سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

(۳۸۴۸) آیا استنشاق بخور در روز رمضان باعث باطل شدن روزه می‌شود؟

(۳۸۴۸) سوال: آیا استنشاق بخور در روز رمضان باعث باطل شدن روزه می‌شود یا خیر؟

جواب:

هر آن‌چه روزه را باطل می‌کند باید با دلیلی از قرآن، سنت یا اجماع ثابت گردد اما در غیر این صورت، اصل بر درست بودن روزه و باطل نبودن آن است. باطل ‌کننده‌های روزه در قرآن و سنت، معروف هستند. اگر استنشاق به جوف (سینه) برسد، حرام است و روزه‌ی کسی که بداند حرام است و روزه را باطل می‌کند را باطل می‌کند‌ اما اگر جاهل باشد و نداند که روزه را باطل می‌کند، روزه‌اش باطل نمی‌شود. این قاعده در مورد تمام باطل‌کننده‌های روزه صدق می‌کند: هر باطل‌کننده‌ای چنین است که اگر روزه‌‌دار آن را انجام دهد و نداند که باطل‌کننده‌ است، روزه‌اش را باطل نمی‌کند؛ الله ﷻ می‌فرماید: {رَبَّنَا لا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا} [البقرة: ۲۸۶] : (پروردگارا! اگر از یاد بردیم یا اشتباه کردیم ما را بازخواست نکن). همچنین می‌فرماید: {وَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ فِيمَا أَخْطَأْتُمْ بِهِ وَلَكِنْ مَا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ} [الأحزاب: ۵] : (در قبال چیزی که دچار اشتباه می‌شوید، گناهی بر شما نیست مگر آنچه قلب‌هایتان قصد آن را داشته باشد). همچنین در صحيح بخاري ثابت است که اسماء بنت أبي بكر I  می‌گفت: «أفطرنا على عهد النَّبِيّ ﷺ يومَ غيم ثم طلعتِ الشمسُ»[۱] : (در زمان رسول الله ﷺ در یک روز ابری افطار نمودیم سپس ناگهان خورشید درخشید). نقل نشده است که رسول اللهﷺ آنان را به انجام قضای روزه‌ی آن روز دستور داده باشد در حالی که اگر قضا واجب بود، قطعا آنان را دستور می‌داد و برای ما نیز نقل می‌شد زیرا امکان ندارد که رسول اللهﷺ ابلاغ دین و دستور الله À را در جایی که به آن نیاز باشد به تأخیر بیاندازد و هر چیزی را ابلاغ کرده باشد، باید نقل گردد؛ زیرا هرگاه چیزی را ابلاغ کرده باشد از جمله دین و شریعت الله À می‌باشد و شریعت الله À نیز محفوظ و پایدار است. صحابه H که در زمان رسول الله ﷺ در یک روز ابری افطار نمودند و سپس خورشید طلوع کرد و دستور به انجام قضای آن داده نشدند، دال بر این است که هر کس جاهل و ناآگاه باشد قضا بر وی لازم نیست.درباره‌ی فراموشی از رسول الله ﷺ ثابت است که فرمود: «إذا نسي فأكل و شرب فليُتِمَّ صومَه فإنما أطعمه الله وسقاه»[۲] : (هرگاه روزه‌‌دار از روی فراموشی خورد و نوشید، روزه‌اش را تکمیل کند زیرا همانا الله به او خورانده و نوشانده است). بنابراینبه سؤال کننده می‌گوییم: در حال روزه‌، بخور را استنشاق نکن اما خوش‌بو کردن بدن با آن، ایرادی ندارد و اگر دود بخور به طور غیر عمدی به بینی رسید، ایرادی ندارد. همچنین می‌گوییم: اگر نمی‌دانستی که استنشاق دود باعث باطل شدن روزه می‌شود و قبلا نیز دود بخور را استنشاق کرده‌ای به طوری که به جوف (سینه) می‌رسید، گناه و مسئولیتی بر تو نیست زیرا تمام باطل ‌کننده‌ها فقط در صورتی باعث باطل شدن روزه می‌شود که فرد نسبت به آن آگاه باشد، بداند که حرام است و آن را به یاد داشته باشد.


۱-تخریج آن گذشت.

۲- تخریج آن گذشت.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: هل استنشاق البخور في نهار رمضان يفطر أم لا؟

فأجاب رحمه الله تعالى: المفطرات التي تُفطر الصائم لا بد أن يكون عليها دليل من الكتاب أو السُّنَّة أو الإجماع، وإلا فالأصل أن الصوم صحيح غير باطل، والمفطرات معروفة في القرآن والسُّنَّة، فإن كان الاستنشاق يصل إلى باطن الجوف فإنه حرام، وهو مُفطِر لمن كان يعلم أنه مُحرَّم، وأنه يُفطر الصائم.

وأما إذا كان الإنسان جاهلاً لا يدري فإنه لا يُفطر بذلك، وهذه قاعدة في جميع المفطرات: كل المفطرات إذا فعلها الإنسان، وهو لا يدري أنها مفطرة، فإنه لا يفطر بها؛ لقوله تبارك وتعالى-: ﴿ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أخطأنا ﴾ [البقرة: ٢٨٦]. وقوله: ﴿ وَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ فِيمَا أَخْطَأْتُم بِهِ. وَلَكِن مَّا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ ﴾ [الأحزاب: ٥].

ولأنه ثبت في صحيح البخاري عن أسماء بنت أبي بكر رضي الله عنها قالت «أَفْطَرْنَا عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم يَوْمَ غَيْمٍ، ثُمَّ طَلَعَتِ الشَّمْسُ». ولم يُنقل أن النبي -صلى الله عليه وعلى آله وسلم أمرهم بالقضاء، ولو كان القضاء واجبا لأمرهم به ونُقل إلينا؛ لأن النبي – صلى الله عليه وعلى آله وسلم- لا يمكن أن يُؤخر البلاغ عن وقت الحاجة إليه، وإذا بَلَّغ فلا بد أن يُنقل؛ لأنه إذا بَلَّغَ صار من شريعة الله، وشريعة الله محفوظة، والصحابة حين أفطروا في يوم الغيم على عهد الرسول صلى الله عليه وسلم، ثم طلعت الشمس ، ولم يُنقَل أنهم أُمِرُوا بالقضاء، فدل هذا على أن من كان جاهلا، فإنه لا قضاء عليه.

وأما النسيان فقد صح عنه صلى الله عليه وسلم أنه قال: «إِذَا نَسِيَ فَأَكَلَ وَشَرِبَ فَلْيُتِمَّ صَوْمَهُ، فَإِنَّمَا أَطْعَمَهُ اللَّهُ وَسَقَاهُ».

وعلى هذا فنقول للسائل: لا تستنشق البخور وأنت صائم، ولكن تبخّر به، ولا حرج، وإذا طار إلى أنفك شيء من الدُّخَان بغير قصد فلا يَضُرُّ.

ونقول أيضًا: إذا كنت لا تدري أنه مُفطر، وكنت تستعمله من قبلُ؛ حيث تستنشق البخور حتى يصل إلى جوفك، فلا شيء عليك؛ لأن جميع مفطرات الصوم لا تفطر إلا إذا كان الإنسان عالما بها، وعالما بتحريمها، وذاكرا لها.

مطالب مرتبط:

(۳۸۵۱) حکم استفاده از اسپری تنفسی در هنگام روزه‌داری

به نظر من این اسپری، روزه را باطل نمی‌کند؛ زیرا حاوی ذرات هوا یا اکسیژن است که به معده نمی‌رسد در حالی که حرام برای روزه‌دار فقط خوردن، نوشیدن و معادل خوردن و نوشیدن است...

ادامه مطلب …

(۳۸۵۷) آیا اشک ریختن، روزه را باطل می‌کند؟

(۳۸۵۷) سوال: آیا اشک ریختن، روزه را باطل می‌کند؟ جواب: اشک چشم، روزه را باطل نمی‌کند؛ بلکه اگر از روی خشيت و ترس از الله ﷻ باشد، پسندیده است. اگر اشک ناشی از درد چشم باشد، انسان چاره‌ای ندارد. اگر به خاطر از دست دادن کسی باشد نیز از طبيعت بشر است. خلاصه این ‌که […]

ادامه مطلب …

(۳۸۴۴) حکم سرمه یا قطره برای روزه دار

برای روزه‌دار جایز است که در چشم و گوشش قطره بچکاند و سرمه استفاده کند. چنان‌چه طعمش را در حلق احساس کند نیز ایرادی ندارد زیرا این، خوردنی و نوشیدنی نبوده و معادل خوردن و نوشیدن نیست....

ادامه مطلب …

(۳۸۵۰) حکم روزه در صورت استنشاق دود سیگار افراد دیگر

خیر، روزه‌اش باطل نمی‌‌شود. بخور نیز اگر شخص فقط آن را استشمام کند روزه را باطل نمی‌کند اما اگر بخور را به نزدیک بینی بیاورد و دودش را استنشاق کند و به معده‌اش برسد، روزه را باطل می‌کند.....

ادامه مطلب …

(۳۸۴۰) حکم تزریق آمپول تقویتی برای روزه‌دار

تزریق آمپول تقویتی که فرد روزه‌دار را از خوردن و نوشیدن بی‌نیاز کند، جایز نیست مگر در مواقع اضطراری که در این حالت، تزریق می‌کند و باید قضای آن روزه را به جا آورد.....

ادامه مطلب …

(۳۸۷۷) حکم افطار زودهنگام در ماه رمضان به طور غیر عمد

خلاصه‌ی جواب برای این برادر که بین مكه و مدينه افطار نموده و گمان کرده که غروب مكه زودتر از غروب مدينه می‌باشد، این است که نیازی به انجام قضا نیست.....

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه