سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

(۶۲۰۶) حکم مجالست با خویشاوندان مشرک و تارکِ واجبات

(۲۶۰۶) سوال: از بستگان‌مان کسانی به خانه ما می‌آیند که نماز نمی‌خوانند، واجبات را انجام نمی‌دهند و پناه بر الله، به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ شرک می‌ورزند و بعضی از آنان به من می‌گویند: ما اولیا و صالحان را می‌خوانیم (دعا می‌کنیم) و من در نصیحتشان درمانده‌ام، آیا مجالست با ایشان جایز است؟ و وقتی درباره‌ی دین با آن‌ها سخن می‌گویم، به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند و می‌گویند: «این عابد را رها کنید» و من از این رفتار بسیار ناراحت می‌شوم و می‌گویم: الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ آن‌ها را ببخشد و وقتی به مادرم می‌گویم: «مادرجان، برای الله شریک قرار مده»، هیچ توجهی نمی‌کند و هرگاه برنامه‌ی شما «نور علی الدرب» را گوش می‌دهم، مادرم می‌گوید: «با این کارت به بهشت نمی‌روی، و اگر گوش دادن به این برنامه یا دیگر برنامه‌های دینی را ادامه دهی، دیوانه خواهی شد!» و من به او می‌گویم: من دیوانه نیستم، بلکه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ مرا هدایت کرده؛ چه کنم تا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را راضی کنم سپس هم مادرم و مردم را؟

جواب:

نخست، نصیحت ما متوجه همان گروهی است که ایشان را توصیف کردی که نماز نمی‌خوانند، به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ شرک می‌ورزند، دین را به سخره می‌گیرند و کسانی را که به دین پایبندند، مسخره می‌کنند، نصیحت من به این افراد این است که تقوای الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ درباره‌ی خودشان را رعایت کنند و بدانند که دین الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ حق است؛ همان دینی که محمد صَلَّى‌اللهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ‌وَسَلَّم با آن مبعوث شد، ارکان این دین عبارت‌اند از: گواهی دادن به اینکه معبودی جز الله نیست و محمد، رسول الله است؛ برپا داشتن نماز؛ پرداخت زکات؛ روزه گرفتن ماه رمضان؛ و حج‌بیت الله الحرام، پس باید از این کفر و شرک شدید، به سوی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ توبه کنند.

و بر تو نیز لازم است که تا آنجا که می‌توانی در نصیحت و خیرخواهی برای آن‌ها بکوشی و از اصلاح‌شان ناامید نشوی، زیرا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ دل‌ها را دگرگون می‌سازد، چه بسا با تکرار بیان و نصیحت و راهنمایی، الله آنان را هدایت فرماید و اگر اصلاح آن‌ها ممکن نبود، واجب است که از آنان دوری و با ایشان همنشینی ننمایی زیرا در این حالت مرتد از دین اسلام‌اند پناه بر الله.

 اما گفته‌ی برخی از آنان که به تو می‌گویند: اگر برنامه‌ی «نور على الدرب» یا دیگر سخنان سودمند دینی را گوش دهی دیوانه خواهی شد، این سخنی است نادرست، بلکه خطایی بزرگ است، این سخن همانند گفته‌ی کسانی است که پیامبران را دروغ‌گو می‌دانستند و می‌گفتند: آنان دیوانه‌اند، جادوگرند یا شاعرند و مانند این سخنان زشت و مشوّه که هدفش دور کردن مردم از حق و اهل حق است.

پس تو همچنان بر هدایت الهی باقی بمان و بر شنیدن هر آنچه مفید است و بر اطاعت از الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ پافشاری کن و بدان که سرانجام نیک، از آنِ پرهیزگاران است.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: يزورنا في البيت من الأقارب من لا يُصلون، ولا يؤدون الواجبات، ويُشركون بالله – والعياذ بالله – ومنهم من يقول لي: إنا ندعوا الأولياء والصالحين. وقد عجزت عن نصحهم، فهل يجوز مجالستهم؟ وهم عندما أتحدث عن الدين يضحكون مني، ويسخرون ويستهزئون، ويقولون لي هذه عابدة اتركوها وعندما يقولون هذا أتضايق كثيرا، وأقول: سامحهم الله. وعندما أقول لوالدتي: يا أماه لا تشركي بالله. لا تُعِيرُني أي اهتمام، وإذا استمعت إلى برنامجكم «نور على الدرب» تقول أمي: إنك لن تدخلي الجنة على عملك هذا، وإذا استمررت على سماع هذا البرنامج أو غيره من البرامج الدينية، فسوف تصابين بالجنون. وأقول لها: إنني لست مجنونة ولكن الله هداني. ماذا أفعل لكي أرضي الله -سبحانه وتعالى- ثم أرضي أمي والناس؟

فأجاب رحمه الله تعالى نصيحتنا أولا نوجهها إلى هؤلاء الجماعة الذين وصفتهم بأنهم لا يصلون، وبأنهم يشركون بالله، ويسخرون من الدين، وبمن يتمسك به، فإن نصيحتي لهؤلاء أن يَتَّقُوا الله -عز وجل- في أنفسهم، وأن يعلموا أن دين الله حق، وهو الذي بعث به محمد صلى الله عليه وسلم وأن أركانه: شهادة أن لا إله إلا الله وأن محمدا رسول الله، وإقام الصلاة، وإيتاء الزكاة، وصوم رمضان، وحج بيت الله الحرام فعليهم أن يتوبوا إلى الله -عز وجل- من هذا الكفر والشرك البالغ غايته.

وعليك أيضًا أن تحرصي على مناصحتهم ما أمكن، ولا تيأسي من صلاحهم، فإن الله سبحانه وتعالى – مُقَلِّبُ القلوب، فربما -مع كثرة البيان والنصح والإرشاد- يهديهم الله -عز وجل- وإذا تعذر إصلاحهم، فإن الواجب هَجْرُهم، والبعد عنهم، وعدم الجلوس إليهم، لأنهم حينئذ مرتدون عن دين الإسلام، والعياذ بالله.

وأما قول بعضهم لك: إنك إذا استمعت إلى برنامج نور على الدرب، أو غيره من الكلمات النافعة ستصابين بالجنون . فإن هذا خطأ منهم، خطأ عظيم، وهو كقول المكذبين للرسل : إنهم -أي- -الرسل – مجانين وكُهَّان وشعراء، وما أشبه ذلك من الكلمات المُشَوِّهَة التي يُقصد بها التنفير عن الحق، وأهل الحق، فاستمري أنت على هداية الله -عز وجل- وعلى الاستماع لكل ما ينفع، وعلى القيام بطاعة الله -سبحانه وتعالى- واعلمي أن العاقبة للمتقين.

مطالب مرتبط:

(۶۲۳۶) برخورد شرعی و اخلاقی با بیماری روانی همسر در زندگی زناشویی

به او توصیه می‌کنم که صبر کند و پاداش آن را از الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ بجوید، و به اندازه توانش برای اصلاح رابطه‌اش با همسرش تلاش کند...

ادامه مطلب …

(۶۲۳۵) حکم ترک نماز جماعت و نپذیرفتن آداب اسلامی در زندگی جمعی

وصیت می‌کنیم که به‌ سوی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ توبه کند و آنچه را که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ بر او واجب کرده، از جمله نماز جماعت، انجام دهد...

ادامه مطلب …

(۶۲۳۷) حکم کسانی که روز جمعه را زمان گردش و سفر قرار داده و از نماز جمعه فاصله می‌گیرند

این‌که روز جمعه را مداوماً روز گردش قرار بدهی، هر هفته از شهر خود خارج شوی و نماز جمعه را ترک کنی، این کار باعث از دست دادن خیر فراوان می‌شود، و حتی ممکن است موجب گناه گردد....

ادامه مطلب …

(۶۲۳۰) حکم امتناع از ازدواج به‌ سبب بیماری در صورت اصرار پدر

در مورد اصرار پدرش بر ازدواج و امتناع او از این کار، نظر من این است که تا زمانی که بیماری او مسری نیست و ترسی از انتقال آن به همسر وجود ندارد، ازدواج کند؛ چرا که ممکن است در این ازدواج، خیری نهفته و حتی شفایی برای بیماری‌اش باشد؛ زیرا گاهی امور سودمندی وجود دارند که به ذهن اسنان خطور نمی‌کند، ولی به خواست الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ سودمند واقع می‌شوند....

ادامه مطلب …

(۶۲۲۴) وظیفه‌ی شرعی دختر در برابر پدری که به‌ صورت پنهانی مرتکب گناه می‌شود

بر این دختر واجب است که به هر طریقی که ممکن باشد، پدرش را نصیحت کند؛ چرا که از برّ و نیکی به پدر این است که فرزندش او را نصیحت نماید....

ادامه مطلب …

(۶۲۱۱) حكم فتوا دادن بدون علم در مسائل شرعی

هر کسی که بدون علم فتوا می‌دهد، به خودش ستم می‌کند و به برادرانش نیز ظلم می‌کند، و به راه درست نمی‌رسد...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه