(۵۲۸۱) حکم شرعی غیبت طولانی شوهر با تأمین نفقه

(۵۲۸۱) سوال: من ازدواج کرده‌ام و از زن خود فرزندان پسر دارم و برای بهتر شدن اوضاعم از وطن خود مسافرت کرده‌ام و مدت سفر چ غیاب من تقریبا سه سال می‌باشد و در این مدت هزینه‌ها را همیشه پرداخت کرده‌ام و ارتباطم را با زنم حفظ کرده‌ام، آیا زنم دراین‌باره در شرع حقی دارد؟ و آن چیست؟ آیا من در این گناهی دارم؟

جواب:

زن بر شوهر خود حقی دارد که از او بهره بجوید و او نیز از زن او خود بهره بجوید همانطور که در عادت وجود دارد و اگر از زن خود با رضایتش برای طلب رزق وروزی دور بماند و زنش در مکان امن باشد و ترسی بر او نباشد اشکالی ندارد زیرا که حق او است پس هنگامی که به اسقاط حق خود راضی باشد او در امینت و آرامش باشد اشکالی ندارد که به مدت سه سال یا کمتر و بیشتر از او دور بماند اما اگر از شوهر خود بخواهد که نزد رود پس این مسئله به قاضی برمی‌گردد که به رأی شریعت الله در آنچه برای آن‌ها می‌بیند حکم کند.

تعداد بازدید: 0

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: أنا متزوج ولي أبناء من زوجتي، سافرت من وطني لأحسن وضعي، وكانت فترة غيابي تقارب ثلاث سنوات، مع العلم أني لم أقطع عن زوجتي المصاريف والمراسلة باستمرار، هل لها في الشرع حق؟ وما هو ؟ وهل على إثم في هذا؟

فأجاب رحمه الله تعالى: إن المرأة لها حق على زوجها؛ أن يستمتع بها، و وتستمتع به كما جرت به العادة، وإذا غاب عنها لطلب العيش برضاها، وكانت في مكان آمن، لا يَخشَى عليها شيئًا، فإن ذلك لا بأس به؛ لأن الحق لها، فمتى رضيت بإسقاطه مع كمال الأمن والطمأنينة فلا حرج في تغيبه مدة ثلاث سنوات، أو أقل، أو أكثر. أما إذا طالبت بحضوره فإن هذا يرجع إلى ما لديهم من القضاة، يحكمون بما يرونه من شريعة الله -عز وجل-.