(۶۵۵۷) سوال: اگر همسایه‌ام در محله برای نماز جماعت حاضر نمی‌گردد، به فرزندانم اجازه دهم که به زیارت خانواده‌ی او بروند؟
جواب:
اگر همسایه‌ای داری که به نماز جماعت نمی‌رود، واجب تو آن است که او را نصحیت و راهنمایی کنی و نزدش بروی یا او را به خانه‌ات دعوت کنی و او را پند دهی و به خیر تشویقش نمایی و فضل نماز جماعت را برایش واضح نمایی و آنکه ۲۷ برابر از نماز فرادی برتر می‌باشد و از ترک آن تحذیر دهی و بیان نمایی که فقط برای اهل نفاق نماز سنگین است همانطور که رسول اللهﷺ میفرماید: {أَثْقَلَ صَلَاةٍ عَلَى الْمُنَافِقِينَ صَلَاةُ الْعِشَاءِ وَصَلَاةُ الْفَجْرِ، وَلَوْ يَعْلَمُونَ مَا فِيهِمَا لَأَتَوْهُمَا وَلَوْ حَبْوًا}[۱]: (سنگین‌ترین نماز برای منافقان، نماز عشاء و نماز صبح است و اگر می‌دانستند چه خیری در آن‌ها نهفته است، به سوی آن‌ها می‌آمدند) و از عاقبت و آثار بد معصیت بر قلب، اخلاق، عبادت، رزق و غیره تحذیر ده چون معصیت‌ها آثار بدی بر هر چیزی دارد و برای همین اللهÀ میفرماید: {وَمَن یَتَّقِ ٱللَّهَ یَجۡعَل لَّهُۥ مَخۡرَجࣰا* وَیَرۡزُقۡهُ مِنۡ حَیۡثُ لَا یَحۡتَسِبُ} [سوره الطلاق: ۲-۳]: (و هرکس که از الله بترسد، (الله) راه نجاتی برای او قرار می‌دهد* و او را از جایی که گمان ندارد روزی می‌دهد) و: {وَمَن یَتَّقِ ٱللَّهَ یَجۡعَل لَّهُۥ مِنۡ أَمۡرِهِۦ یُسۡرࣰا} [سوره الطلاق: ۴]: (و هرکس از الله بترسد، (الله) کارش را برایش آسان می‌سازد) لذا اگر رزق و آسانی را خواستی پس تقوای اللهÀ را پیشه کن که سبب آن می‌باشد.
اگر اللهÀ او را هدایت نمود پس نعمتی برای تو و او می‌باشد و اگر غیر آن بود، گناهش به خودش برمی‌گردد و تو نیز مسؤلیتت را ادای نمودی.
اما به نسبت خانواده و فرزندانت، اگر خانواده‌اش بر مسیر حق می‌باشند و از آن‌ها بر خانواده و فرزندانت نمی‌ترسی، معصیتی که از پدر آن همسایه‌ها رخ می‌دهد تأثیری بر آن‌ها ندارد؛ پس اجازه بده که خانواده‌ات آن‌ها را زیارت کنند چون اکرام همسایه از ایمان است.
اما اگر خانواده‌اش نیز بر مسیر حق نیستند و از آن‌ها بر خانواده و فرزندانت می‌ترسی، خانواده و فرزندانت را از زیارت آن‌ها منع کن تا که از آن‌ها تأثیر نگیرند و دور نمودن مفاسد از جلب مصالح اولی‌تر است.
[۱] صحیح بخاری: كتاب الأذان، باب فضل العشاء في الجماعة، شماره (٦٢٦)، و صحیح مسلم: كتاب المساجد ومواضع الصلاة، باب فضل صلاة الجماعة، وبيان التشديد في التخلف عنها، شماره (٦٥١).
