(۱۷۷۳) سوال: نزد ما برادرانی وجود دارند که نماز نمیخوانند مگر وقتی که جماعتی را یافتند یا کسی آنها را به نماز امر کند. آیا برای ما جایز است که به ایشان سلام کنیم و با آنها مجالست داشته و با آنها غذا بخوریم؟
جواب:
به حال اینها نگاه میشود اگر نماز نمیخوانند مگر از ترس مردم پس هیچ نفعی به ایشان نمیرساند و ایشان به این اعتبار، تارک نماز هستند.
اما اگر برای اللهÀ با حضور مردم نماز میخوانند و در غیابشان نمیخوانند، علما در کفر ایشان اختلاف کردهاند و اگر حالت اولی را دارند، نصحیت میشوند اگر باز هم بر آن اصرار ورزیدند که کافر و مرتد هستند و سلام کردن و اجابت دعوتشان جایز نیست و با آنها معاملهی مسلمان نمیشود ولی آنها بارها و بارها نصحیت میشوند شاید اللهÀ آنها را هدایت کرد.
و اما اگر حالتشان دومی است که فاسق هستند و کافر نمیباشند و نگاه کرده میشود اگر هجر ایشان بر ایشان تأثیر دارد هجر کرده میشوند وگرنه خیر زیرا که هجر اگر نفعی برساند خیر است و اگر نفعی نداشته باشد پس برای مؤمن هجر آن جایز نیست و همین در مورد همهی معصیت کاران گفته میشود.