(۴۲۲۷) سوال: حدود پنج سال پیش نیت ادای عمره نمودیم و هنگامی که به حرم رسیدیم من و یکی از خواهرانم صورت خود را پوشاندیم طوری که شبیه نقاب بود یعنی پیشانی و بقیه­ی صورت را پوشانده بود اما دو چشم بیرون بودند این کار را انجام دادیم در حالی که حکم پوشیدن نقاب را نمی­دانستیم؛ الان بعد از این که دانستیم نقاب برای زن مُحرم جایز نیست چه چیزی بر ما است؟

جواب:

چیزی بر شما نیست زیرا هر انسانی که چیز حرامی را در عبادت انجام می­دهد در حالی که نمی­داند چیزی بر او نیست به همین دلیل اگر انسان در حالی که نمی­داند صحبت کند با این وجود که صحبت کردم در نماز حرام است نماز او درست است لذا اگر شخصی وارد شد و بر مردی که نماز می­خواند سلام کرد و آن نمازگزار گفت: و علیکم السلام در حالی که نمی­دانست حرام است چیزی بر او نیست در حدیث صحیح ثابت شده که معاویة بن الحکم J وارد مسجد شد و همراه پیامبر ﷺ نماز خواند مردی از قوم عطسه زد و گفت: الحمدلله، معاویة بن الحکم J گفت: (یرحمک الله) مردم به او با چشم انکار نگاه می­کردند گفت: مادرم به عزایم بنشیند  و بیش از این گفت آنگاه مردم شروع به زدن دست­هایشان بر ران­های نمودند که او را ساکت کنند لذا ساکت شد هنگامی که سلام داد پیامبر ﷺ او را فرا خواند معاویه J گفت: پدر و مادرم فدایش باد نه سرم داد کشید، نه مرا کتک زد و ونه به من بد و بیراه گفت بلکه فرمود: «إن هذه الصلاة لا يصلح فيها شيء من كلام الناس، إنما هو التسبيح و التكبير و قراءة القرآن»[۱]: (هیچ یک از کلام مردم در نماز شایسته نیست بلکه نماز عبارت از تسبیح، تکبیر و قرائت قرآن است) یا آن طور که پیامبر ﷺ فرمود و او را به دوباره نماز خواندن دستور نداد و در مورد روزه می­فرماید: «من نسي و هو صائم، فأكل أو شرب، فليتم صومه، فإنما أطعمه الله و سقاه»[۲]: (کسی که فراموش کند و در حالی که روزه است بخورد یا بنوشد روزه­اش را کامل کند زیرا الله À به او غذا و آب داده است) و تمامی محرمات در همه­ی عبادات این­گونه هستند که هرگاه انسان آن را از روی فراموشی یا جهل آن را انجام دهد چیزی بر او نیست.

[۱] تخریج آن گذشت.

[۲] تخریج آن گذشت.