(۶۰۹۵) سوال: شیخ بزرگوار! حکم شریعت از دیدگاه شما پیرامون کسی که به الله قسم یاد نماید و آن امری را که به خاطر آن قسم یاد نموده انجام ندهد چیست؟ حکم کسی که در لحظه‌‌ای‌‌ که قسم یاد می‌‌کند استغفار می‌‌گوید چیست؟

جواب:

هرگاه انسان بر انجام چیزی قسم یاد نماید سپس آن را انجام ندهد بر او کفاره لازم است، به دلیل فرموده‌‌ی الله: {فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ ۖ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ ۚ ذَٰلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ ۚ}[المائدة: ۸۹]: (پس کفاره‌‌ی آن اطعام ده مسکین است از غذاهای متوسطی که به خانواده‌‌ی خود می‌خورانید یا لباس پوشاندن آنها و یا آزاد کردن یک برده لذا اگر کسی (هیچ یک از اینها) را نیابد سه روز روزه بگیرد این کفاره‌‌ی سوگندهای شما است) لذا هرگاه بر چیزی قسم یاد نمود و گفت: به الله قسم فلان کار را انجام می‌‌دهم اما آن را انجام نداد بر او این کفاره لازم است. یا اینکه برده آزاد می‌‌کند یا ده مسکین غذا می‌‌دهد از متوسط آنچه به خانواده‌‌اش می‌‌خوراند یا لباس می‌‌پوشاند. اگر نیافت بر او واجب است سه روز پی در پی روزه بگیرد و فایده‌‌ای ندارد که بعد از قسم استغفر الله بگوید و آنچه به او سود می‌‌رساند این است که إن شاء الله بگوید. بنابراین هرگاه بر چیزی قسم یاد نمود و گفت: إن شاء الله و به قسم خود وفا نکرد چیزی بر او نیست. هرگاه گفت: به الله قسم إن شاء الله فلان کار را انجام خواهم داد ولی انجام نداد کفاره ندارد. این چیزی است که در سنت از رسول الله ﷺ وارد شده است.