(۵۲۳۹) سوال: شوهرم با کوچک‌ترین سبب عصبانی می‌شود و مرا به سختی می‌اندازد و هنگامی که به او صحبت می‌کنم، جوابم را نمی‌دهد و من دل‌تنگ می‌شوم و ساعاتی کمی در اتاق تنها می‌گذارم و بعد به خاطر ترس از غضب اللهÀ نزدش برمی‌گردم ولی نمی‌توانم بخوابم و آن وقت را غنیمت می‌شمارم که نماز و قرائت قرآن مشغول می‌شوم و همچنین واجبات را ترک نمی‌کنم که شاید همسرم مرا ببخشد، آیا در ترک کردن اتاق گناهی دارم؟ و آیا ملائکه مرا مورد لعنت قرار می‌دهند؟

جواب:

بله، بر همسر واجب است که بر اذیت شوهرش صبر کند و بر شوهر واجب است که در حق او ظلم و تعدی نکند و حق همسرش را به جا آورد و آن‌گونه با زن خود معاشرت کند که او دوست دارد زنش با او معاشرت نماید زیرا اللهÀ می‌‌فرماید: {وَعَاشِرُوهُنَّ بِٱلۡمَعۡرُوفِ} [سوره النساء: ۱۹] : (و با آن‌ها بطور شایسته رفتار کنید).

لذا وقتی که که او با زنش با عدم معاشرت واجب به او بدی کرد، زن او نیز می‌تواند مثل خود او با آن برخورد کند چون اللهÀ می‌‌فرماید: {فَمَنِ ٱعۡتَدَىٰ عَلَیۡكُمۡ فَٱعۡتَدُوا۟ عَلَیۡهِ بِمِثۡلِ مَا ٱعۡتَدَىٰ عَلَیۡكُمۡ} [سوره البقرة: ۱۹۴] : (پس هر کس تعدی و تجاوز کرد، همان گونه که بر شما تعدی کرده؛ بر او تعدی کنید): ولی نظر من این است که با شوهرش سازش کند و بر اذیت او صبر نماید و از اوامر او اطاعت کند یا و خواسته‌اش را به جا آورد و فرج نزدیک است.