(۳۸۸۵) حکم هم‌بستری در ماه رمضان به دلیل ناآگاهی از حکم آن

(۳۸۸۵) سوال: بیست سال قبل در ماه شعبان، ازدواج کردم و در طول روز با همسرم هم‌بستر می‌شدم. در روز رمضان نیز که من و همسرم نمی‌دانستیم هم‌بستری روزه را باطل می‌کند، هم‌بستر شدیم بلکه حتی در دو روز آخر ماه رمضان نیز با وی هم‌بستری کردم. چه چیزی بر من واجب است؟ آیا باید کفاره بپردازم یا روزه بگیرم؟

جواب:

اگر واقعا جاهل بوده و تصور می‌کرده که روزه فقط با خوردن و نوشیدن باطل می‌شود و هم‌بستری روزه را باطل نمی‌کند، چیزی بر او واجب نیست؛ اما حقیقتا این از کسی که در میان مردم زندگی ‌کرده، بعید است! اما اگر می‌دانسته که روزه را باطل می‌کند ولی از کفاره‌اش اطلاع نداشته است، باید کفاره بدهد؛ اگر هر روز از ماهِ سی روزه را همبستر شده، سی کفاره دارد و اگر ماه بیست و نه روزه بوده، بیست و نُه کفاره بر او واجب است. اگر در ماه رمضان‌های دیگر هم‌بستری کرده نیز تکلیفش همین گونه است؛ هر كفاره عبارت است از: آزاد کردن برده؛ اگر نتوانست، دو ماهِ پیاپی را روزه بگیرد و اگر نتوانست، شصت مسکین را غذا دهد.

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: تزوجت قبل عشرين سنة في شعبان، وكنت قد أتيتُ زوجتي طول النهار، جامعتها في رمضان جهلا مني ومنها بذلك، بل وأتيتها في رمضان آخر يومين، فماذا علي؟ هل على كفارة، أم صيام؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: إذا كان جاهلا حقا، ويظن أنه لا يُفطر إلا الأكل والشرب، وأن الجماع لا يُفطر، فلا شيء عليه، وهذا في الحقيقة بعيد فيمن عاش بين الناس، وأما إذا كان عالما، لكن لا يدري أن عليه كفارة، فعليه الكفارة، إذا كان كلَّ يوم يُجامِع فعليه ثلاثون كفارة إذا كان الشهر ثلاثين، وتسع وعشرون كفارة إذا كان الشهر تسعة وعشرين، وكذلك في رمضان الثاني، والكفارة عتق رقبة، فإن لم يجد فصيام شهرين متتابعين، فإن لم يستطع فإطعام ستين مسكينا.