(۵۲۴۱) حکم زندگی با شوهری که به همسرش فحاشی می‌کند

(۵۲۴۱) سوال: شوهرم به من فحش می‌دهد و و در طول زندگیم جواب او را نداده‌ام، می‌گوید: ای ساحر و همچنین الفاظ بسیار زشتی به کار می‌برد که به خاطر زشتی و پلیدی بیش‌ از حد آن، نمی‌توانم آن را ذکر کنم، آیا برای من جایز است که با او بشینم؟

جواب:

هم‌ نشینی و صبر کردن بر اذیت‌هایی این شوهر (به خاطر صبر نمودن بر آن)خیر است و دارای اجر می‌باشد و هنگامی که اللهÀ به مردان فرمود: {وَعَاشِرُوهُنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ فَإِن كَرِهۡتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰۤ أَن تَكۡرَهُوا۟ شَیۡـࣰٔا وَیَجۡعَلَ ٱللَّهُ فِیهِ خَیۡرࣰا كَثِیرࣰا} [سوره النساء: ۱۹] : (و با آن‌ها بطور شایسته رفتار کنید، و اگر از آنان (خوشتان نیامد و) کراهت داشتید، پس چه بسا چیزی را خوش نمی‌دارید، و الله در آن خیر بسیار قرار می‌دهد): همچنین به زنان می‌گوییم: و با آن‌ها بطور شایسته رفتار کنید، و اگر از آنان (خوشتان نیامد و) کراهت داشتید، پس چه بسا چیزی را خوش نمی‌دارید، و اللهÀ در آن خیر بسیار قرار می‌دهد.

نصیحت من به همسر این مرد این است که صبر نماید و از اللهÀ احتساب اجر کند، کسی صبر کند پیروز است و کسی که به دنبال احتساب اجر باشد، اجر داده می‌شود و چه بسا اللهÀ حالت همسرش به بهتر از این نمود.

اما به نسبت شوهرش به او می‌گویم: ای برادر تقوای اللهÀ را رعایت کن، تقوای اللهÀ در خودت رعایت کن و و حقوق او را به جا آور و با همسر خود به طور شایتسه معاشرت کن و فرض کن که یکی با دختر خودت ازدواج کند و چنین معامله‌ای با او داشته باشد، آیا راضی می‌شوی؟ اگر که راضی نمی‌گردی پس چگونه بر خود راضی می‌گردی که با دختر مردم این‌گونه رفتار کنی؟ لذا بر هر شخصی واجب است که برای برادرانش آنچه را دوست بدارد که برای خود دوست دارد و به گونه‌ای با مردم تعامل نماید که دوست دارد مردم آن‌گونه با او تعامل داشته باشند تا این که ایمان برای محقق گردد زیرا رسول اللهﷺ می‌‌فرماید: «لَا يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحِبَّ لِأَخِيهِ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ»[۱] : (از شما کسی ایمان (کامل) ندارد مگر این که آنچه برای خود دوست می‌دارد را برای برادرش نیز دوست بدارد).

[۱] رواه البخاری (۱۳).

تعداد بازدید: 0

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: إن زوجي يسبني، ولم أرد عليه طول حياتي، يقول: يا ساحرة. ويتلفظ بألفاظ قبيحة جدًّا، ولا أستطيع أن أذكرها لبشاعتها وفظاعتها، فهل يجوز لي الجلوس معه؟

فأجاب -رحمه الله تعالى-: الجلوس مع هذا الزوج والصبر على أذاه خير وفيه أجر، وإذا كان الله تعالى قد قال للرجال: ﴿ وَعَاشِرُوهُنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِۚ فَإِن كَرِهۡتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰۤ أَن تَكۡرَهُوا۟ شَیۡـࣰٔا وَیَجۡعَلَ ٱللَّهُ فِیهِ خَیۡرࣰا كَثِیرࣰا ﴾ [النساء: ١٩]. فكذلك نقول للنساء: عَاشِرْن أزواجكن بالمعروف، فإن كرهتموهم فعسى أن تكرهوا شيئًا ويجعل الله فيه خيرًا كثيرًا.

ونصيحتي لهذه الزوجة أن تصبر وتحتسب الأجر على الله -عز وجل-، ومن صبر ظفر، ومن احتسب الأجر أجر، ولعل الله أن يبدل حال زوجها بحال أحسن من هذا.

أما بالنسبة لزوجها فإنني أقول له اتق الله يا أخي، اتق الله في نفسك، وأد الحقوق إلى أهلها، وعاشر زوجتك بالمعروف، وقدر أن أحدًا تزوج ابنتك، وعاملها بهذه المعاملة، فهل ترضى؟ وإذا كنت لا ترضی، فكيف ترضى من نفسك أن تفعل ذلك ببنت الناس؟ فعلى المرء أن يحب لإخوانه ما يحب لنفسه على المرء أن يعامل الناس بما يجب أن يعاملوه به، حتى يتحقق له الإيمان؛ لقول النبي صلى الله عليه وسلم «لاَ يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحِبَّ لِأَخِيهِ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ».