیر است و گناهی در عدم زیارت کردن خانواده‌اش بر او نیست مادامی که منع از طرف شوهر او می‌باشد ولی آن شوهر را نصیحت می‌کنم که با او معاشرت نیکی داشته باشد و او را از زیارت خانواده‌اش محروم نکند و حریص باشد که پس از مدتی او را نزدشان ببرد و مادامی که مسافت بین او و خانواده‌اش دور است مدت بین زیارت کردن‌شان را طولانی و این اولی و بهتر است إن شاء الله.

[۱] رواه البخاری (۵۹۸۴) و مسلم (۲۵۵۶).