سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

۱۸۲ – آیا برای مسلمانان گنهکار آتشی جدا از جهنم کافران وجود دارد؟

۱۸۲ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا درست است که دو آتش وجود دارد، یک آتش برای کافران و یک آتش برای گنهکارانی که در آن عذاب داده شده، و سپس از آن خارج کرده می‌شوند؟

جاب دادند: برخی علما چنین نظری دارند و گفته‌اند: آتش، دو آتش است. یکی برای کفار، و دیگری برای مومنان گنهکار، و بین این دو، فرق وجود دارد. اما من نمی‌دانم که چنین تفریقی، دلیلی برایش وجود داشته باشد. اما عذاب این دو گروه متفاوت است. شکی نیست که عذاب مومنان عاصی مانند عذاب کافران نیست. اما شایسته نیست که ما به این خاطر بگوییم آتش جهنم دارای تقسیمات است، چون از نظر عقل ما، بعید است که یک آتش دارای دو تاثیر باشد. چون این استبعاد از دو جهت بی اعتبار است:

اول: الله بر هر چیزی تواناست. الله می‌تواند آتش را طوری قرار دهد که برای یکی امان، و برای دیگری، عذاب باشد.

دوم: احوال آخرت با احوال دنیا قیاس گرفته نمی‌شود. چون فرق بین این دو کاملا واضح است. بنا بر این جایز نیست احوال آخرت را با احوال دنیا قیاس بگیری تا آنچه را که عقلت گنجایشش را ندارد، نفی کنی. بلکه وظیفه‌ی تو نسبت به احوال آخرت این است که تسلیم بوده و قبول و تصدیق کنی. آیا همین خورشید، در روز قیامت به اندازه‌ی یک میل به خلایق نزدیک نمی‌شود؟ که اگر احوال مردم در آخرت همانند احوالشان در دنیا بود، آنها را می‌سوزاند؛ چون این خورشید در اوج خود اگر حتی کمی پایین بیاید، زمین را سوزانده و آن را محو می‌کند، و نیز ما در حالی که مسافت بسیاری بینمان وجود دارد، باز هم گرمای آن را حس می‌کنیم، خصوصا در ایام تابستان که این گرما بیشتر است. با این حال در روز قیامت به مقدار یک میل به خلایق نزدیک می‌شود، ولی آنها را نمی‌سوزاند. همچنین در قیامت در حالی که مردم در یک جا هستند، مومنان دارای نوری هستند که جلو و سمت راست خود را می‌بینند، در حالی که کفار در تاریکی و ظلمت هستند. اما در دنیا اگر کسی در کنارت ایستاده باشد که سمت راست و جلویش نور باشد، تو نیز از آن نور می‌توانی استفاده کنی، اما در آخرت چنین نیست. همچنین در آخرت، مردم عرق می‌کنند و در حالی که در یک جا ایستاده‌اند، اما عرقشان به یک اندازه نیست. برخی هستند که عرق تا قوزکشان می‌رسد، و بعضی تا زانوها و بعضی تا کمر و عده‌ای نیز در عرقشان غرق هستند، در حالی که همگی در یک مکان هستند.

مهم اینکه جایز نیست احوال آخرت را با احوال دنیا قیاس بگیریم و سپس برویم چیزهایی از خود در بیاوریم که نه در قرآن و نه در سنت نیامده‌اند؛ مانند تقسیم آتش به دو نوع آتش: آتشی که برای گنهکاران و آتشی که برای کفار است. اما آنچه که علم ما به آن می‌رسد این است که فقط یک آتش است، اما دارای اثرات مختلفی است.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

(182) وسئل فضيلة الشيخ : هل هناك ناران نار لأهل الكفر ، ونار لأهل المعاصي الذين يعذبون فيها ثم يخرجون؟

فأجاب بقوله : زعم بعض العلماء ذلك وقال : إن النار ناران نار لأهل الكفر ، ونار لأهل المعاصي من المؤمنين وبينهما فرق ، ولكن هذا لا أعلم له دليلاً لكن عذابهما يختلف ، لا شك أنها على عصاة المؤمنين ليست كما هي على الكافرين وكوننا نقول بالتقسيم بناء على استبعاد عقولنا ان تكون نار واحدة تؤثر تأثيرين مختلفين لا ينبغي ؛ لأن هذا الاستبعاد لا وجه له لأمرين:

الأمر الأول: أن الله على كل شيء قدير ، وأن الله قادر على أن يجعل النار الواحدة لشخص سلاماً ، ولآخر عذاباً .

