شنبه 19 ربیع‌الثانی 1447
۱۹ مهر ۱۴۰۴
11 اکتبر 2025

(۳۹۶۶) حکم عبادت نفل و رضایت همسر

(۳۹۶۶) سوال:

جواب: من زنی هستم که قبل از ازدواج، هر دوشنبه و پنج‌شنبه را روزه می‌گرفتم اما بعد از ازدواج، زندگی‌ام تغییر کرد؛ چون شوهرم در هر ماه، فقط هفت روز می‌آید سپس می‌رود. آیا جایز است وقتی که شوهرم می‌رود، روزه‌ی نفل دوشنبه و پنج‌شنبه را به روزه‌ی نفل سه روز در ماه تغییر دهم؟ از شوهرم ترسی ندارم اما نمی‌خواهم با روزه‌ گرفتن من، ناراحت شود تا ابتدا الله À و سپس شوهرم را خشنود کنم اما با این وجود، نمی‌خواهم روزه‌ی نفل را نیز ترک کنم. چه کاری انجام دهم؟ اگر شوهرم قبول نکرد که روزه‌ی نفل بگیرم یا نماز شب بخوانم، آیا باید از او اطاعت کنم؟

اگر شوهرش حضور دارد، جایز نیست که بدون اجازه‌‌ی شوهرش روزه بگیرد همان طور که در سنت رسول الله ﷺ ثابت است؛ اما اگر شوهرش نبود، ایرادی ندارد که روزه بگیرد و تفاوتی ندارد که سه روز از هر ماه باشد یا دوشنبه و پنج‌شنبه یا هر روزه‌ی نفلی که در شرع بیان شده است، باشد. درباره‌ی نماز شب نیز چنین است: اگر شوهرش حضور دارد و نماز شب، مانع برخی مسائل زناشویی می‌شود، فقط می‌تواند با اجازه‌ی شوهرش نماز شب بخواند اما اگر شوهرش حضور نداشته باشد، می‌تواند هر مقدار که بخواهد نماز بخواند. همچنین اگر شوهرش حضور داشته باشد و نماز شب، مانع انجام مسائل زناشویی و کسب لذت او به طور کامل نشود، ایراد و گناهی ندارد که نمازش را بخواند حتی اگر حضور داشته باشد.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: إني كنتُ أصوم الاثنين والخميس قبل الزواج، وعندما تزوجتُ تغيَّرت حياتي؛ لأن زوجها يأتي كل شهر سبعة أيام ثم يذهب فهل يجوز لي عندما يذهب زوجي أن أغير صيام الاثنين والخميس، وأصوم من كل شهر ثلاثة أيام؟ ليس خوفا من زوجي، ولكن لا أريد أن يتضايق من صيامي، لكي أرضي الله، ثم أرضي زوجي، ولا أريد أن أترك صيام التطوع، فماذا أفعل؟ وإذا لم يقبل زوجي أن أصوم، أو أن أصلي صلاة الليل، فهل يلزمني طاعته؟

فأجاب -رحمه الله تعالى – : إذا كان زوجها حاضرًا فإنه لا يجوز لها أن تصوم إلا بإذنه، كما ثبتت بذلك السنة عن النبي صلى الله عليه وسلم، وإذا كان غائبا فلا حرج عليها أن تصوم ما شاءت، سواء كان ثلاثة أيام من كل شهر، أم الاثنين والخميس، أم غير ذلك مما يشرع صيامه.

وكذلك صلاة الليل: إذا كان زوجها شاهدا، وكانت صلاتها في الليل تمنعه من بعض الاستمتاع، فإنها لا تفعل ذلك إلا بإذنه، وإن كان غائبا فلها أن تصلي ما شاءت، وكذلك إذا كان حاضرًا، ولم تمنعه صلاتها من أن يستمتع بها كمال الاستمتاع، فإنه لا حرج عليها أن تصلي، وإن كان حاضرا.

مطالب مرتبط:

(۴۰۲۶) جایگزینی روزه ایام بیض در صورت تقارن با عادت ماهیانه

روزه‌ گرفتن سه روز از ماه، سنت است و تفاوتی ندارد که در اول، وسط یا آخر ماه باشد اما در ایام بیض بهتر است....

ادامه مطلب …

(۳۹۷۵) حکم روزه‌گرفتن عاشورا در وسط روز

روزه‌ی نفل از وسط روز، فقط برای کسی درست می‌باشد که در آغاز روز، باطل‌کننده‌ای را انجام نداده باشد اما کسی که چنین کرده باشد، نیت روزه با دست کشیدنِ بقیه‌ی روز از خوردن و نوشیدن، صحیح نیست...

ادامه مطلب …

(۴۰۰۸) حکم روزه‌ گرفتن دهه‌ی اول ماه ذي الحجه

روزه‌ گرفتن دهه‌ی اول ماه ذي الحجه از اعمالی می‎‌باشد که به انجام آن تشویق شده است...

ادامه مطلب …

(۴۰۱۱) آیا جایز است که فرد فقط برخی روزهای دهه‌ی اول ذي الحجه را روزه بگیرد؟

بله، جایز است که انسان برخی از روزهای دهه‌ی اول ذی الحجه را روزه بگیرد و برخی دیگر را روزه نگیرد....

ادامه مطلب …

(۳۹۶۸) حکم افطار روزه‌ی قضا در شرایط خاص

این روزه‌ی قضا، اگر قضای روزه‌ی واجب باشد، مانند قضای روزه‌ی رمضان، برای کسی جایز نیست که آن ‌را بخورد مگر این که بنا بر ضرورت باشد؛ اما اگر خوردن این روزه به خاطر حضور مهمان باشد، حرام است و جایز نیست....

ادامه مطلب …

(۳۹۷۴) حکم نیت در روزه‌های نفل معین

نفل، دو نوع است: 1- نفل مطلق: جایز است که آن ‌را در وسط روز هم نیت کند به شرطی که پیش از نیت، کاری انجام که روزه را باطل کند انجام نداده باشد...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه