(۵۲۵۲) سوال: من ۲۰ سال است که با شوهرم ازدواج کرده‌ام و خلال ۱۰ سال او ملتزم گشت و تعاملش با من و پسرانم تغییر کرد و من را از زیارت کردن با همسایه‌ها و نزدیکان و اهل منع می‌کند و به این قول اللهÀ استدلال می‌کند که می‌فرماید: {وَقَرۡنَ فِی بُیُوتِكُنَّ} [سوره اﻷحزاب: ۳۳] : (و در خانه‌های خود بمانید): و من نیز به نظر او عمل کرده‌ام ولی در مقابل او با ما تعامل خوبی ندارد از رفتن به تفریح‌گاه‌های صحرایی و دید بازدید خانواده و نزدیکان و با این این معامله‌ی بد، من و کودکانم از او بدمان می‌آید، نصحیت شما به من و این پدری که می‌گوید: من شما را به درست راهنمایی می‌کنم، چیست، آیا این (کار) او درست است؟

جواب:

به این مرد اگر که آنچه این زن به نسبت داده است صحیح است، می‌گویم: به اللهÀ در التزامش برکت بیاندازد و خطایش را اصلاح کند و او را بر ملتزم ماندن بر شریعت اللهÀ ثابت گرداندو همچنین به او می‌گویم: و از التزام به شریعت نیک بودن برای خانواده‌ی خود است و این که امور را برای ایشان آسان کند و بر ایشان سخت نگیرد زیرا که رسول اللهﷺ فرموده است: «خَيْرُكُمْ خَيْرُكُمْ لِأَهْلِهِ، وَأَنَا خَيْرُكُمْ لِأَهْلِي»[۱]: (بهترین شما بهترین برای اهلش می‌باشد و من بهترین شما نسبت به اهلم هستم).

رسول اللهﷺ با عائشهÈ مسابقه می‌داد و به او اجازه می‌داد که پشت او بایستاد به اهل حبشه که در مسجد بازی می‌کردند نگاه کند و شکی نیست عطا نمودن به خانواده به صورتی که آسوده خاطر گردند و منافاتی با شریعت نداشته باشد، از خیر و خوبی است.

و به این برادر ملتزم توصیه می‌کنم که با خانواده خود نرم باشد سخت گیر نباشد و از چیزهایی که شاید در آن حساسیت وجود داشته باشد منعشان نکند مخصوصا منع کردن آنان از زیارت خانواده و نزدیکانشان چون این منع نمودن از صله‌ی رحمی است که از واجبات دین است و اگر از فتنه بر او می‌ترسد پس همراه او برود و با او بماند سپس با او برگردد اما این که او را کاملا منع کند صحیح نیست و از معاشرت نیکی که اللهÀ به آن امر کرده است نمی‌باشد.

اما استدلال به قول اللهÀ که می‌فرماید: {وَقَرۡنَ فِی بُیُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجۡنَ تَبَرُّجَ ٱلۡجَـٰهِلِیَّةِ ٱلۡأُولَىٰ} [سوره اﻷحزاب: ۳۳] : (و در خانه‌های خود بمانید، و به شیو‌ۀ جاهلیت نخستین زینت‌های خود را آشکار نکنید): لذا شکی نیست که آیه ثابت و صحیح است ولی مراد از آن زیاد بیرون زن از خانه و ظاهر نشدن است وگرنه رسول اللهﷺ فرموده است: «لَا تَمْنَعُوا إِمَاءَ اللَّهِ مَسَاجِدَ اللَّهِ» [۲]: (کنیزان الله را از رفتن به مساجد اللهÀ منع نکنید).

لذا منع نمودن که زنان را از رفتن به مساجد منع کنیم و در عهد رسول اللهﷺ زنان به بازار می‌رفتند ولی بیرون رفتنشان به صورتی که در آن فتنه و آشکار کردن زینت خود باشد، نبوده است لذا زن عطر زده و با آشکار کردن زینت خود بیرون نگردد.

[۱] تخریج آن گذشت.

[۲] رواه البخاری (۹۰۰) و مسلم (۴۴۲).