(۱۸۲۸) حکم ترک کردن بعضی از نمازها به خاطر سنگینی شغل

(۱۸۲۸) سوال: من در عراق تقریبا ۳ سال کار می‌کردم که و مالی را جمع آوری کردم ولی برای شرایط سخت مالی زکات آن را پرداخت نکرده‌ام و من بسیار قرض دارم و خانواده‌ام در کشورم منتظر کمک من هستند که برایشان مالی ارسال بکنم. پس آیا در آن چیزی بر من هست؟ و همچنین به نسبت نماز چون کارم ۱۳ ساعت پشت سرهم می‌باشد امکان ادای آن نیست و اگر روزی بخوانم روز دیگر نمی‌خوانم پس حکم این عمل من چیست؟

جواب:

فعل تو متضمن دو امر می‌باشد:

یکی: ترک نماز و دوم: ترک زکات و این دو از بزرگترین ارکان اسلام بعد از شهادتین است.

پس اما نماز که در هیچ صورتی عذر به ترک آن نداری و بر تو واجب است که نماز خود را در وقتش بخوانی اگر چه با عوض کردن کارت باشد یا به بیابان بروی و هیزم جمع‌آوری بکنی و با فروش آن شکم خود را سیر کنی، بر تو واجب است که نماز را ادا کنی و حق نداری که آن را به تأخیر بندازی همانطور بعضی از جاهلان انجام می‌دهند و نماز را تا موقع خواب نمی‌خوانند و وقتی که می‌خواهند بخواند نمازهای پنجگانه رت می‌خوانند پس این حرام است و جایز نیست و از گناهان کبیره است و بلکه از بزرگترین گناهان کبیره است والعیاذ بالله زیرا که منجر به کفر می‌شود.

و اما زکات، این مالی که کسب کرده‌ای و نزد خود باقی گذاشته‌ای و یک سال بر آن گذشته است پس زکاتش واجب است و منتظر بودن خانواده شما که برای آنها درهم بفرستید مانع پرداخت زکات نیست و زکات چیز سختی نیست و بخش بزرگی از مال را شامل نمی‌شود و فقط یک چهلم را شامل می‌شود که یعنی ۲٪ و این امر آسانی است و رسول اللهﷺ خبر داده است که صدقه از مال کم نمی‌کند پس هر صدقه‌ای برکت و رشد مال را زیاد می‌کند و اللهÀ درهای از خیر را هنگامی که این واجب را ادا کند بر او باز می‌کند که به ذهنش هم نمی‌رسد. پس بر شما واجب است که مالی را یک سال بر آن گذشته است پاک کنی اما آنچه را قبل از گذشت سال خرج کرده‌ای یا بدهی را پرداخت کرده‌ای پس برای شما زکاتی در آن نیست.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: أنا أعمل بالعراق منذ حوالي ثلاث سنوات تقريبا، وقد جمعت مبلغًا من المال، ولكني لم أخرج زكاته لصعوبة أحوالي المادية، فعلي الكثير من الدين وأهلي في بلدي ينتظرون مساعدتي لهم بإرسال المال إليهم. فهل علي شيء في ذلك؟ وكذلك بالنسبة للصلاة فعملي يستمر ثلاث عشرة ساعة متواصلة فلا أتمكن من أدائها، ولو صليتها يوما ما صليتها في اليوم الآخر، فما الحكم في فعلي هذا؟

فأجاب رحمه الله تعالى: تضمن فعلك هذا أمرين: أحدهما: ترك الصلاة، والثاني: ترك الزكاة، وهما أعظم أركان الإسلام بعد الشهادتين. فأما الصلاة: فإنك لا تعذر بتركها أبدًا بأي حال من الأحوال، يجب عليك أن تُصَلِّي الصلاة لوقتها مهما كان الأمر، حتى لو قدر أنك تُفْصَلُ من هذه الوظيفة إلى وظيفة أخرى، أو إلى أن تخرج إلى البر فتحتطب وتبيع الحطب وتأكله، فإنه يجب عليك أن تؤدي الصلاة، ولا يحق لك أن تؤجلها كما يفعله بعض الجهلة إلى أن ينام، فإذا جاء إلى النوم صلَّى الصلوات الخمس، فهذا محرم ولا يجوز، وهو من كبائر الذنوب، بل من أكبر الكبائر والعياذ بالله، لأنه قد يؤدي إلى الكفر.

وأما الزكاة: فإن هذا المال الذي تكتسبه إذا بقي عندك حتى تم عليه الْحَوْلُ فإنه يجب عليك أن تؤدي زكاته، وكون أهلك ينتظرون ما ترسل إليهم من الدراهم لا يمنع وجوب الزكاة، والزكاة ليست شيئا صعبا، وليست جزءا كبيرا من المال، ما هو إلا واحد في الأربعين فقط، يعني: اثنين ونصفا في المائة، وهو أمر بسيط وأمر يسير، وقد أخبر النبي -عليه الصلاة والسلام- أن الصدقة لا تنقص المال فهي أي الصدقة تزيده بركة ونموّا، ويفتح الله للإنسان من أبواب الخير ما لا يخطر على باله إذا أدى ما أوجب عليه الله في ماله، فعليك أن تُزَكِّي كل مال تم عليه الحول عندك، أما ما أنفقته أو قضيت به دينا قبل أن يتم الْحَوْلُ عليه فإنه لا زكاة عليك فيه.