برای هیچ کس جایز نیست با شیر الاغ مداوا کند زیرا شیر الاغ حرام است و الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ شفا و درمان بندگانش را در آنچه بر آنان حرام نموده قرار نداده است....

این مسئله با این آیه منافاتی ندارد زیرا پزشکان، این مسئله را بعد از خلقت می‌دانند.....

نظر ما در این مسئله این است که اگر از نظر حسی ثابت شود که این آب در از بین بردن بیماری‌ها تأثیر دارد، اشکالی ندارد به آنجا رفته و با آن مداوا کنند زیرا طبابت و پزشکی دو نوع است:....

فقها رَحِمَهُمُ‌الله گفته‌اند؛ قرار دادن شخص در حال احتضار به سوی قبله سنت است اما من پیرامون این مسئله سنت خاصی نمی‌دانم....

ثمره و فایده‌ی ذکر گفتن هنگام مرگ، این است که هر کس آخرین سخنش از دنیا (لا إله إلا الله) باشد که آن را خالصانه از صمیم قلبش گفته باشد از اهل بهشت خواهد بود....

دانستن کیفیت روح برای ما ممکن نیست زیرا کیفیت چیزی را فقط زمانی می‌دانیم که آن چیز یا نظیر آن را مشاهده کنیم یا خبر راستینی پیرامون آن به ما برسد که به نسبت روح، هیچ کدام از این امور سه‌گانه برایمان حاصل نشده است....

همچنین کشیده شدن روح از بدن سخت است اما بر شخصی تخفیف یافته و بر دیگری شدت می‌یابد همچنین گاهی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ کشیده شدن روح را بر میت به خاطر گناهانی که مرتکب شده سخت می‌کند....

برخی از اهل علم یاد کرده‌اند که همدیگر را شناخته و ملاقات و زیارت می‌کنند اما من پیرامون این مسئله دلیلی از قرآن یا سنت به یاد ندارم.....

تلقین فقط در هنگام احتضار یا همان حالت مرگ می‌باشد که با لا اله الا الله تلقین می‌شود همان گونه که رسول الله صَلَّى‌اللهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ‌وَسَلَّم در هنگام مرگ عمویش ابوطالب که در حالت احتضار بود انجام داد ....

خیر، مرگ در تمام روزها یکسان است و اگر مزیتی برای روزی بود، روز دوشنبه اولی‌تر بود چون در آن روز رسول الله صَلَّى‌اللهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ‌وَسَلَّم وفات نمودند.....

هر حدیثی که در فصل مردن در روزی معین آمده است، قطعاً صحیح نمی‌باشد....

هنگامی که انسان از قبل در نزدش ایمان و گناه بوده است سپس در هنگام مرگ این را می‌گوید و آن را نیز فقط از روی اخلاص می‌گوید، پس قطعاً آن گناهان قبلش را محو می‌سازد.....