(۱۰۱) سوال: حدود چهار سال است که در خانهای سکونت داریم. از همان آغاز، اتفاقات بدی برایمان رخ میدهد. اعم از بیماری افراد خانواده، عقیم شدن چهارپایان، خشک شدن شیرشان و …. تا جایی که این خانه را شوم دانستیم؛ آیا این جایز است؟ آیا اگر به خاطر این سبب به جای دیگری برویم، گناه کار میشویم؟
جواب:
چه بسا برخی از خانهها، وسایل نقلیه و همسران، شوم پنداشته شوند که الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ بر اساس حکمت خود در همراهی با آنها ضرر، از دست دادن منفعت یا … قرار داده است. بنابراین اشکالی ندارد این خانه را بفروشید و به خانهی دیگر بروید. پیامبرﷺ میفرماید: «إن کان الشؤم فی شیء ففی الدار و المرأة و الفرس»۱: «اگر نحسی در چیزی باشد؛ در خانه، زن و اسب است». بنابراین از جملهی اینها خانه را ذکر نمود.
سؤال: شیخ بزرگوار! سه موردی که در آنها نحسی وجود دارد چیست؟
جواب: خانه، زن و اسب. یعنی: برخی از وسایل نقلیه، برخی همسران و برخی خانهها شوم هستند. زمانی که اینها را دیدید، بدانید که به تقدیر الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ است که الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ با حکمتش این را مقدر نموده تا به مکان دیگری بروید.
***
- [تخریج بخاری: کتاب النکاح، باب ما یتقی من شؤم المرأة، شماره ۵۰۹۴؛ مسلم: کتاب السلام، باب الطیرة و الفأل، شماره ۲۲۲۵] ↩︎