۳۰۰ – از شیخ رحمه الله سوال شد: در یمن مسجدی وجود دارد که گفته میشود مسجد معاذ بن جبل بوده و به مسجد «الجند» مشهور است. مردم از زن و مرد هر سال در جمعهی ماه رجب برای زیارت به آنجا میروند. حکم این عمل چیست و چه نصیحتی برای اینها دارید؟
جواب دادند: این کار سنت نیست. به چند دلیل:
اول: ثابت نیست که وقتی معاذ بن جبل رضی الله توسط رسول الله صلی الله علیه وسلم به یمن فرستاده شد، مسجدی ساخته باشد، و وقتی چنین چیزی ثابت نشده، پس ادعای اینکه این مسجد اوست، ادعای بدون دلیل است، و هر ادعایی که بدون دلیل باشد، پذیرفتنی نیست.
دوم: حتی اگر ثابت باشد که معاذ بن جبل مسجدی در آنجا برای خود ساخته، مسافرت کردن به خاطر آن، مشروع نیست. بلکه مسافرت به قصد عبادت، فقط به سوی سه مسجد انجام میگیرد. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «مسافرت فقط برای رفتن به سه مسجد، درست است: مسجد الحرام، و مسجد من، و مسجد الاقصی».
سوم: تخصیص این عمل به ماه رجب نیز بدعت است. زیرا ماه رجب مختص هیچ عبادتی قرار نگرفته. نه مختص روزه است و نه مختص نماز. بلکه حکم آن مانند دیگر ماههای حرام است، و ماههای حرام: رجب، ذو القعده، ذو الحجه و محرم هستند. اینها ماههایی هستند که الله تعالی در مورد آنها در کتابش فرموده است: {إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ}[۱]، یعنی: {تعداد ماهها(ی سال) نزد الله در کتابش از روزی که آسمانها و زمین را آفرید، دوازده ماه است که چهار ماهِ آن، حرام میباشد}، و ثابت نشده که ماه رجب از بین این چهار ماه حرام مختص نماز و روزه قرار گرفته باشد. وقتی انسان این ماه را مخصوص عبادتی قرار دهد، بدون اینکه از رسول الله صلی الله علیه وسلم ثابت باشد، مبتدع است. زیرا رسول الله صلی الله علیه وسلم میفرماید: «بر شماست که به سنت من و سنت خلفای راشدین هدایت یافتهی بعد از من چنگ زنید و آنها را محکم بگیرید، و از امور نوپیدا در دین، بر حذر باشید. زیرا هر امر نوپیدایی در دین، بدعت است و هر بدعتی گمراهیست». نصیحتم برای برادرانی که این کار را انجام میدهند و در این مسجد که مدعی هستند مسجد معاذ بن جبل در یمن است، حاضر میشوند این است که خود را خسته نکنند، و اموالشان را برای این کار که جز دور شدن از الله، نتیجهای ندارد، هدر ندهند. همچنین به آنها نصیحت میکنم که همت خود را صرف عباداتی کنند که مشروعیت آنها در کتاب الله و سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم آمده است. والله الموفق.
[۱] – سوره توبه، آیه «۳۶».