سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

(۶۲۶۲) حکم تکرار گناه پس از توبه و ادای کفاره

(۶۲۶۲) سوال: من مرتکب گناهی شدم، سپس به سوی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ توبه کردم و کفاره‌ی آن را دادم؛ سپس بار دیگر همان گناه را انجام دادم، و دوباره کفاره‌اش را دادم، اکنون از آن گناه توبه کرده‌ام. نظر شرع در نظر شما درباره‌ی کار من چیست؟

جواب:

اگر انسان مرتکب گناهی شود و سپس توبه‌ای نصوح کند که دارای پنج شرط باشد، الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ توبه‌اش را می‌پذیرد. این پنج شرط عبارت‌اند از: توبه خالصانه برای الله عزّوجلّ باشد، از آن گناه پشیمان باشد، آن گناه را فورا ترک کند، عزم داشته باشد که در آینده به آن گناه برنگردد و توبه در زمانی باشد که پذیرفته می‌شود، یعنی پیش از رسیدن مرگ یا طلوع خورشید از مغرب باشد.

پس اگر کسی با این شروط توبه کند، الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ توبه‌اش را می‌پذیرد و اگر بعداً دوباره به آن گناه بازگشت و دوباره توبه کرد، باز هم الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ توبه‌اش را می‌پذیرد و این روند ادامه دارد: هر بار که توبه کند، الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ نیز توبه‌اش را می‌پذیرد، اکنون که حالت او حالت استقامت و توبه است، برای او در آینده خیر امید می‌رود، و از الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ خواستار توبه‌ی نصوح برای خود و او هستیم.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: لقد ارتكبت ذنبًا، ثم توجهت بالتوبة إلى الله من هذا الذنب، وقضيت عنه كفَّارة، ثم ارتكبت الذنب مرة أخرى، وقضيت الكفارة عن هذا الذنب مرة أخرى، وحتى الآن، وأنا تائب عن هذا الذنب، ما حكم الشرع في نظركم في عملي هذا؟

فأجاب رحمه الله تعالى: إذا أذنب الإنسان ذنبًا، ثم تاب إلى الله توبةً نَصُوحًا مستوفية لشروط التوبة الخمسة، وهي أن تكون توبته خالصة الله -عزوجل- وأن يندم على ما حصل منه من الذنب، وأن يُقلع عنه في الحال، وأن يَعْزِمَ على ألا يعود في المستقبل، وأن تكون التوبة في وقت تُقبل فيه، بأن تكون قبل حلول الأجل، وقبل طلوع الشمس من مغربها، فإذا تاب هذه التوبة، فإن الله -تعالى- يتوب عليه ، ثم إن عاد إلى الذنب مرة أخرى وتاب، فإن الله -تعالى- يتوب عليه، وهكذا كلما تاب تاب الله عليه، وما دامت حاله الآن على الاستقامة والتوبة، فإنه يُرجى له الخير في المستقبل، ونسأل الله -تعالى- أن يمن علينا، وعليه بالتوبة النصوح.

مطالب مرتبط:

(۶۲۶۳) کفاره‌ی آزردن مادر و راه جبران نافرمانی والدین

خشمگین کردن مادرت و گفتن آن سخنان بد به او حرام است و جایز نیست...

ادامه مطلب …

(۶۲۷۶) انسان چگونه می‌تواند از ظلم‌هایی که به مردم روا داشته، چه مالی و چه غیبت و نمّامی رهایی یابد؟

اما ادا کردن، اگر حق مالی باشد، باید آن را به صاحبش بازگرداند؛ اگر او را می‌شناسد، بدهد؛ اگر فراموش کرده، به یاد آورد؛ و اگر محل او را نمی‌داند، جست‌وجو کند و اگر یافتن او ممکن نشد، به‌ نیابت از او صدقه بدهد....

ادامه مطلب …

(۶۲۵۵) توبه و جبران کوتاهی نسبت به والدین پس از فوت پدر

گوارایت باد این منت که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ به تو ارزانی داشته؛ بازگشت به سوی پروردگارت، استقامت بر دینش، نیکی به مادرش، و محبت به کار خیر...

ادامه مطلب …

(۶۲۸۲) حکم استفاده از اموال حاصل از کسب حرام پس از توبه در عبادات و امور خیریه

هر کس مالی را از راه حرام به‌دست آورد، این مال برایش حلال نیست و واجب است که از آن خلاص شود و اگر آن مال به‌ صورت ظلم محض از مردم گرفته شده و در برابرش چیزی نداده، واجب است به صاحبانش بازگرداند...

ادامه مطلب …

(۶۲۸۰) حکم شرعی سرقت اندک در دوران جهل و راه جبران آن

اگر صاحب آن مال را می‌شناسد، بر او واجب است که با هر روشی شده از او حلالیت بطلبد؛ زیرا این حق فردی معین و معصوم است و باید به او بازگردانده شود و اما شرم و حیاء، پس نباید انسان از حق خجالت بکشد...

ادامه مطلب …

(۶۲۷۲) اگر کسی از فردی غیبت کرده، و نتواند از او طلب حلالیت کند، آیا استغفار و دعا برای او کافی است؟

دیدگاه صحیح این است که اگر کسی از دیگری غیبت کرده و آن شخص متوجه این موضوع شده باشد، باید شخصاً از او طلب حلالیت کند اما اگر آن فرد اصلاً از غیبت اطلاعی نداشته، کافی است برایش استغفار کند و در همان مجالسی که از او غیبت کرده، از او به نیکی یاد کند...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه