چهارشنبه 16 ربیع‌الثانی 1447
۱۶ مهر ۱۴۰۴
8 اکتبر 2025

(۴۱۸۳) حکم اشتباه در ترتیب مناسک حج تمتع

(۴۱۸۳) سوال: الله À به من توفیق حج در سال گذشته را داد با دانستن این که من عمره را در ماه حرام ادا نمودم یکی از برادران به من گفت: حج تو تمتع است و قربانی بر تو واجب است لذا بعد از اینکه جمره­ی اولی را رمی نمودم قربانی کردم و از احرام قبل از این که موی سر خود را کوتاه کنم یا موهایی را از سر خود بگیرم یا بتراشم خارج شدم قبل از ذبح نیز این­گونه بود لذا توسط یکی از حجاج در روز جمره­ی سومی با خبر شدم که برای بار دوم بر من قربانی یا روزه گرفتن سه روز در حج و هفت روز بعد از برگشت واجب است با دانستن این که از سه روز دو روز گذشته است و پولی که همراه من است کمتر از هزار ریال است و این مقدار خرجی من در ایام حج است لطفا توضیح دهید که حکم حج من چیست آیا درست است یا خیر؟ در این حالت در حالی که زمان از دست رفته چه کاری انجام دهم؟ لطفا پاسخ دهید جزاکم الله خیرا.

جواب:

قبل از پاسخ به این سؤال دوست دارم تمامی برادران مسلمانم را از فتوا دادن بدون علم بر حذر دارم زیرا فتوا دادن بدون علم جنایت بزرگی است و الله À آن را حرام و در کنار شرک قرار داده است: {قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالْإِثْمَ وَالْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَأَن تُشْرِكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَأَن تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ}[اعراف: ۳۳](بگو: «الله کارهای زشت را چه آشکارا وچه پنهان باشد، (نيز) گناه، سرکشی به نا حق، اين که چيزی را شريک الله قرار دهيد که الله دليلی بر (حقانيت) آن نازل نکرده است و چيزی را که نمی­دانيد به الله نسبت دهيد را حرام کرده است) فرموده­ی الله À: {وَأَن تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ} شامل نسبت دادن قول به الله À در اسما و صفات، در افعال و احکامش می­شود لذا کسی که بدون علم به مردم فتوا می­دهد آن چه را نمی­داند به الله À نسبت داده است و در آن چه الله À حرام نموده واقع شده است لذا بر او واجب است به سوی الله À توبه کند و از مانع شدن مردم از راه الله À خودداری نماید زیرا کسی که بدون علم فتوا می­دهد بر فتوای او اعتماد می­شود لذا اگر اشتباه باشد او را از راه الله À و سؤال نمود از اهل علم بازداشته است زیرا کسی که طلب فتوا می­کند تصور می­کند آن چه این مفتی اشتباه به او جواب می­دهد درست است لذا از سؤال پرسیدن از دیگری متوقف می­شود در این صورت این مفتی اشتباه مانع مردم از مسیر پروردگارشان می­شود و چقدر زیاد است فتواهایی که به خصوص در مسائل حج می­شنویم ولی اشتباه است بلکه هیچ وجهی از درستی در آن نیست نزدیک است بگویی: کنار هر ستونی خیمه­ای وجود دارد که عالمی برای مردم فتوا می­دهد و این بسیار خطرناک است لذا بر شخص واجب است تقوای الله À را پیشه نموده و فتوا ندهد مگر از روی علمی که آن را از قرآن یا از سنت رسول الله ﷺ یا از اقوال اهل علم که به اقوال آن­ها اعتماد می­شود گرفته باشد این کسی که به تو فتوا داده که به خاطر آن چه انجام دادی بر تو قربانی یا روزه­ی ده روز واجب است به خطا رفته است و کاری که انجام دادی یعنی بعد از این که جمره­ی عقبه را رمی نمودی و لباس­هایت را پوشیدی بر این تصور که قبل از تراشیدن موی سر جایز است در این کار چیزی بر تو واجب نمی­شود بلکه برخی از اهل علم می­گویند: کسی جمره­ی عقبه را در روز عید رمی کرد همه چیز جز زنان بر او حلال است اما درست این است که حلال نمی­شود تا زمانی که رمی کند و موی سر خود را بتراشد یا کوتاه کند و تو زمانی که در این امر جاهل بودی چیزی بر تو واجب نیست نه قربانی و نه ده روز روزه بر تو واجب نیست.

اگر انسان فعل حرامی را بدون عذر انجام دهد این فدیه­ ی او نیست بلکه انجام دادن حرام غیر از صید و فدیه­ ی جماع در حج قبل از خارج شدن اول از احرام بین سه چیز حق اختیار دارد: یا این که سه روز روزه می­گیرد یا شش مسکین غذا می­دهد برای هر مسکین نصف صاع یا این که فدیه­ای را ذبح نموده و بین فقرا تقسیم می­کند به دلیل فرموده­ی الله À در مورد تراشیدن موی سر: {وَلَا تَحْلِقُوا رُءُوسَكُمْ حَتَّىٰ يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّهُ ۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِّن صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ}[بقره: ۱۹۶](و سرهای خود را نتراشید تا قربانی به جایگاهش برسد و اگر کسی از شما بیمار بود و یا ناراحتی در سر داشت (وناچار شود در حال احرام سر خود را بتراشد) پس فدیه دهد از (قبیل: سه روز) روزه یا صدقه (خوراک دادن به شش مسکين) یا قربانی کردن گوسفندی( که میان فقرا تقسیم شود)).

بدین مناسبت دوست دارم بسیاری از مردم را بر حذر دارم از این که هرگاه از ممنوعی از ممنوعات احرام سؤال شدند به سؤال کننده می­گویند: بر تو خون واجب است در حالی که انسان بین سه چیز اختیار دارد: بین سه روز روزه گرفتن، غذا دادن به شش مسکین برای هر مسکین نصف صاع و ذبح کردن گوسفند در این صورت مردم را به آن چه لازم نیست الزام می­کند بر مفتی واجب است احوال مردم را مراعات کند و این که فتوای او مطابق آن چه در قرآن و سنت آمده باشد.

خلاصه­ی جواب من دو چیز است:

اول: هشدار از شتاب نمودن در فتوا دادنی که بر قرآن، سنت و اقوال اهل علم مورد اعتماد هنگام معذور بودن گرفتن حکم از قرآن و سنت تکیه ندارد.

دوم: ای سؤال کننده! آن چه تو انجام دادی از این که بعد از رمی جمره­ی عقبه و قبل از تراشیدن موی سر لباس پوشیدی چیزی بر تو واجب نیست زیرا جاهل بودی و جاهلی که نمی­داند چه کار ممنوعی را انجام می­دهد چیزی بر او واجب نیست.

در سؤال خود گفتی: قبل از این که موی سر خود را بتراشم یا کوتاه کنم و یا موهایی را از آن بر دارم و این دلالت می­دهد بر این که برداشتن چند تار مو از کوتاه کردن کفایت می­کند در حالی که این درست نیست زیرا برداشتن چند تار مو کفایت نمی­کند بلکه باید یا تراشیدنی باشد که کل سر را در بر گیرد و یا کوتاه کند و شامل تمامی سر شود اما برداشتن چند تار مو از گوشه­ی سر همان­زور که عامه­ی نادانان انجام می­دهند کفایت نمی­کند و اکتفا به آن جایز نیست.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: وفقني الله لأداء فَرِيضَةِ الْحَجِّ في العام الماضي، علما أنني قد أديت الْعُمْرَةَ في الشهر الْحَرَامِ، فقال لي أحد الإخْوَة: إنك متمتع وعليك هدي، فذبحت هَدْيًا بعد أن رَمَيْتُ الْجَمْرَةَ الأولى، وقد تحللت من الْإِحْرَام قبل أن أَحْلَقَ، أو أقصر، أو آخذ شعيرات من رأسي، وقبل الذبح كذلك، فعلمت من أحد الْحُجَّاج يوم الْجَمْرَةِ الثالثة أن عَلَى هَدْيا للمرة الثانية، أو صيام عشرة أيام ثلاثة في الْحَجِّ وسبعة بعد رجوعي، علما أن الثلاثة أيام مضى منها يومان، والمبلغ الذي معي لا يتجاوز الألف ريال، وهي مصاريفي أيام الْحَجِّ، فأرجو منكم أن تُوَضُحُوا لي ما حكم حَجِّي هذا أصحيح هو أم لا؟ وماذا أعمل في هذه الحالة وقد فات الأوان؟ أفيدوني جزاكم الله خيرًا.

