(۱۷۵۱) استقامت در نصیحت جوانانی که نماز نمی‌خوانند

(۱۷۵۱) سوال: بسیاری از جوانان ابدا نماز نمی‌خوانند و زمانی که با هر یکی از آنها سخن می‌گویی و ارشادشان می‌کنی عصبانی می‌شوند و می‌گویند: این ربطی به شما ندارد. پس لطفاً ما و یا ایشان را در آنچه خیر است راهنمایی بفرمایید.

جواب:

اما راهنمایی برای شما این است که می‌گوییم: در نصیحت فرزندان و جوانانتان استقامت کنید و اگر دست کشیدند و آنچه برایشان واجب بود را انجام دادند پس آنچه برای شما و آنان هست همین است و اما اگر انجام ندادند باز نیز همین است اما بر شما لازم است که آنچه اتفاق افتاده است را به متولیان امر برسانید که آنها نماز نمی‌خوانند تا این که ولی الأمر به آنچه از دعوت دادن این جوانان به سوی نماز واجب است را انجام دهد پس اگر از نماز ابا ورزیدند به حالت کفر -العیاذ بالله- کشته می‌شوند زیرا کسی که نماز نمی‌خواند کافر و مرتد از دین اسلام است و در دنیا و آخرت از مسلمین نمی‌باشد از اللهÀ سلامتی را می‌خواهیم.

و اما نصیحت من به این جوانان این است که می‌گویم: شما جوانان اسلام و مردان آینده هستید و هنگامی که ستون دین که نماز باشد را اقامه نکنید پس در دیگر مسائل شما به قیام بسیار دورتر هستید و نصیحت من برای شما این است که ملتزم به آنچه اللهÀ از نماز در وقتش و با جماعت فرض گردانیده است را ادا کنید و زمانی که نفستان را به سوی این فعل بازگردانید آن برای شما آسان می‌آید و همچنین دیگر اعمال صالح نیز برایتان آسان می‌شود زیرا اللهÀ می‌فرمایند:{یَـٰۤأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ ٱسۡتَعِینُوا۟ بِٱلصَّبۡرِ وَٱلصَّلَوٰةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلصَّـٰبِرِینَ}[۱] (ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، از شکیبایی و نماز یاری بجویید، که همانا الله با شکیبایان است) و اللهÀ می‌فرمایند: {إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ تَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَاۤءِ وَٱلۡمُنكَرِ}[۲] (یقیناً نماز (انسان را) از زشتی‌ها و منکر باز می‌دارد) پس هنگامی ایشان نماز را اقامه کردند بقیه‌ی اعمال صالح نیز برایشان سهل می‌شود و قلبشان برای اسلام گشوده خواهد شد و الله قلب و چهرهایشان را نورانی می‌گرداند و اما اگر بر ترک آن اصرار ورزند پس نماز برایشان سنگین می‌آید و همچنین در پس آن بقیه‌ی اعمال صالح برایشان سنگین می‌آید پس اینگونه در دنیا و آخرتشان ضرر می‌کنند.

و همچنین به ایشان می‌گوییم: نماز چه مقدار از وقت شما را می‌گیرد؟ کل نماز با طهارت و رفتن به سوی آن، یک ساعت و ربع می‌شود یا یک ساعت و نیم که یک ساعت و نیم، یک شانزدهم از بیست چهار ساعت وقت شماست و انسان را می‌یابی که با دوست یا همکلاسی‌اش در نهایت سرما و گرما یک ساعت یا بیشتر صحبت می‌کند و به آن اهمیت نمی‌دهد و او را چه شده است که این تعامل را با بنی آدم می‌کند ولی نمی‌ایستد و اللهÀ را در این مدت کم در نماز مناجات نمی‌کند؟

[۱] [سوره البقرة: ۱۵۳]

[۲] [سوره العنكبوت: ۴۵]

تعداد بازدید: 6

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل كثير من الشباب لا يؤدون الصلاة أبدا، وعندما يتكلم الإنسان مع أي واحد منهم ويرشده يغضب ويقول: هذا ليس من شأنك. فنرجو إرشادنا أو إرشادهم لما فيه الخير.

فأجاب – رحمه الله تعالى-: وأما إرشادكم أنتم فإننا نقول: ليكن هذا دأبكم في نصيحة أبنائكم وشبابكم، فإن انتهوا وقاموا بما يجب عليهم من أداء الصلاة فهو لكم ولهم، وإن لم يفعلوا فهو لكم وعليهم، ولكن عليكم أن تبلغوا ولاة الأمور بما حصل، وأنّ هؤلاء لا يصلون، ليقوم ولاة الأمور بما يجب عليهم من دعوة هؤلاء الشباب إلى الصلاة، فإن أبوا فإنهم يقتلون كفرا والعياذ بالله، لأن من لا يصلي فإنه كافر مُرتَد عن الإسلام، ليس من المسلمين لا في الدنيا ولا في الآخرة، نسأل الله السلامة.

وأما نصيحتي لهؤلاء الشباب فإني أقول لهم: أنتم شباب الإسلام ورجال المستقبل، وإذا لم تقوموا بعمود الإسلام وهو الصلاة فإنكم فيما سواه أبعد من القيام، فنصيحتي لهم التزام ما فرض الله عليهم من أداء الصلاة في أوقاتها، وأدائها في جماعاتها، وهم إذا عَوَّدُوا أنفسهم هذا الفعل هان عليهم، وهانت عليهم جميع الأعمال الصالحة؛ لأن الله يقول: ﴿ يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَوةُ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴾ [البقرة: ١٥٣]. ويقول تعالى: رات الصلوةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ ﴾ [العنكبوت: ٤٥]. فهم إذا أقاموا الصلاة سهلت عليهم بقية الأعمال الصالحة، الله وشرح صدورهم للإسلام، وأنار الله قلوبهم ووجوههم، وأما إذا أصروا على ذلك فسوف يستثقلون الصلاة ومن ورائها بقية الأعمال الصالحات، وحينئذ يخسرون في دينهم ودنياهم.

نقول لهم أيضا: ما الذي تستهلكه الصلاة من أوقاتكم؟ الصلاة كلها بطهارتها وبالذهاب إليها تستوعب ساعةً ساعة وربع من الزمن، أو على الأكثر ساعة ونصف ساعة من الزمن الساعة ونصف الساعة من الزمن هو نصف ثمن الزمن، والإنسان تجده يقوم مع صديقه وزميله يكون واقفا يتحدث معه، وربما يكون ذلك في لَفْحِ البرد وفي شدة الحر في الشمس، يبقى معه ساعة وأكثر يتحدثان ما يبالي بذلك، فما باله يفعل هذا مع بني آدم، ثم لا يقف يناجي الله تعالى في صلاته هذه المدة البسيطة؟