الأمر الثاني: أن أحوال الآخرة لا تقاس بأحوال الدنيا أبداً لظهور الفرق العظيم بينهما ، فلا يجوز أن تقيس أحوال الآخرة بأحوال الدنيا لتنفي مالا يتسع له عقلك ، بل عليك بالنسبة لأحوال الآخرة أن تسلم وتقبل وتصدق ، أليست هذه الشمس ستدنو من الخلائق قدر ميل يوم القيامة؟ ولو كانت أحوال الناس يوم القيامة كأحوالهم في الدنيا لأحرقتهم ؛ لأن هذه الشمس في أوجها لو أنها نزلت ولو يسيراً أحرقت الأرض ومحتها عن آخرها ونحن نحس بحرارتها الآن وبيننا وبينها مسافات عظيمة لا سيما في أيام الصيف حين تكون عمودية ، ومع ذلك تدنو من الخلائق يوم القيامة على قدر ميل ولا يحترقون بها ، كذلك أيضاً في يوم القيامة في مقام واحد المؤمنون لهم نور يسعى بين أيديهم وبأيمانهم ، والكفار في ظلمة ، لكن في الدنيا لو كان بجانبك واحد على يمينه نور وبن يديه نور فإنك تنتفع به ، أما في الآخرة فلا، وفي الآخرة أيضاً يعرق الناس فيختلف العرق اختلافاً عظيماً بينهم ، وهم في مكان واحد، فمن الناس من يصل العرق إلى كعبيه ومنهم من يصل إلى ركبتيه ، ومنهم من يصل إلى حقويه ، ومنهم من يلجمه العرق ، وهم في مكان واحد.

فالمهم أنه لا يجوز أن نقيس أحوال الآخرة بأحوال الدنيا ثم نذهب ونحدث أشياء لم تأت في الكتاب والسنة كتقسيم النار إلى نارين : نار للعصاة ونار للكافرين فالذي بلغنا ووصل إليه علمنا أنها نار واحدة لكنها تختلف.

مطالب مرتبط:

۱۴۲ – دجال از کجا خروج می‌کند؟

۱۴۲ – از شیخ در مورد مکانی که دجال از آنجا خروج می‌کند، سوال شد. جواب دادند: از سمت مشرق از جهت فتنه‌ها و شر خارج می‌شود. چنان که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «فتنه اینجاست»، و به مشرق اشاره کرد. پس مشرق منبع شر و فتنه است. از مشرق خارج می‌شود؛ از […]

ادامه مطلب …

۱۵۲ – منظور از قبر چیست؟ آیا محل دفن میت است، یا برزخ به حساب می‌آید؟

۱۵۲ – از شیخ رحمه الله سوال شد: منظور از قبر چیست؟ آیا محل دفن میت است، یا برزخ به حساب می‌آید؟ جواب دادند: اصلِ قبر، محل دفن میت است. الله تعالی می‌فرماید: { ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ}[۱]، یعنی: {آن گاه او را میراند و در قبر نهاد}. ابن عباس می‌گوید: یعنی او را با دفن […]

ادامه مطلب …

۱۵۵ – اگر میت در قبر دفن نشود، آیا عذاب قبر به او می‌رسد؟

۱۵۵ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا اگر میت دفن نشد، و درندگان او را خوردند، یا باد، او را پخش کرد، عذاب قبر می‌شود؟ جواب دادند: بله، و عذاب بر روح خواهد بود. زیرا جسد ممکن است از بین رفته یا تلف و نابود شود. البته این امر، غیبی بوده و نمی‌توانم […]

ادامه مطلب …

۱۶۸ – میزان اعمال انسان یکی است یا متعدد؟

۱۶۸ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا میزان یکی است یا متعدد است؟ جواب دادند: علما در مورد اینکه آیا میزان یکی است یا متعدد، بر دو قول، اختلاف دارند. به این خاطر که نصوصی که در مورد میزان آمده، گاهی به صورت مفرد و گاهی به صورت جمع آمده است. مثالی که […]

ادامه مطلب …

۱۴۶ – آیا دجال از بنی آدم است؟

۱۴۶ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا دجال از بنی آدم است؟ جواب دادند: بله، دجال از بنی آدم است. برخی علما نیز می‌گویند که او شیطان است. برخی دیگر می‌گویند که پدرش انسان و مادرش از جنیان است. هیچکدام از این اقوال صحیح نیستند. درست این است که دجال از بنی آدم […]

ادامه مطلب …

۱۵۹ – عذاب قبر از امور غیبی است یا عینی؟

۱۵۹ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا عذاب قبر، از امور غیبی است یا از امور شهادت[۱]؟ جواب دادند: عذاب قبر از امور غیبی است، و چه بسیار انسان‌هایی که در این قبرها عذاب می‌شوند و ما آن را حس نمی‌کنیم، و چه بسا همسایه‌های آنهایی که عذاب می‌شوند، در نعمت بوده و […]

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه