چهارشنبه 29 ذیحجه 1446
۴ تیر ۱۴۰۴
25 ژوئن 2025

(۳۷۹۸) رؤیت هلال ماه رمضان در صحرا و اختلاف با شهرها

(۳۷۹۸) سوال: ما در صحرا زندگی می‌کنیم و هنگام فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، فقط زمانی روزه می‌گیریم که ماه را ببینیم در حالی که شهرها دو روز، زودتر از ما روزه می‌گیرند. آیا کار ما درست است؟

جواب:

شخصی که در صحرا زندگی می‌کند، باید پیرو حکومت سرزمینش باشد به طوری که اگر مردم روزه گرفتند، او نیز روزه بگیرد. در حديث می‌خوانیم که رسول الله ﷺ فرمود: «الفِطْرُ يَوْمَ يُفْطِرُ النَّاسُ، وَالأَضْحَى يَوْمَ يُضَحِّي النَّاسُ»[۱] : (عید فطر، روزی است که مردم روزه را می‌خورند و عید قربانی روزی است که مردم قربانی می‌کنند). اگر مردم، روزه نگرفتند، بادیه‌نشینان نیز روزه نمی‌گیرند. اما اگر فرض کنیم که بادیه‌نشینان هلال ماه را دیدند و رؤیتش برایشان به اثبات رسید در حالی ‌که دور از شهرهایی که حکم دولت بر آن جاری است هستند، ایرادی ندارد که روزه بگیرند؛ بلکه علما گفته‌اند: در این حالت واجب است که روزه بگیرند زیرا در این عملکرد آنان، مخالفتی با جماعت صورت نمی‌گیرد).

خلاصه: صحرانشینان از حکم سرزمینی که در آن هستند پیروی می‌کنند. اگر به دلایلی هم‌چون عدم دسترسی به رادیو، رسانه و… از حکم سرزمینشان باخبر نشدند و خودشان هلال ماه را رؤیت کرده و برایشان به ثبوت رسید، ایرادی ندارد که روزه بگیرند بلکه واجب است که روزه بگیرند.


۲-تخریج آن گذشت.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: نحن في البادية، وعند قدوم شهر رمضان المبارك لا نصوم إلا عندما نرى الهلال والمدن تصوم قبلنا بيومين، فهل ما نفعله صحيح؟

فأجاب رحمه الله تعالى: الإنسان الذي يكون في بادية يتبع الحكومة التي تحكمه؛ فإذا صام الناس صام، وفي الحديث عن النبي صلى الله عليه وسلم: «الفِطْرُ يَوْمَ يُفْطِرُ النَّاسُ، وَالأَضْحَى يَوْمَ يُضَحِّي النَّاسُ». وإن لم يصم الناس لم يَصُمْ أهل البادية، لكن لو فُرِضَ أنهم رأوا الهلال، وثبتت رؤيته عندهم، وهم بعيدون عن المدن التي يكون فيها حكم الدولة، فلا حرج عليهم في هذه الحال أن يصوموا، بل قال العلماء: إنه في هذه الحال يجب عليهم أن يصوموا؛ لأنه لا يكون في عملهم هذا مخالفة للجماعة.

وخلاصة القول أن نقول: إن أهل البادية يتبعون أحكام البلد الذي هم فيه، فإن لم يتمكنوا من العلم بذلك، كما لو كانوا ليس عندهم إذاعات، أو ما أشبه هذا، ورأوه هم وثبت عندهم ذلك، فلا حرج عليهم أن يصوموا، بل يجب عليهم أن يصوموا.

مطالب مرتبط:

(۳۸۳۰) حکم روزه نگرفتن در سفر در ماه رمضان

خودِ سفر، عذر و دلیلی برای جواز روزه نگرفتن است و تفاوتی ندارد که سخت باشد یا نباشد....

ادامه مطلب …

(۳۸۰۲) آیا درست است که روزه‌دار می‌تواند تا زمان شنیدن عبارت (لا إله إلا الله) در اذان، بخورد و بنوشد؟

خیر، صحيح نیست؛ بلکه وقتی اطمینان داریم که مؤذن به محض طلوع فجر، اذان می‌گوید، همین که اذان شروع شد، واجب است از خوردن و نوشیدن دست بکشیم....

ادامه مطلب …

(۳۸۱۸) حکم روزه و کفاره برای بیمار قلبی

روزه از وی ساقط می‌شود زیرا توانایی روزه گرفتن ندارد. امیدی به بهبودی بیماری‌اش هم نیست که بگوییم: صبر کند تا شفا یابد سپس روزه بگیرد! غذا دادن به مسکین نیز از وی ساقط می‌شود زیرا توانایی‌اش را ندارد...

ادامه مطلب …

(۳۸۱۴) حکم روزه برای بیمار مبتلا به نارسایی کبد

اگر پزشک مسلمان تصریح کرده که روزه برای این بیمار، ضرر دارد به طوری که بیماری را طولانی‌تر یا دردش را بیشتر می‌کند؛ در این صورت می‌تواند روزه نگیرد و به جای هر روز، یک مسكين را غذا دهد زیرا بیماری‌ وی از بیماری‌‌های مستمر است....

ادامه مطلب …

(۳۸۳۲) حکم قضای روزه به سبب بارداری

بله، بدون تردید کسی که روزی از رمضان را با عذر شرعی روزه نگیرد، واجب است قضای آن روز را به جا آورد ....

ادامه مطلب …

(۳۷۸۳) حکم کسی که چند ماه رمضان در سال‌های گذشته روزه نگرفته

دیدگاه برتر و راجح این است که قضا لازم نیست. این به معنای تخفیف و نرمی با این شخص نیست بلکه سخت‌گیری بر وی است! زیرا حتی اگر قضا را به جا آورد نیز هرگز از وی پذیرفته نمی‌شود ...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه