چهارشنبه 23 ربیع‌الثانی 1447
۲۳ مهر ۱۴۰۴
15 اکتبر 2025

(۲۸۵) حکم انکار زنده شدن مردگان بعد از مرگ

(۲۸۵) سوال: افرادی کم خرد که عقل‌های ضعیفی دارند، زنده شدن مردگان را انکار کرده‌اند؛ پاسخ شما به این افراد چیست؟ بعد از این ‌که دلایل و حکم این اعتقاد را برایشان روشن کردیم، آیا دور شدن از آنان و ترک کردنشان جایز است؟

جواب:

انكار زنده شدن بعد از مرگ، کفر است و موجب خروج از اسلام می‌شود؛ زیرا تکذیب الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ، پیامبرش ﷺ و اجماع مسلمانان است. الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ فرمود: {زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ يُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ * فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ * يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ يَوْمُ التَّغَابُنِ} [التغابن: ۷-۹]: (کافران پنداشتند که هرگز زنده نمی‌شوند. بگو: بلکه به پروردگارم سوگند که حتماً زنده شده و به نتیجه‌ی کردارتان آگاه می‌شوید که این کار برای الله بسیار آسان است. پس به الله و فرستاده‌اش و نوری که فرستاده‌ایم، ایمان آورید و الله به هر چه انجام دهید، آگاه است. روزی که الله همه‌ی شما را جمع می‌گرداند و آن روز، زمان زیان و پشیمانی است).

بنا بر اجماع مسلمانان، کسی ‌که زنده شدن بعد از مرگ و رستاخیز را انکار کند، کافر است و از دین اسلام خارج می‌شود؛ از او می‌خواهند که توبه کند و بازگردد؛ اگر توبه کرد و صادقانه و در ظاهر (در جمع مردم) و باطن (در میان نزدیکانش) به رستاخیز اعتراف نمود، نعمت الله شامل حال او شده و بدین صورت بعد از کفر به اسلام باز می‌گردد اما اگر نپذیرفت و بر این انکار اصرار کرد واجب است کشته شود. اگر بدین صورت کشته شد او را غسل و تکفین نمی‌کنند، بر او نماز جنازه نمی‌خوانند، در قبرستان مسلمانان دفن نمی‌شود و دعای رحمت نیز برایش نمی‌کنند. این حکم کسی است که زنده شدن بعد از مرگ را انکار کند.

انکار بعث با این که کفر، تکذیب الله، پیامبرش و اجماع مسلمانان است بیان‌گر نقص عقل نیز است؛ چگونه ممکن است که الله چنین مخلوقاتی را بیافریند، پیامبرانش را به سویشان بفرستد، کتاب‌هایی را به خاطرشان نازل نماید، به جهاد با مخالفان دینش فرمان دهد؛ سپس نتیجه‌ی همه‌ی این امور، خاک شدن آن مخلوق باشد؛ یعنی زنده نشوند، در مورد کردارشان محاسبه نگردند و سزا و پاداش دریافت نکنند؟ اگر چنین باشد، این عمق نادانی است؛ چگونه چنین چیزی به پروردگار جهانیان نسبت داده می‌شود در حالی ‌که داناترین دانایان و فرمان‌روای فرمان‌روایان است؟ قرآن، سنت، اجماع مسلمانان و عقل سالم، همگی واجب می‌دانند انسان‌ها بعد از مرگ، زنده شوند تا نتیجه‌ی کردارشان را دریابند؛ لذا می‌گوییم: کسی‌ که رستاخیز و زنده شدن بعد از مرگ را انکار کند، كافر است، در دینش گمراه شده و از نظر عقلی نادان است و بر وليّ امر مسلمانان واجب است که اگر توبه نکرد و به رستاخیز ایمان نیاورد او را بکشد.

