سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

(۵۴۶) آیا نام‌گذاری به (عبد الحارث) شرك است؟

(۵۴۶) سوال: در کتابی خواندم که نام‌گذاری به (عبد الحارث) شرك است؛ نظر شما در این باره چیست؟ لطفا توضیح دهید که چگونه شرک به شمار می‌رود؟

جواب:

نام‌گذاری “عبد الحارث” نسبت دادن عبودیت و بندگی به مخلوق است؛ زیرا “حارث” از صفت‌های مخلوق است؛ الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌فرماید: {أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ} [الواقعه: ۶۳]: (آیا به چیزی که می‌کارید، نگاه کرده‌اید؟) پیامبر ﷺ نیز فرمود: «وَأَصدَقُها حارث وهمام»۱ : (درست‌ترین نام‌ها، حارث و هَمّام است) آوردن واژه‌ی عبد با اسمی غیر از اسم‌های الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ شرك است؛ زیرا عبودیت فقط برای الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است. بنابراین جایز نیست که انسان، فرزندش را با چنان نام نهد که بنده و عبادت‌گزار غير الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ باشد. ابن حزم رَحِمَهُ‌الله می‌گوید: “علما اجماع و اتفاق دارند که هر اسمی که در آن نسبت عبادت برای غير الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ باشد، حرام است و فقط در مورد حرام بودن اسم عبد المطلب، اختلاف نظر دارند” دیدگاه راجح و صحیح این است که تمامی این نام‌ها (حتی عبد المطلب) جایز نیست اما این که پیامبر ﷺ فرمود: «أنا النَّبِیُّ لاَ كَذِب، أنا ابنُ عَبدِ المُطَّلِب»۲ » : (من پیامبر هستم، نه دروغ‌گو؛ من فرزند عبد المطلب هستم) این سخن برای بیان خبر است، نه برای نام‌گذاری.

به همین خاطر اگر نام پدر کسی از ترکیب عبد با اسمی غير از اسم‌های الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ باشد و امکان تغییر اسم این پدر نباشد، صحیح است که گفته شود: فلانی پسر عبد فلان یا فلانی پسر عبد فلان چیز؛ زیرا این برای خبر است و نام‌گذاری یا تأیید آن نیست و پوشیده نیست که باب بیان خبر نزد اهل علم، وسیع‌تر از باب انشاء و ایجاد است.

***


  1. مسند احمد: (۳۷۷/۳۱، شماره (۱۹۰۳۲) / سنن أبوداود: كتاب الأدب، باب في تغيير الأسماء، شماره (٤٩٥٠). ↩︎
  2. صحیح بخاری: كتاب الجهاد والسير، باب من قاد دابة غيره في الحرب، شماره (٢٨٦٤) / صحیح مسلم: كتاب الجهاد والسير، باب في غزوة حنين، شماره (١٧٧٦). ↩︎

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة من السودان: قرأتُ في بعض الكتب أن التسمي بعبد الحارث من الشرك، ما قولكم في ذلك، مع بيان كيف يكون من الشرك؟

فأجاب رحمه الله تعالى: التسمي بعبد الحارث من باب إضافة العبودية للمخلوق؛ لأن الحارث من أوصاف المخلوق، قال الله تعالى: ﴿ أَفَرَهَيْتُمُ مَا تَحْرُثُونَ ﴾ [الواقعة: ٦٣]. وقال النبي صلى الله عليه وسلم: «وَأَصْدَقُهَا حَارِتٌ وَهمام». والتعبيد لغير الله تعالى شرك؛ لأن العبودية لا تكون إلا لله وحده، فلا يجوز للإنسان أن يُسمِّيَ ولدَه مُعبدا لغير الله.

قال ابن حزم الله رحمه الله: أجمعوا على تحريم كل اسم معبد لغير الله حاشا عبد المطلب». يعني: فإنهم مختلفون فيه والصحيح أنه لا يجوز التعبيد ولا لعبد المطلب. وأما قول النبي صلى الله عليه وسلم: «أَنَا النَّبِيُّ لَا كَذِبْ، أَنَا ابْنُ عَبْدِ الْمُطَّلِبْ».

فهذا من باب الإخبار، وليس من باب إنشاء التسمية.

ولهذا لو قدر أن أحدًا له والد مُعبَّد لغير الله ، وكان هذا الوالد لا يمكن تغيير اسمه، فإنه يصح أن يقال: هو فلان بن عبد فلان أو ابن عبد الشيء الفلاني. لأن هذا من باب الإخبار، وليس من باب إنشاء التسمية، والمعروف عند أهل العلم أن باب الإخبار أوسع من باب الإنشاء.

مطالب مرتبط:

(۵۳۶) “ای الله! به حق پیامبرت که فرستاده‌ای و به حق کتابت که نازل نموده‌ای از تو می‌خواهم” آیا این درست است؟

این دعا درست نیست؛ آیا منظور از حق پیامبر ﷺ، حق ایشان بر من یا حق ایشان بر الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است یا چیز دیگر؟ نمی‌دانیم زیرا مبهم است. حق پیامبر ﷺ بر الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ بلکه حق هر مسلمان بر الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ این است که هیچ کسی که مرتکب شرک نشده باشد را عذاب ندهد.

ادامه مطلب …

(۵۵۱) آیا “ادیان زمینی” باطل؟

بله، حتی ادیان آسمانی که در زمان خود بر حق بوده‌اند، الان با آمدن اسلام، منسوخ گردیده‌اند.

ادامه مطلب …

(۵۷۰) حکم عبارت “من بر درِ الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ هستم”

در جواب می‌گوید: "من بر درِ الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ هستم" یعنی چیزی ندارم اما از الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌خواهم که برایم آسان و فراهم نماید. این مقصود مردم از این عبارت است و ایراد و اشکالی ندارد.

ادامه مطلب …

(۵۴۷) حکم استفاده از اسم “فرشتگان رحمت” برای پرستاران

این نام‌گذاری، حرام است زیرا زیرا فرشتگان عليهم الصلاة والسلام بزرگوارتر از آن هستند که نامشان برای زنان پرستار استفاده شود.

ادامه مطلب …

(۵۳۵) حکم گفتن این دعا: “ای الله! با عدل خویش با ما رفتار مکن؛ بلکه با عفو و گذشت خود با ما رفتار کن”

نیازی به گفتن آن نیست، وگرنه بر کسی پوشیده نیست که اگر الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ با عدل خویش با مردم رفتار کند، همگی را هلاک می‌نمود.

ادامه مطلب …

(۵۵۴) حکم استفاده از “رَضِيَ اللهُ عَنهُم” برای تابعين و اتباع تابعين

چون اصطلاح علما چنین است که برای صحابه "رَضِيَ اللهُ عَنهُم" و برای بعد از آنان "رَحِمَهُمُ اللهُ" را استفاده می‌کنند، اگر شخصی برای فردی غیر از صحابه "رَضِيَ اللهُ عَنهُم" را به کار ببرد شنوده تصور می‌کند این فرد از صحابه است لذا شایسته است از این کار، پرهیز کنیم.

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه