(۵۲۳۵) سوال: من زنی هستم که شوهر خود را میخواهم و دائم مشکل دارم و زیاد است ولی طلاق را نمیخواهم چون چندین کودک از او دارم که کم نیز نیست -ماشاءالله- و من دیگر بیش از فرزند نمیخواهم که ما را در عدم استقرار و زیاد بودن مشکلات خسته کنند و و شوهرم از حق من در شب و روز و امور خاص بینمان تنازل کرده و او همسر دیگر دارد ولی میگوید: من حقوق خود را میخواهم، مرا به چه چیز نصیحت میکنی؟ آیا من حق دارم که خود را از او منع کنم چون که رغبتی در او ندارم؟
جواب:
برای زن حلال نیست هنگامی که شوهرش از بخواهد که با او همخوابی کند امتناع ورزد چون از رسول اللهﷺ ثابت است که میفرماید: «إِذَا دَعَا الرَّجُلُ امْرَأَتَهُ إِلَى فِرَاشِهِ فَأَبَتْ فَبَاتَ غَضْبَانَ عَلَيْهَا، لَعَنَتْهَا الْمَلَائِكَةُ حَتَّى تُصْبِحَ»[۱]: (هرگاه مرد، زنش را به بستر خود فرابخواند و زن به بستر شوهرش نرود و مرد، شب را در حال خشم (و نارضايتی) از همسرش سپری کند، ملائکه آن زن را تا صبح لعنت می کنند): بر او واجب است که خواست شوهرش را اجابت کند اگرچه در آن رغبتی نداشته باشد اما به نسبت طلاق همانطور کاری که کرده است نیک میباشد یعنی با وجود تعامل بد شوهرش صبر نموده و از اللهÀ احتساب اجر مینماید به خاطر که از همدیگر فرزندانی دارند، عملی است که در حقیقت بر او شکر میشود و ما نیز از او تشکر میکنیم و از اللهÀ میخواهیم که او(آن زن) را ثابت نگه دارد.
و مرد نیز باید بیم همسران خود در آنچه امکان عدالت وجود دارد از نفقه و ماندن نزد همسران خود و گشادهرویی و سعهی صدر به اندازهای که میتواند، عدالت کند زیرا رسول اللهÀ میفرماید:«مَنْ كَانَتْ لَهُ امْرَأَتَانِ فَمَالَ إِلَى إِحْدَاهُمَا؛ جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَشِقُّهُ مَائِلٌ»[۲] : (هرکس دو همسر داشته باشد و به يکی از آنها میل کند، روز قيامت درحالی – به ميدانِ حشر – می آيد که نيمی از بدنش خميده است):از اللهÀ عافیت را خواهانیم.
[۱] رواه البخاری (۵۱۹۳) و مسلم (۱۴۳۶).
[۲] رواه احمد (۷۹۳۶) و ابو داود (۲۱۳۳) و الترمذی (۱۱۴۱) و ابن ماجه (۱۹۶۹).