***


این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: أنكر ذوو العقول الضعيفة قضية البعث فما ردكم عليهم ؟ وهل يجوز أن نهجرهم بعد أن بينا لهم الحكم والأدلة؟

فأجاب -رحمه الله تعالى-: إنكار البعث كفر مخرج عن الملة؛ لأنه تكذيب الله ورسوله وإجماع المسلمين، قال الله -تبارك وتعالى: ﴿ زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَن لَّن يُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَرَةٍ لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَنُونَ بِمَا عَمِلْتُمْ وَذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ فَتَامِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ ﴾ [التغابن: ٧-٩]. يعني: تبعثون. ثم قال: ﴿ يَوْمَ يَجْمَعُكُةُ لِيَوْمِ الجَمع ذَلِكَ يَوْمُ النَّغَابُنِ ﴾ [التغابن: ٩].

فمن أنكر البعث فهو كافر خارج عن الدين الإسلامي بإجماع المسلمين، فيستتاب، فإن تاب وأقر بالبعث إقرارًا صادقًا يقر به ظاهرا وباطنا أعني: ظاهرًا مع الناس، وباطنا فيما بينه وبين نفسه ومع أهله فهو من نعمة الله عليه، ويكون رجوعًا للإسلام بعد الكفر ، وإن أبى وأصر على إنكاره وجب قتله، وإذا قتل في هذه الحال فإنه لا يغسل ولا يكفن، ولا يُصلَّى عليه ولا يدفن مع المسلمين، ولا يدعى له بالرحمة، فهذا حكم من أنكر البعث.

ثم إن إنكار البعث مع كونه كفرًا وتكذيبا الله ورسوله وإجماع المسلمين هو نقص في العقل؛ إذ كيف يخلق الله هذه الخليقة، ويرسل إليها الرسل، وينزل من أجلها الكتب، ويأمر بجهاد من عارض شرعه، ثم تكون النتيجة أن تكون هذه الخليقة ترابًا، لا يبعثون، ولا يحاسبون، ولا يجازون؟ لو وقع هذا لكان من أسفه السفه، فكيف ينسب هذا إلى رب العالمين الذي هو أحكم الحاكمين؟ فالكتاب والسنة وإجماع المسلمين والعقل السليم كلها توجب أن يكون للناس بعث يجازون فيه على أعمالهم، ولهذا نقول: من أنكر البعث فهو كافر، وهو ضالّ في دينه، سفية في عقله، والواجب على ولي الأمر أن يقتله إذا لم يتب ويقر بالبعث.

مطالب مرتبط:

(۲۸۳) الحاد در مورد اسماء و صفات الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ

الحاد در لغت به معنای میل و انحراف است و به همین خاطر، حفره‌ا‌ی که در گوشه‌ی قبر است را لَحد می‌گویند زیرا به یک گوشه‎‌ از قبر، متمایل شده است....

ادامه مطلب …

(۳۰۷) حکم طواف کردن بر مرقد و ضریح

اگر طواف کردن او گرد قبر یا بنای بر آن از روی عبادت، تقرب جستن و تعظیم صاحب قبر باشد یا گرد قبر طواف کند و صاحب قبر را به دعا خوانده و از او درخواست کمک نماید؛ این شخص، مشرک است....

ادامه مطلب …

(۲۸۱) اجرای احکام اسلامی برای کافر

مرتد همانند کافر اصلی نیست و مانند کافر اصلی با او برخورد نمی‌شود بلکه برخورد با او سخت‌تر و شدیدتر است...

ادامه مطلب …

(۳۱۳) توضیحاتی در مورد موضوع “عذر به جهل”

عذر به جهل، با نصوص قرآن و سنت به ثبوت رسیده است که البته مقتضای  حکمت و رحمت الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است...

ادامه مطلب …

(۲۹۹) حكم تمسخر حجاب

اگر حجاب را به عنوان یک حکم شرعی مسخره نمی‌کند بلکه آن را به عنوان دیدگاه شخصی می‌بیند که آن ‌را برگزیده و حجاب می‌پوشد؛ در این صورت، کافر نمی‌شود اما مرتکب اشتباه بسیار بزرگی شده است...

ادامه مطلب …

(۲۹۶) حکم دشنام دادن به دین

دشنام دادن دین و همچنین لعنت کردن آن، كفر است؛ زیرا دشنام دادن به چیزی و لعنت کردن آن، دلالت بر دشمنی با آن و ناپسند دانستن آن می‌دهد....

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه