درست این است که جماعت مگر با درک نمودن یک رکعت کامل درک نمی‌‌شود به دلیل فرموده‌‌‌‌ی رسول الله ﷺ:...

هنگامی که انسان وارد شد در حالی که امام در حالت رکوع بود، تکبیرة الاحرام را گفته و فوری رکوع کند، در این حالت تکبیر گفتنش برای رکوع سنت است و واجب نیست. اگر برای رکوع تکبیر بگوید بهتر است اما اگر آن را ترک نمود اشکالی ندارد....

هرگاه انسان همراه امام وارد نماز شده و تکبیرة الاحرام بگوید سپس به رکوع برود ولی امام قبل از این او به حد رکوع برسد بلند شود آن رکعت را درک نکرده است...

اگر آمدی در حالی که امام سرش را از رکوع بر بالا آورد در حالی که ایستاده‌‌ای تکبیرة الاحرام بگو سپس اگر امام در حال سجده بود به سجد برو و اگر امام نشسته بود بنشین و با این کار یک رکعت محسوب نمی‌‌شود زیرا رکوع از تو فوت شده است و هرکس رکوع از او فوت شد رکعت از او فوت شده است....

اگر چنین چیزی رخ دهد و صدا قطع شود چه در سالن و یا در خلوت باشد اگر یک رکعت کامل را خوانده باشند و در رکعت دوم قطع شود نماز جمعه را تکمیل می‌‌کنند...

درست آن چیزی است که جمهور اهل علم بر آن نظر هستند این است که انسان هرگاه امام را در رکوع درک نمود آن رکعت را درک نموده است...

هنگامی که انسان به نماز آمد در حالی که امام در حالت رکوع بود تکبیرة الاحرام را در حالت ایستاده می‌‌گوید سپس تکبیر رکوع را می‌‌گوید و رکوع می‌‌کند و این رکعتش کامل است چه سوره‌‌ی فاتحه را بخواند و چه سوره‌‌‌‌ی فاتحه را نخواند...

کسی که رکوع رکعت آخری نماز را با امام درک نموده نماز جماعت را درک نموده است...

هر کسی که آمد در حالی که امام در تشهد آخری بود اگر امید دارد که جماعت دیگری در این مسجد برپا می­شود یا در مسجدی دیگر برپا می­شود در نماز وارد نشود ولی اگر امیدی ندارد همراه امام وارد نماز می­شود زیرا درک کردن قسمتی از نماز بهتر از درک نکردن آن است...

صحیح این است که هر کسی که تشهد را همراه امام درک کند نماز جماعت را درک نکرده است ...

هر کسی کمتر از یک رکعت را درک کند نماز جماعت را درک نکرده است و این قول راجح است....

هنگامی که امام را در تشهد درک نمود همراه او وارد می­شود و تشهد را می­خواند و ادامه می­دهد تا اینکه تمام کند زیرا در این مکان به خاطر تبعیت از امام نشسته است لذا در نستن و در ذکر مشروع در این نشستن تابع امامش باشد....