(۲۱۲۲) حکم بلند گفتن تکبیر در نمازهای سری

(۲۱۲۲) سوال: آیا در نماز سری نیز باید تکبیر را با صدای بلند گفت؟

جواب:

در نماز‌های سری نیز امام باید تکبیرات را با صدای بلند بگوید تا مردم به او اقتدا کنند ولی غیر از امام تکبیر را بلند نمی‌گوید برای این که نیازی به آن نیست.

و مسئله‌ای که به آن اخطار می‌دهم این است که بعضی از نماز‌گزاران که پشت امام نماز می‌خوانند تکبیر و قول (سبحان ربی الأعلی) و قول (سبحان ربی العظیم) و قرائت قرآن را بلند می‌خوانند و برای اطرافیانشان را تشویش ایجاد می‌کنند و این حداعقل آن مکروه است زیرا رسول الله ﷺ هنگامی که دید اصحابش بلند قرائت می‌کنند پس ایشان را نهی کرد و گفت: «لا یؤذینَّ بعضکم بعضًا فی القراءة»[۱] (در قرائت، یک‌دیگر را اذیت نکنید) و رسول الله ﷺ این را اذیت دانست و حق است پس انسانی نمازش را با صدای بلند می‌خواند بدون شک اطرافیانش را اذیت می‌کند و برای همین برادرانمان را که پشت امام نماز می‌خوانند را نهی می‌کنیم که اذکار نماز و قرائت و تسبیح و دعا را بلند بخوانند تا این که برای اطرافیانشان تشویش ایجاد نکنند.

[۱] رواه احمد (۹۴/۳).

تعداد بازدید: 0

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: في الصلاة السِّرِّيَةِ هل يجوز رفع الصوت بالتكبير؟

فأجاب رحمه الله تعالى: في الصلاة السرية للإمام لا بد أن يرفع صوته حتى يقتدي الناس به، وأما غير الإمام فلا يرفع صوته، لأنه لا حاجة لذلك.

ثم هنا مسألة أنبه عليها، وهي: أن بعض المأمومين الذين يصلون وراء الإمام تسمعهم يجهرون إما بالتكبير، وإما بقول سبحان ربي الأعلى، وإما بقول: سبحان ربي العظيم، وإما بالقراءة، فيشوشون على من حولهم، وهذا أقل أحواله الكراهة، لأن النبي صلى الله عليه وسلم لا يخرج على أصحابه وهم يقرؤون ويجهرون بالقراءة فنهاهم وقال: «لا يؤذين بعضكم بعضا» في القراءة، فجعل هذا إيذاء، وصدق، فإن الإنسان الذي يجهر بالصلاة وحوله من يصلي يؤذيه بلا شك، لهذا ننهى إخواننا الذين يصلون وراء الإمام أن يجهروا بشيء من أذكار الصلاة، لا القراءة ولا التسبيح ولا الدعاء، لئلا يشوشوا على من حولهم.