جمعه 18 ربیع‌الثانی 1447
۱۸ مهر ۱۴۰۴
10 اکتبر 2025

(۴۰۵۹) آیا گناهان کبیره و حقوق مردم با حج آمرزیده می‌شوند؟

(۴۰۵۹) سوال: پیامبر ﷺ می‌‌فرماید: «الحج المبرور ليس له جزاء إلا الجنة» : (حجی که کامل انجام شده و مورد قبول باشد پاداشی جز بهشت ندارد) در برخی از مراجع کتب فقهی آمده: به وسیله‌‌ی حج فقط گناهان صغیره و تأخیر واجبات از وقت آن بخشیده می‌‌شود اما گناهان کبیره به وسیله‌‌ی حج بخشیده نمی‌‌شود و برخی دیگر می‌‌گویند: به وسیله‌‌ی حج همه چیز حتی گناهان کبیره و حقوق دیگران بخشیده می‌‌شود اما به شرط این که از گناهان کبیره و حقوق مردم توبه کند؛ حکم شرع از دیدگاه شما در این مورد چیست؟ جزاکم الله خیرا.

جواب:حج مبرور (کامل) حجی است که چند وصف را در خود جمع کند:

اول: این که خالصانه برای الله À باشد به صورتی که انسان هدفش از حج ثنای مردم یا مستحق پنداشتن خود به وصف خاصی که حاجی بدان توصیف می‌‌شود یا چیزی از دنیا بدون عمل آخرت و… نباشد.

دوم: این که در آن از رسول الله ﷺ تبعیت کند لذا حج را آن‌‌گونه که پیامبر ﷺ انجام داده یا بدان اجازه داده انجام دهد و دلیل این فرموده‌‌ی پیامبر ﷺ است: «من عمل عملا ليس عليه أمرنا فهو رد»[۱]: (هر کسی عملی را انجام دهد که امر ما (دین ما) بر آن نیست عمل او مردود است) و پیامبر ﷺ می‌‌فرمود: «خذوا عني مناسككم»[۲]: (مناسک حج خود از من بگیرید) و از این جا آشکار می‌‌شود که هرگاه انسان قصد حج را داشته باشد ضروری است که پیرامون مناسک حج مطالعه کند تا این که از روی بینش و دلیل حج را انجام دهد و اگر توانایی خواندن را ندارد نوارهای علمای مورد اعتماد را بخرد و به آن‌ها گوش دهد و اگر این نیز برای او میسر نشد از علمای کشورش سؤال کند که چگونه حج را انجام دهد و گمان نمی‌‌کنم که علما هنگام سؤال نمودن آن‌‌ها پیرامون این مسئله در بیان آن کوتاهی کنند.

سوم: این که از مال پاک باشد یعنی از درآمد حلال باشد زیرا روزی حرام ناپاک است لذا انسان در جست‌‌وجوی این باشد که مالی که برای حج قرار می‌‌دهد از درآمد پاک باشد  زیرا الله À پاک است و جز پاکی را نمی‌‌پذیرد.

چهارم: در آن از گناهان پرهیز کند چه این گناهان از خصوصیات احرام باشد مانند محرمات احرام یا از گناهان عمومی باشد مانند غیبت، سخن چینی، دروغ و… به دلیل فرموده‌‌ی الله À: {فمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي الْحَجِّ}[بقره: ۱۹۷](پس کسی که در این ماه‌‌ها حج را (بر خود) فرض گرداند (باید بداند که) در حج آمیزش جنسی و گناه و جدال (روا) نیست).

از این جمله این است که انسان با مزاحمت هنگام طواف، سعی، جمرات و… از اذیت نمودن مردم بپرهیزد زیرا اذیت نمودن مردم، از امور حرامی است که الله À می‌‌فرماید: {وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا}[الأحزاب: ۵۸](و کسانی که مردان مؤمن و زنان مؤمن را بی هیچ گناهی که مرتکب شده باشند آزار می‌دهند به راستی (بار) بهتان و گناه آشکاری را به دوش کشیده‌‌اند) لذا جایز نیست انسان هنگام رمی جمرات (سنگ زدن به ستون‌‌های سه‌‌‌‌گانه) با عصبانیت و شدت این کار را انجام دهد مانند این که افرادی که جلوی او هستند گوسفندانی هستند که هیچ اهمیتی به آن‌‌ها نمی‌‌دهد لذا این از جمله چیزهایی است که با حج مبرور در منافات است.

از جمله چیزهایی که در حج مبرور شرط است این است که از کشیدن سیگار بپرهیزد زیرا کشیدن سیگار همان‌‌طور که نصوص عام قرآن و سنت بر آن دلالت دارد حرام است و هنگامی که حرام است اصرار ورزیدن بر آن از جمله گناهان کبیره است و اگر حاجیان از کشیدن سیگار هنگام حج پرهیز کنند بدن آن‌‌ها بر ترک نمودن سیگار عادت می‌‌کند سپس الله À بر ترک آن به طور کلی بر آن‌‌ها منت می‌‌گذراد.

بنابراین پیامبر ﷺ در مورد حج مبرور می‌‌فرماید: «ليس له جزاء إلا الجنة»[۳](پاداشی جز بهشت ندارد) و این اقتضا نمی‌‌کند که حقوقی که از دیگران بر گردن او است بخشیده شود زیرا این حقوق باید پرداخت شود لذا هر کسی مالی از مردم را گرفته و حج را انجام داده هر چند که با غیر از این مالی که گرفته حج انجام داده و حج او کامل همراه با اخلاص و تبعیت باشد گناهش بخشیده نمی‌‌شود تا زمانی که حق را به اهل آن برگرداند و اگر شهادت در راه الله À که برترین اعمال است: {وَالشُّهَدَاءُ عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ ۖ}[الحدید: ۱۹](و برای شهدا نزد پروردگارشان  پاداششان و نورشان است)، {وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ}[آل عمران: ۱۶۹](و هرگز کسانی را که در راه الله کشته شده‌‌اند را مرده مپندار بلکه زنده‌اند نزد پروردگارشان روزی داده می‌‌شوند) باعث کفاره‌‌ی دَین نمی‌‌شود حج از باب اولی باعث کفار‌‌ه‌‌ی دَین نمی‌‌‌‌شود.

بنابراین می‌‌گوییم: اگر بر گردن انسان دَینی باشد حج را انجام ندهد مگر این که این بدهی را پرداخت کند مگر این که بدهی دارای مدت باشد و شخص اطمینان داشته باشد که هنگام فرا رسیدن زمان آن می‌‌تواند آن را پرداخت کند در این صورت اشکالی ندارد اما اگر بدهی فوری باشد و مهلت نداشته باشد یا این که مهلت داشته باشد اما از خود اطمینان نداشته باشد که می‌‌تواند آن را پرداخت کند حج را انجام ندهد و با مالی که می‌‌خواهد با آن حج را انجام دهد دَینش را وفا کند.

لذا می‌‌دانیم که به وسیله‌‌ی حج مبرور حقوق مردم ساقط نمی‌‌شود بلکه باید حقوق آن‌‌ها یا با وفای به آن یا با صلح پرداخت شود.

سؤال: معنای فرموده‌‌ی رسول الله ﷺ: «من حج فلم يرفث و لم يفسق، رجع كهيته یوم ولدته أمه»[۴](کسی که حج نماید و از آمیزش جنسی و مقدمات آن پرهیز نماید و مرتکب گناهی نشود همانند روزی است که از مادرش متولد شده بر می‌‌گردد) چیست؟

جواب: معنای آن این است که هرگاه حج را انجام داد در حالی که از آن چه الله À بر او حرام کرده بود از جمله آمیزش جنسی و مقدمات آن و فسق یعنی آن چه الله À بر او واجب کرده را ترک کند یا مرتکب حرام شود در حالی حجش را به اتمام می‌‌رساند که از گناهان پاک شده است همان‌‌طور که از شکم مادرش خارج می‌‌‌‌شود در حالی که هیچ گناهی ندارد شخص نیز این‌‌گونه است که هرگاه حج را با این شروط انجام دهد از گناهانش پاک می‌‌شود.


[۱] تخریج آن گذشت.

[۲] تخریج آن گذشت.

[۳] تخریج آن گذشت.

[۴] تخریج آن گذشت.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: «الحَجُ المَبْرُورُ لَيْسَ لَهُ جَزَاءُ إِلَّا الجَنَّة»، بعض المراجع من كتب الفقه تقول: إنه لا يُغْفَرُ بِالْحَجِّ إلا الصغائر، وتأخير الفروض عن أوقاتها، أما الكبائر فلا تغفر بالحج. والبعض الآخر يقول: يُغْفَرُ بِالْحَجِّ كل شيء حتى الكبائر والتَّبِعَاتِ، لكن بشرط التوبة من الكبائر، وسَدَاد التَّبِعَاتِ، فما حكم الشرع في نظركم في ذلك، وجزاكم الله خيرا؟

فأجاب رحمه الله تعالى: نقول: الْحَجُ الْمَبْرُورُ هو الذي جمع عدة أوصاف:

الوصف الأول: أن يكون خالصا لله عز وجل ، بحيث لا يريد الإنسان بحجه ثناء من الناس، أو استحقاق وصفٍ مُعَيَّن يوصف به الحاج، أو شيئًا من الدنيا دون عمل الآخرة، أو ما أشبه ذلك.

ثانيا: أن يكون مُتَبعًا فيه رسول الله – صلى الله عليه وعلى آله وسلم- فيأتي بالْحَج كما حَجَّ النبي – صلى الله عليه وعلى آله وسلم-، أو أذِنَ فيه، ودليل هذا قول النبي – صلى الله عليه وعلى آله وسلم-: «من عَمِلَ عملا ليس عليه أَمْرُنَا فهو رد»، وكان النبي -صلى الله عليه وعلى آله وسلم- يقول: «خُذُوا عَنِّي مناسكَكُمْ»، ومن ثَمَّ يَتَبَيَّنُ ضرورة أن يقرأ الإنسان مناسك الْحَج إذا أراد الْحَجَّ، حتى يحج على بَصِيرةٍ وبُرْهَانٍ، وإذا كان لا يستطيع القراءة فليشتر ما يستمع إليه من أشرطة العلماء الموثوق بهم، وإن لم يتيسر له ذلك فليسأل علماء بلده كيف يحج، ولا أظن العلماء يُقَصِّرُونَ في بيان ذلك عند سؤالهم عنه.

ثالثا: أن يكون من نفقات طيبة أي: من كَسْبِ طيب، لأن الكسب الْخَبِيثَ خبيث فلْيَتَحَرَّ الإنسان أن تكون نفقاته في الْحَجِّ من كسب طيب، لأن الله تعالى طيب لا يقبل إلا طيبا . رابعا: أن يتجنب فيه المآثم، سواء كانت المآثم من خصائص الْإِحْرَامِ كمَحْظُورَاتِ الْإِحْرَامِ، أو من المآثم العامة كالغيبة، والنَّمِيمَةِ، والكذب، وما أشبه ذلك لقول الله تعالى: ﴿ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجِّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي الْحَج ﴾ [البقرة: ١٩٧].

ومن هذا: أن يجتنب أذَى الناس بالمزاحمة عند الطَّوَافِ، أو السَّعْي، أو عند رَمْيِ الْجَمَرَاتِ، أو غير ذلك، لأن أذية الناس من الأمور الْمُحَرَّمَةِ، قال الله تعالى: ﴿ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَنَا وَإِثْمًا مُّبِينًا ﴾ [الأحزاب: ٥٨]، فلا يجوز أن يأتي لرمي الْجَمَرَاتِ بانفعال وغضب وشَدُّ عَضَلاتٍ، وكأن بني آدم الذين أمامه خِرَافُ لا يهتم بهم، فإن هذا مما ينافي أن يكون الْحَجِّ مَبْرُورًا.

ومما يشترط لِلْحَجّ أن يكون مبرورا: أن يتجنب شربَ الدُّخَانِ، لأن شربَ الدُّخَانِ مُحرَّم كما دلت على ذلك نصوص الكتاب والسُّنَّة العامة، وإذا كان مُحرِما كان الإصرار عليه كبيرة من كبائر الذنوب، ولو أن الْحُجَّاجَ تَجَنَّبُوا شربَ الدخانِ في مواسم الْحَجّ لاعتادت أبدانهم على تركه، ثم مَنَّ الله عليهم بالإقلاع عنه إقلاعا تاما.

فالْحَج المبرور قال فيه النبي صلى الله عليه وسلم: «لَيْسَ لَهُ جَزَاءُ إِلَّا الْجَنَّةُ»، وهذا لا يقتضي أن يغفر للإنسان التَّبِعَاتِ التي لبني آدم، فالتَّبِعَاتُ التي لبني آدم، لا بُدَّ من إيصالها إليهم، فمن أخذ مالا للناس وحَجَّ، وإن حَجَّ بغير هذا المال الذي أخذه، وإن أتقن حَجَّهُ تماما في الإخلاص والمتابعة، فإنه لا يغفر له الذنب حتى يَرُدَّ الحق إلى أهله، وإذا كانت الشهادة في سبيل الله وهي أفضل الأعمال: ﴿ وَالشُّهَدَاءُ عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ ﴾ [الحديد: ١٩]، ﴿ وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ ﴾ [آل عمران: ١٦٩]، إذا كانت الشهادة في سبيل الله لا تُكَفِّرُ الدَّيْنَ فَالْحَجُ من باب أَوْلَى.

ولهذا نقول إذا كان على الإنسان دَيْنٌ فلا يحج حتى يقضي هذا الدَّيْنَ، إلا إذا كان دينا مؤجلا، وهو واثق من قضائه إذا حَلَّ الأجل، فهنا لا بأس أن يحج، أما إذا كان الدَّيْنُ حَالًا غير مؤجل، أو كان مُؤَجَّلًا لكنه لا يثق من نفسه أن يُوَفِّيه عند أجله فلا يحج، وليجعل المال الذي يريد الْحَجَّ به وفاءً للدَّيْنِ.

وبهذا نعلم أن الْحَج المبرور لا يُسْقِط حقوق الآدميين، بل لا بد من إيصالها إليهم إما بوفاء أو إبراء.

يقول السائل: وما معنى قوله صلى الله عليه وسلم: «مَنْ حَجَّ فَلَمْ يَرْفُتْ وَلَمْ يَفْسُقُ، رَجَعَ كَهَيْئَتِهِ يَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ»؟

فأجاب رحمه الله تعالى: معناه أن الإنسان إذا حَجَّ وَاجْتَنَبَ مَا حَرَّم الله عليه من الرَّفَثِ، وإتيان النساء والفُسُوق، وهو مخالفة الطاعة بأن يترك ما أوجب الله عليه، أو يفعل ما حَرَّمَ الله عليه، فإذا حَجَّ الإنسان ولم يَرْفُتْ، ولم يَفْسُقُ فإنه يخرج من ذلك نَقِيًّا من الذُّنوبِ، كما يخرج الإنسان من بطن أمه، فإنه لا ذنب عليه، فكذلك هذا الرجل إذا حَجَّ بهذا الشرط فإنه يكون نقياً من ذنوبه.

مطالب مرتبط:

(۴۰۹۳) آیا ادا حج از طرف مادر زنده و بیمار جایز است؟

بله، جایز است به جای او در صورتی که حج خود را ادا کرده حج را ادا کند...

ادامه مطلب …

(۴۰۷۳) ادای حج یا رفع نیاز فرزند برای ازدواج؛ وظیفه‌ی شرعی پدر چیست؟

بر این پدر واجب است با این مال حج را ادا کند زیرا حج بر او واجب است و حاجت پسر به ذات پدر تعلق ندارد...

ادامه مطلب …

(۴۰۹۷) آیا دختر می‌تواند به جای پدر فوت شده حج ادا کند؟

بله، برای دختر و پسر جایز است حج را به جای پدرشان که فوت شده ادا کنند همچنین برای برادر جایز است به جای برادرش که فوت شده حج را ادا کند و اشکالی ندارد ...

ادامه مطلب …

(۴۰۸۲) بدهکار همسرم هستم و می‌‌خواهم حج را ادا کنم؛ آیا برایم جایز است؟

اگر همسرت به تو اجازه‌‌ داد از مالش که نزد تو است برای ادای حج بروی اشکالی ندارد اما اگر می‌‌ترسی باعث ایجاد کدورت شود و در آیند بر تو منت بگذارد و خودش را به خاطر این قضیه برتر ببیند این کار را انجام نده...

ادامه مطلب …

(۴۱۱۸) مسافتی که برای پیمودن آن زن به محرم نیاز دارد چقدر است؟

برخی از اهل می‌‌گویند: برای زن جایز نیست بدون محرم به مسافرت برود چه مسیر آن کوتاه و چه طولانی باشد و احتیاط این است که همراه محرم سفر کند چه مسافت آن کوتاه و چه طولانی باشد...

ادامه مطلب …

(۴۰۸۵) حکم حج با نیت کار و همزمانی نیت قبلی

اشکالی ندارد برای کارمندی که همراه صاحب کار خود به مکه می‌‌آید نیت حج یا عمره کند...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه