دروغ، شوخی و جدی آن جایز نیست زیرا از اخلاق نکوهیده‌ای است که فقط اهل نفاق آن اخلاق را دارند و متأسفانه بسیار می‌شنویم که برخی مردم دروغ را به دو قسمت تقسیم کرده‌اند: دروغ سفید و دروغ سیاه....

این در اسلام حرام است زیرا همه‌ی دروغ حرام می‌باشد و واجب است که از آن پرهیز نمود...

دروغ در هیچ حالتی جایز نمی‌باشد و مراد حدیث توریة (توریه‌: گوینده لفظی را به کار می‌برد که یک معنای متبادر به ذهن دارد و یک معنای مخفی دور از ذهن که همان مراد است) است.....

دروغ جایز نیست مگر برای آشتی دادن بین مردم لذا اگر شخصی می‌شناسد که بین دو خویشاوند قطع رابطه است، دروغ گفتن برای اصلاح بین آن‌ها جایز می‌باشد و بعضی اهل علم می‌گویند: دروغی که در مورد آشتی بین مردم آمده، توریه می‌باشد...

دروغ برای آشتی دادن مردم به خاطر مصلحتی که از مفسده‌ی دروغ بیشتر است، جایز می‌باشد با این وجود برای کسی که بین آن‌ها آشتی می‌دهد اولی‌تر است که توریه کند...

شکی نیست آنچه پدرت به تو امر نموده، حرام است و باید توبه کند و به سوی الله  سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ برگردد شاید الله  سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ توبه‌ی او را قبول کند....

جایز نیست که به پدر و مادر شخصی لعنت بفرستد مخصوصا که این جنایت بر کسی می‌باشد که تعدی نکرده است لذا گناه پدر و مادر این شخص چیست که آن‌ها را لعنت کند؟....

لعنت کردن پدر و مادر از گناهان کبیره است چرا که از رسول الله صَلَّى‌اللهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ‌وَسَلَّم ثابت است کسی که به پدر و مادر خود چه به صورت مستقیم لعنت کند یا سبب آن باشد از گناهان کبیره است...

از الله  سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ برای او هدایت را بخواهید و اگر در روزی از روزها دیدید که آرام است و با شما انس گرفته با او به صورتی که از کوره در نرود صحبت کنید....

شایسته است که انسان زبان خود را بر کلمات پاک نافع تمرین دهد و از همه‌ی الفاظ دشنام و ناسزا پرهیز کند حتی در چیزهایی که برای او جایز است دشنام و ناسزا گوید چراکه شایسته نیست آن‌ها را به زبان آورد...

او را نصیحت می‌کنیم که زبانش را از این‌ چیزها پاک کند زیرا ترس آن می‌رود که مصادف با وقت اجابت دعا گردد و از او قبول شود به جای این‌که بر علیه آن‌ها دعا کند، برای آن‌ها دعا کند...

دشنام دادن پسران بر دو وجه واقع می‌گردد:...