فأجاب – رحمه الله تعالى-: قبل أن أجيب على سؤالك، أحب أن أُوَجهَ إلى إخواننا عامة المسلمين التحذير من الفتوى بغير عِلْمٍ، فإن الفتوى بغير علم جِنَايَةٌ كبيرة، حَرَّمَهَا الله عز وجل، وقَرَنَها بالشرك في قوله: ﴿ قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالْإِثْمَ وَالْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَأَن تُشْرِكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَنَا وَأَن تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴾ [الأعراف: ۳۳]، فإن قوله سبحانه: ﴿ وَأَن تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴾ [البقرة: ١٦٩] يشمل القول على الله في أسمائه وصفاته، وفي أفعاله، وأحكامه، فالذي يُفْتِي الناس بغيرِ عِلْمٍ قد قال على الله ما لا يعلم، ووقع فيما حَرَّمَ الله عليه، فعليه أن يتوب إلى الله، وأن يمتنع عن صد الناس عن سبيل الله، فإن الْمُفْتِي بغير علم يعتمدُ الْمُسْتَفْتِي فَتْوَاهُ، فإذا كانت خاطئةً فقد صَدَّه عن سبيل الله، ومنعه من سؤال أهل العلم، لأن المستفتي يعتقد أن ما أجابه به هذا المفتي الخاطئ صوابٌ، فيقف عن سؤال غيره، وحينئذ يكون هذا المفتي المخطئ صَادًا للناس عن سبيل ربهم، وما أكثر الفتاوى التي نسمعها في الْحَجِّ خاصة، وهي فتاوى خاطئة بعيدة عن الصواب، بل ليس فيها شيء من الصواب، تكاد تقول: عند كل عمود خيمة عالم يفتي الناس، وهذا من الخطورة بمكان، فالواجب على المرء أن يَتَّقِيَ ربه، وأَلَّا يُفْتِيَ إلا عن علم يأخذه من كتاب الله، أو من سُنَّة رسوله صلى الله عليه وسلم، أو من أقوال أهل العلم الذين يُوثَقُ فِي أَقَوْالِهِمْ، فهذا الذي أفتاك بما فَعَلْتَ أنَّ عليك هَدْيًا ، أو صيام عشرة أيام أخطأ في ذلك، وعملك الذي عملته و هو أنك تحللت بعد أن رميت جَمْرَةَ الْعَقَبَةِ، ولبست ثيابك ظانًا أن ذلك جائز قبل الْحَلْقِ، لا شيء عليك فيه، بل إن بعض أهل العلم يقول: إن من رمى جَرَةِ الْعَقَبَةِ يوم العيد قد حَلَّ من كل شيء إلا من النساء، ولكن الصواب أنه لا يَحِلَّ حتى يَرْمِي، ويخلقَ أو يُقَصِّرَ ، إلا أنك لما كنت جاهلا في هذا الأمر فلا شيء عليك، ليس عليك هدي ولا صيام عشرة أيام. إن فعل المحظور أيضًا إذا فعله الإنسان غير معذور فيه ليس هذه فديته، بل إن فعل المحظور غير جزاء الصيد، وغير فِدْيَةِ الْجِماع في الْحَج قبل التحلل الأول، كل المحظورات يُخَيَّرُ فيها بين ثلاثة أشياء، إما أن يصوم ثلاثة أيام، أو يطعم ستة مساكين لكل مسكين نصف صاع، أو يذبح فِدْيَةٌ يوزعها على الفقراء، لقوله تعالى في حلق الرأس: ﴿وَلَا تَحْلِقُوا رُء وَسَكُمْ حَتَّى يَبْلُغَ الْهُدَى يَحِلَّهُ، فَمَن كَانَ مِنكُم مرِيضًا أَوْ بِهِ أَذَى مِن رَأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِن صِيَامٍ أَوْصَدَقَةٍ أَوْ نُسُكَ ﴾ [البقرة: ١٩٦].

