(۳۲۶۶) احکام شرعی مرتبط با وفات در حالت نفاس

(۲۳۶۶) سوال: آیا زنی که در حالت نفاس وفات کند، در آن لباسهایش دفن می‌شود و غسل و کفن می‌شود؟ و کفاره کسی که با همسرش این کار را کرده است چیست؟

جواب:

زنی که در حالت نفاس وفات می‌کند مانند زنان دیگر می‌باشد، یعنی واجب است که غسل داده شود وکفن شود مانند آن چیزی که برای دیگران مشروع است و لباسش میراث باقی می‌ماند و اگر همسرش اینگونه (او را در لباس‌هایش دفن) کرده است پس امیدواریم که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ او را ببخشد و واجب است که قبل از عمل کردن سوال می‌کرد.

تاسف می‌خوریم از حال بسیاری از مردم که الان کارهای اشتباهی را انجام می‌دهند و درباره آن تحقیق نمی‌کنند مگر بعد از انجام دادن آن، یعنی وقتی که بلا واقع شد و می‌آیند و سوال می‌کنند و این از امور پسندیده نیست بلکه می‌گوییم: قبل از این‌که وارد عمل شوی، سوال کن تا در محذورات الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ واقع نشوی؛ برای انسان چه فایده‌ای دارد وقتی محذوری را انجام دهد سپس از آن سوال کند؟ و چه بسا بر این کار چیزهای بسیاری مترتب شود که احساس نشود.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: المرأة التي تُتَوَفَّى في ساعة النفاس هل تُدْفَن بملابسها وتُغَسَّل وتُكَفَّن؟ وما كفارة من فعل ذلك بزوجته؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: المرأة التي تموت في نفاسها كغيرها، بمعنى: أنه يجب أن تُغسَّلَ وأن تُكَفَّنَ في المشروع لغيرها، وثيابها تبقى تركة لها. ومن فعل ذلك بزوجته سابقا، بمعنى أنه دفنها في ثيابها، فنرجو الله -سبحانه وتعالى- أن يَعْفُو عنه صنيعه هذا، وكان الواجب عليه أن يسأل قبل أن يعمل.

ونحن نأسف على أن كثيرًا من الناس الآن يفعلون الأشياء الخاطئة ثم لا يبحثون عنها إلا بعد الفعل، بعد أن يقع البلاء يأتي ويسأل، وهذا ليس من الأمور الحميدة، بل نقول: اسأل قبل أن تعمل؛ لئلا تتورط وتقع في المحذور، أي فائدة للإنسان إذا فعل المحذور ثم جاء يسأل؟ وقد يترتب على هذا الفعل أشياء كبيرة من حيث لا يشعر.