(۳۸۷۴) حکم مبالغه در مضمضه در هنگام روزه‌داری

(۳۸۷۴) سوال: در یکی از روزهای ماه رمضان در انجام وضو برای نماز عصر، مبالغه کردم و اندکی آب به حلقم رسید. من به آن توجهی نکردم و این اتفاق هنگام مضمضه و بدون ‌اختیار رخ داد. درباره‌ی این مسئله سؤال کردم و گفتند: در این مورد گناهی بر تو نیست و باید روزه‌ات را تا شب کامل کنی. من نیز روزه‌ام را کامل کردم. در این باره چه کاری باید انجام دهم؟ آیا روزه‌ام کامل است یا باطل شده است؟ با توجه به این که رسیدن آب به حلقم از روی قصد نبود.

جواب:

روزه‌ات صحيح است؛ زیرا آب را فقط به خاطر مضمضه وارد دهانت کرده‌ای، نه برای این ‌که به گلویت برسد. اگر آب، بی‌اختیار به گلویت رسید، روزه‌ات با آن باطل نمی‌شود اما شایسته نیست که در حال روزه، در مضمضه (شستن دهان) و استنشاق (شستن بینی) مبالغه و زیاده‌روی کنی؛ زیرا رسول الله ﷺ به لقيط بن صبره J فرمود: «وَبالِغ في الاستنشاق إلا أن تكون صائماً»[۱] : (در استنشاق و شستن بینی، مبالغه کن، مگر این که روزه‌دار باشی). مانند کسی ‌که آب یا چیز دیگری را با شلنگ و… بمکد و مقداری از آن به شکمش فرو رود، در این صورت روزه‌اش باطل نیست زیرا بی‌اختیار بوده است.

۱-تخریج آن گذشت.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: في يوم من أيام شهر رمضان بالغتُ في وضوئي لصلاة العصر ، فنزل شيء قليل من الماء إلى جوفي وأنا غير مبال بذلك، وقد حصل بدون إرادتي وكان ذلك أثناء المضمضة، فسألتُ عن ذلك فقيل لي: لا شيء عليك في هذا، ويجب عليك إتمام صومك إلى الليل. فأتممت صومي، فماذا يجب عليَّ في هذه الحالة؟ فهل تم صومي أم بَطَل ؟ عِلْمًا بأنني – كما قلتُ غير قاصد لذلك؟

فأجاب -رحمه الله تعالى -: صيامك صحيح؛ لأنك إنما أدخلت الماء إلى فمك من أجل المضمضة، وليس من أجل أن يصل إلى جوفك، فإذا وصل بغير إرادة منك فإنك لا تُفطر به، ولكن لا ينبغي لك أن تبالغ لا في المضمضة، ولا في الاستنشاق، وأنت صائم؛ لقول النبي صلى الله عليه وسلم للقيط بن صَبْرة: «وَبَالِغُ فِي الِاسْتِنْشَاقِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ صَائِمًا». ومثل ذلك لو أن أحدا جلب الماء بالخرطوم أو نحوه، ووصل شيء منه إلى بطنه، فإنه لا يُفطر به؛ لأن ذلك بغير إرادته.