(۸۷۷) سوال: الله عَزَّوَجَلَّ میفرماید:{ذَلِكَ لِمَنْ لَمْ يَكُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ} [بقره: ۱۹۶]. (این برای کسی است که خانوادهاش ساکن مسجد الحرام نباشد). چه کسانی ساکن مسجد الحرام محسوب میشوند؟آیا اهل مکه را شامل میشود یا اهل حرم؟
جواب:
چیزی که سائل مطرح کرد، قسمتی از آیهای است که الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ در مورد کسانی که تمتع[۱] به جای میآورند، نازل فرموده است. الله تَعَالَىٰ میفرماید: {فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ فِي الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْكَ عَشَرَةٌ كَامِلَةٌ ذَلِكَ لِمَنْ لَمْ يَكُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ} [بقره: ۱۹۶]. (هر کس از عمره بهرمند گردد؛ سپس حج را آغاز کند، آنچه از قربانی میسر شد (ذبح میکند). و هر کس نیافت سه روز در حج و هفت روز هنگامی که بازگشتید روزه بگیرید. این ده (روز) کامل است، این برای کسی است که خانواده او ساکن مسجد الحرام نباشد).
ساکنین مسجد الحرام، اهل مکه و کسانی از اهل حرم هستند که فاصلهی آنها تا مکه، از مسافت قصر نماز کمتر باشد. البته علما در مسافت قصر نماز اختلاف دارند. ساکنان مسجد الحرام یا اهالی مسجد الحرام، ایشان هستند.
پس کسی که اهل مسجد الحرام است و نیت کرد قبل از حج، عمره به جای آورد، نیازی نیست قربانی کند. مثلا اگر مردی اهل مکه در ماههای حج به مدینه سفر کرد. سپس از مدینه برگشته، از ذو الحُلَیفَه احرام برای عمره ببندد. از قبل هم نیت داشت که امسال حج نماید. بر چنین شخصی قربانی واجب نیست؛ چون ساکن مسجد الحرام است. اما اگر کسی که ساکن مسجد الحرام نیست، چنین کند، قربانی بر او واجب است و اگر قربانی نیافت، بدل آن را باید بدهد.
اهل مکه ممکن است حجشان تمتع یا قِران[۲] باشد. اما قربانی بر آنها واجب نیست. مثال تمتعشان را ذکر کردیم که یکی از اهل مکه در مدینه باشد و در ماههای حج، برای عمره، احرام ببندد. بعد وارد مکه شود و نیت کند که حج همان سال را نیز به جای آورد و سپس حج کند. این تمتع است و قربانی بر او واجب نیست؛ چون که ساکن مسجد الحرام است.
اما مثال قِران: کسی از اهل مکه در مدینه است. سپس در ایام حج، از ذو الحلیفه به نیت عمره و حج، احرام میبندد که این دو را نزدیک به هم انجام دهد. قربانی بر این شخص نیز واجب نیست.
***
[۱] تمتع به معنی اینکه انسان در سالی که به قصد حج برود، قبل از حج، عمره به جای آورد و اعمال عمره را کامل نموده و از احرام خارج گردد. سپس برای حج احرام بندد و اعمال حج را کامل نماید.
[۲] قِران صفتی از حج است که شخص احرام میبندد و با همان احرام، هم عمره و هم حج را به جای میآورد و هنگام احرام، میگوید: لبیک عمرة و حجّاً. در این حالت، افعال شخص برای حج است، و عمره را نیز در ضمن آن به جای میآورد.