وبهذه المناسبة أود أيضًا أن أُحَذِّرَ كثيرًا من الناس الذين كلما سُئِلُوا عن مَحْظُورٍ من مَحْظُورَاتِ الْإِحْرَام قالوا للسائل: عليك دم، مع أنه مما يُخيّر فيه الإنسان بين هذه الثلاثة: بين صيام ثلاثة أيام، أو إطعام ستة مساكين، لكل مسكين نصفُ صاع، أو ذبح شاة، وحينئذ يلزم الناس بما لا يلزمهم، والواجب على المفتي أن يُرَاعِيَ أحوال الناس، وأن تكون فَتْوَاهُ مطابقةً لما جاء في كتاب الله وسنة رسوله صلى الله عليه وسلم.

وخلاصة جوابي هذا شيئان:

الشيء الأول: التحذير من التَّسَرُّع في الفتوى التي لا تعتمد على كتاب الله، ولا سنة رسوله صلى الله عليه وسلم، ولا أقوال أهل العلم الموثوق بهم عند تَعَذُّرِ أخذ الحكم من كتاب الله وسنة رسوله صلى الله عليه وسلم.

وثانيا: أن ما فعلته أنت أيها السائل حيث لَبِسَتْ حين رميت جَمْرَةَ الْعَقَبَةِ قبل أن تخلق، لا شيء عليك فيه لأنك جاهل، والجاهل الذي لا يدري أي محظور يفعله فلا شيء عليه فيه.

ثم إنه وقع في سؤالك أنك قلت قبل أن أَحْلِقَ، أو أقصر، أو أخذ شعيرات، وهذا يدل على أنك ترى أن أخذ شُعَيْرَاتٍ كافٍ عن التقصير، وهذا غير صحيح، فإن أخذ شعيرات لا يجزئ، بل لا بد من تقصير يَعُمُّ كُلَّ الرأس، إمَّا حَلْق : يعم جميع الرأس، وإما تَقْصِيرٌ يَعُمُّ الرأس أيضًا، أما أخذ شعيرات من جانب كما يفعله عامة الجهال فإن هذا لا يجزئ ولا يجوز الاقتصار عليه.

مطالب مرتبط:

(۴۱۸۸) آیا برای احرام نماز خاصی وجود دارد؟

اگر انسان بعد از غسل احرام با وضوی خود خواست دو رکعت سنت وضو بخواند خوب است و احرام او بعد از سنت وضو می­شود...

ادامه مطلب …

(۴۱۶۷) حکم حج افراد بعد از عمره در شوال

اگر عمره را در ماه شوال ادا نموده است آن را در ماه­های حج ادا نموده زیرا ماه­های حج شوال، ذی القعده و ذی الحجه هستند ...

ادامه مطلب …

(۴۱۷۵) حکم ناتمام ماندن سعی حج تمتع به دلیل بیماری

در چنین حالتی که ضرورت است حکم به صحت وارد ساختن حج بر عمره می­شود و بدین­ وسیله حج او قران محسوب می­شود و یک سعی برای او کفایت می­کند امید داشتم که اشکالی در این کار نباشد....

ادامه مطلب …

(۴۱۷۱) حکم کامل نکردن حج تمتع به دلیل گم کردن همراهان

چیزی بر تو نیست ...

ادامه مطلب …

(۴۱۷۶) حکم تراشیدن مو پس از طواف و سعی در حج افراد

بهتر است آن را عمره قرار دهد زیرا هر کسی که حج افراد و قران را انجام می­دهد و قربانی همراه او نیست شایسته است احرام خود را به عمره تغییر دهد تا این که حج او تمتع شود پیامبر ﷺ به اصحابش این­گونه امر نمودند...

ادامه مطلب …

(۴۱۶۳) بهترین مناسک کدام است؟

بهترین مناسک تمتع است و آن به این صورت است که حاجی ابتدا عمره را ادا نموده سپس در روز هشتم ذی الحجه برای حج احرام می­بندد...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه