(۴۴۷۸) در هنگام مولود جدید سنت رسول اللهﷺ در مورد دعا برای او چیست و کیفیت تعامل با او چگونه است؟

(۴۴۷۸) سوال: در هنگام مولود جدید سنت رسول اللهﷺ در مورد دعا برای او چیست و کیفیت تعامل با او چگونه است؟

جواب:

از سنت مولود، هنگامی که به دنیا آمد این است که در گوشش اذان معروف داده شود و اهل علم گفته‌اند: تا این که اولین چیزی که می‌شنود دعوت به سوی نماز و فلاح همراه با تکبیر اللهÀ و توحیده (منظور لا اله الا الله می‌باشد) باشد و در هنگام روز هفتم سر مولود پسر تراشیده می‌شود و به اندازه‌ی موی سرش نقره صدقه داده می‌شود و در همان روز عقیقه ذبح می‌شود و از آن می‌خورند و هدیه و صدقه می‌دهند اما به نسبت اسم گذاشتن اگر که از قبل ولادت اسمی آماده کرده‌اند که هنگام تولد اسم را بر او می‌نهند زیرا رسول اللهﷺ روزی پیش خانواده‌اش آمد و فرمود: «وُلِدَ لِي اللَّيْلَةَ ولد، فَسَمَّيْتُهُ إِبْرَاهِيمَ»[۱] : (امشب پسری برای من به دنیا آمد و اسم او را ابراهیم گذاشتم): و اگر از قبل تولد اسمی آماده نکرده‌اند آن را در روز هفتم، هنگام ذبح عقیقه اسم بر او می‌گذارد.

و برای انسان شایتسه است که اسم خوبی را برای پسر و دخترش انتحاب نماید و محبوب‌ترین اسم‌ها (برای مرد‌ها) نزد الله، عبدالله و عبدالرحمن می‌باشد و همچنین اسم‌هایی با عبد شروع می‌شود (و به اسماء اللهÀ اضاف می‌شود) مانند: عبدالکریم، عبدالعزیز، عبدالرحیم، عبدالوهّاب، عبدالمنّان و مانند آن سپس اسم‌های انبیاء مثل: محمد، ابرهیم، موسی، عیسی، یوسف و مانند آن سپس اسم‌هایی که بین مردم رواج دارد مادامی که گناه نباشد و اگر گناه باشد مثل اسم‌هایی که لایق بشر نیست یا اسم‌های بت‌ها یا رؤسای کفار و مانند آن، نام نهاده نمی‌شود و همچنین اسم‌هایی که دلالت بر تزکیه‌او می‌دهند نیز نام نهاده نمی‌شود و برای همین نیز: «غیَّرَ النبي اسم بَرَّة الی اسْم زَينَب»[۲] : (رسول اللهﷺ اسم بره را به زینب تغییر داد): زیرا بره در آن تزکیه وجود دارد.

[۱] رواه مسلم (۲۳۱۵).

[۲] رواه البخاری (۶۱۹۲) و مسلم (۲۱۴۱).

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: عند ولادة مولود جديد ما هي سنة الرسول صلى الله عليه وسلم أُذُنِهِ في الدعاء له، وما هي كيفية التعامل معه؟

فأجاب رحمه الله تعالى من سُنَّةِ المولود حين يولد أن يؤذن في الأذان المعروف، قال أهل العلم ليكون أول ما يسمعه هو الدعاء إلى الصلاة، والدعاء إلى الفلاح مع تكبير الله وتوحيده، وإذا كان اليوم السابع حلق رأس الذَّكَرِ، وَتَصَدَّقَ بوزنه فضة، وتذبح العَقِيقَةُ في اليوم السابع، وهي شاتان عن الذكر وشاة واحدة عن الأنثى تذبح في اليوم السابع، ويُؤكل منها، ويوزع منها هدية وصدقة، وأما التسمية فإن كان الاسم قد أعد من قبل الولادة فلتكن التسمية عند الولادة، لأن النبي – صلى الله عليه وعلى آله وسلم- دخل على أهله ذات يوم، وقال: «وُلِدَ لي الليلة وَلَدٌ وسَمَّيْتُهُ إبراهيم»، وإن كانت التسمية لم تعد فلتكن في اليوم السابع عند ذبح العقيقةِ.

وينبغي للإنسان أن يُحْسِنَ اسم ابنه، واسم ابنته، وأحب الأسماء إلى الله – أعني أسماء الذكور – عبد الله ، وعبد الرحمن، وكذلك ما عُبد الله -عز وجل-، مثل: عبد الكريم وعبد العزيز وعبد الرحيم وعبد الوَهَّابِ، وعبد الْمَنَّان، وما أشبهه، ثم أسماء الأنبياء -عليهم الصلاة والسلام- مثل: محمد، وإبراهيم، وموسى، وعيسى، ويوسف، وما أشبهها، ثم الأسماء الأخرى التي يعتادها الناس ما لم تكن إثما، فإن كانت إنما بحيث لا تليق بالبشر، أو كانت أسماء لأصنام، أو أسماء لرؤساء كفرة، وما أشبه ذلك، فإنه لا يسمى بها، وكذلك الأسماء التي تدل على تزكية، فإنه لا يُسَمَّى بها، ولهذا: «غَيَّر النبي صلى الله عليه وسلم اسم برة إلى اسْمِ زَيْنَبَ» لأن بَرَّةَ فيها تزكية.