(۵۱۰۴) حکم ازدواج دختر با وجود مخالفت خانواده فاسق

(۵۱۰۴) سوال: دختری درخانوادهی به ظاهر مسلمان بزرگ شده است، که کارهایشان با اسلام در تضاد است، مادر آرایش میکند و نماز نمیخواند وپدر هم نماز نمیخواند، برادر دوستان نامحرم را در خانه دعوت میکند و خواهرش را اجبار میکند که باب مشروبات الکلی از آنان پذیرایی کند، درحالی که آنان مشغول قمار و .. هستند، در این حال فردی دیندار به خواستگاری خواهرشان می ایند که بتواند حجابش را رعایت کند و استقامت ورزد، و از او درخواست کرد که اورا از این محیط فاسد نجات دهد، از وی خواستگاری کرد در حالی که فردی دیندار بود، اما خانوادهاش مخالفت کردند، این مساله به دادگاه سپرده شد ودادگاه با ازدواج این دختر با این فرد موافقت کرد، بدون اینکه از خانوادهاش اجازه بگیرد که دو نفر از دوستان این جواب به عنوان شاهد حضور پیدا کردند، با وجود مخالفت خانوادهی دختر این ازدواج صورت گرفت، سال ها گذشت و اوضاع تغییر کرد، مادر این دختر مریض شد، پس دخترش و دامادش از باب دلسوزی با مادرش صلح کرد، و دشمنی شان به دوستی تبدیل شد، و خانواده از نافرمانی الله، دست برداشتند، و میانشان صلح و آرامش برقرار شد، در این جا دیدگاه شریعت در رابطه با این ازدواج چیست؟ آیا این جوان به خاطر کاری که کرده است، گناهکار است؟

جواب:

این ازدواجی که از طریق دادگاه صورت گرفته است، به نظر میرسد که شروط شرعی این عقد وجود داشته است، بر این اساس نمیتوانم بگویم که این عقد فاسد و اشکال دارد.

اما به صورت کلی اگر اولیای امر این دختر شایستگی این مساله را نداشتند، ولایت آنان به دیگر افرادی که به عنوان عصبه هستند، واگذار میشود، پس اگر مشخص شد که پدر نه در خانه و نه درمسجد نماز نمیخواند، ولایت و سرپرستی دختر به برادران تنی و پدری انتقال پیدا میکند و بعد از ان به عمو ها به همین ترتتیب چنان چه اهل علم می گویند.

اما در مورد این مسالهی خاصی که این خواهر سوال میکند، نمی توانم فتوا دهم، زیرا این عقد توسط فردی که شرعی و قانونی است صورت گرفته است، و در پایان این جواب جا دارد که تبریک بگویم به این خواهرم که خانوادهاش به فضل الله به سوی الله برگشته اند و ازگناهان دست کشیدهاند، از الله خواهانیم که توفیق استقامت در زندگی دنیا و اخرت به ما عطا کند و رحمتش را شامل حال مان کند. زیرا الله ù بسیار بخشنده است .

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: فتاة نشأت في أسرة مسلمة بالاسم، وأفعالهم تخالف الإسلام، فالأم متبرجة، ولا تصلي والأب كذلك لا يصلي، والأخ يأتي بأصدقائه الغرباء، ويحاول إجبار أخته على الجلوس معهم، وتقديم المشروبات لهم، وهم يلعبون الميسر، إلى غير ذلك، فإذا ما عرضت هذه الفتاة شابا صالحا تحجبت واستقامت وطلبت منه أن ينقذها من هذه البيئة الفاسدة، وتقدم لطلبها وزواجها، وهو كفء لها، فرفضوا رفضًا تاما، فعرض موضوعه هذا على المأذون الشرعي، فوافق على عقد قرانه عليها، وفعلًا عقد له عليها بدون علم أهلها، وشهد على ذلك صديقان للشاب، بعد أن سمعا منه ومن الفتاة بأحوال أهلها وطبيعتهم ورفضهم الزواج، وتم الزواج رغما عن أهلها، ومضت سنون، وتغيرت الأحوال، وأصيبت أمها بأمراض، فأشفقت الفتاة وزوجها على الأم والأسرة، وتبدل الكره حباً، وعصيان الأسرة إلى الطاعة، وبدءوا يصلحون أنفسهم، ويرجعون إلى الله، فما حكم الشرع في هذه الزيجة؟ وهل على الشاب إثم في ذلك؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: هذا الزواج الذي عقد بواسطة المأذون الشرعي يظهر أن المأذون الشرعي لم يُقدِم على العقد إلا وقد استوفى شروطه الشرعية، وعلى هذا فلا أستطيع أن أقول: إن هذا العقد فاسد. ولكن على سبيل العموم إذا قُدِّر أن الأولياء الذين هم أولى الناس بتزويج المرأة ليسوا أهلا للولاية، فإن الولاية تنتقل إلى من بعدهم من العصبات، فإذا قُدِّر أن أبَ المرأة لا يصلي، لا في المسجد، ولا في بيته، فإن الولاية تنتقل إلى إخوتها الأشقاء أو لأب، فإن لم يكن لها إخوة انتقلت إلى أعمامها، فإن لم يكن لها أعمام فإلى أبناء عمها، وهكذا على ترتيب العصبات، كما هو معروف عند أهل العلم.

أما في هذه المسألة الخاصة التي سأل عنها الأخ فأني لا أستطيع أن أفتي فيها بشيء؛ لأنها جرت على يد شخص معتبر شرعا وحكما، ولكني في ختام جوابي هذا أهنئ أهل هذه المرأة، الذين مَنَّ الله عليهم بالرجوع إلى الإسلام والتوبة من الآثام، وأسال الله تعالى أن يثبتنا جميعا بالقول الثابت في الحياة الدنيا وفي الآخرة، وأن يهب لنا من رحمته، أنه هو الوهاب.