۳۰۹ – از شیخ رحمه الله سوال شد: کسانی هستند که به زیارت قبور رفته و اموات را که به زعم خود، اولیاء الله هستند، می‌خوانند، و برای آنها نذر کرده و آنها را به فریاد رسی می‌طلبند و از آنها کمک می‌خواهند. نصیحت شما به چنین افرادی چیست؟

جواب دادند: نصیحتم به آنها و امثالشان این است که انسان به عقل و تفکر خود باز گردد. زیرا این قبور که گمان می‌رود اولیاء در خوابیده‌اند، احتیاج دارند که:

اولا: اثبات شود که قبر هستند. چه اینکه ممکن است چنان که اتفاق هم افتاده، چیزی شبیه قبر قرار داده شده باشد، و گفته شود: این قبر فلانی است، در حالی که قبر نیست.

ثانیا: اگر ثابت شد که اینها قبر هستند، باز هم احتیاج است که اثبات شود این کسانی که دفن شده‌اند، اولیاء الله هستند. زیرا ما نمی‌دانیم که اینها واقعا اولیاءالله هستند یا اولیاء الشیطان؟

ثالثا: اگر ثابت شد که اینها اولیاء الله هستند، به خاطر تبرک یا خواستن از آنها یا طلب فریاد رسی و کمک خواستن از آنها، مورد زیارت قرار نمی‌گیرند. بلکه مثل دیگر قبرها، برای عبرت گرفتن و دعا کردن برای آنها، زیارت می‌شوند، و باید این را نیز در نظر داشت که اگر در زیارت آنها، فتنه یا خوف از فتنه به وسیله‌ی غلوّ در آنها وجود داشته باشد، زیارتشان برای دفع حرام و جلوگیری از فساد، جایز نیست.

پس تو ای انسان، عقل خود را داور کن. این امور سه گانه که ذکر شد، باید تحقق یابند. یعنی:

ألف: ثبوت قبر.

ب: ثبوت ولی بودن صاحب قبر.

ج: زیارت آنها به خاطر دعا کردن برای آنها. زیرا آنها هر کس که باشند، به دعا نیاز دارند. آنها قادر نیستند به کسی نفع و یا ضرر برسانند. سپس گفتیم زیارتشان تا مادامی که مستلزم امر حرامی نباشد، برای دعا کردنشان جایز است.

اما کسی که آنها را زیارت کرده و برایشان نذر و ذبح می‌کند یا آنها را به فریاد رسی می‌خواند، کارش شرک اکبر است که شخص را از اسلام خارج می‌کند، و صاحبش با این کار، کافر شده و در جهنم تا ابد خواهد ماند.