(۳۶۸۷) سوال: حکم پرداخت زكات قبل از موعد آن چیست؟ حكم تأخير اندک در پرداخت زکات پس از کامل شدن یک سال چیست؟
جواب:
پرداخت زکات قبل از وجوب آن، جایز است؛ البته به شرطی که برای مال موجود باشد یعنی مالی که در اختیار دارد، به حدّ نصاب رسیده باشد اما اگر به حدّ نصاب نرسیده باشد و زکات را پیش از آن بپردازد، درست نیست زیرا زکات هنوز بر وی واجب نشده است. اگر کسی مالی داشته باشد و بنا به دلایلی زكاتش را زودتر پرداخت نماید، ایرادی ندارد؛ بلکه اگر مصلحت، موجب پرداخت زودهنگام زکات باشد، بهتر و پسندیده خواهد بود اما علما میگویند: شخص فقط میتواند زکات دو سال زودتر را پرداخت کند نه بیشتر؛ مثلا زكات سال ۱۴۰۹هـ در ماه محرم واجب میشود، زکات بعدی در محرم سال ۱۴۱۰هـ و زکات بعد از آن در محرم سال ۱۴۱۱هـ واجب میشود؛ در این حالت، فقط جایز است که زكات سال ۱۴۰۹هـ و ۱۴۱۰هـ را زودتر بپردازید و جایز نیست که زكات سال ۱۴۱۱هـ را زودتر بپردازید. بنابراین تعجيل در پرداخت زکات، فقط برای دو سال جایز است.
تأخير در پرداخت زکات از وقتی که واجب شود، جایز نیست بلکه شتاب برای پرداخت آن واجب است؛ زیرا انسان نمیداند که چه اتفاقی برایش خواهد افتاد. چه بسا از دنیا برود و زکاتش فراموش شود یا وارثان وی در پرداخت زکاتش سهلانگاری کنند یا اتفاقاتی رخ دهد که مانع شود دیگر بتواند زکاتش را بپردازد؛ مگر این که مستحقان و نیازمندان را نشناسد و برای شناسایی آنان، پرداخت زکات را تا زمان شناخت آنان به تاخیر بیاندازد که این حالت، بیشتر زمانی رخ میدهد که مقدار زکات، زیاد باشد و فرد در این حالت، نمیتواند به محض وجوب زکات به توزیع آن بپردازد لذا در این حالت، ایرادی ندارد که مقدار زکات را در نظر بگیرد و آن را رفته رفته بپردازد. در چنین مواقعی اگر مقدور باشد، فرد میتواند یک حساب خاص زکات را نزد کسی باز کند تا مبلغ زکات را به او واریز نماید؛ مثلا اگر زكات وی پانصد هزار ریال باشد و نتواند در همان آغاز وجوب زکات، آن را توزیع نماید، این زکات را نزد شخصی قرار میدهد و از وی رسیدی میگیرد که اجازه داشته باشد آن مبلغ را به وی واریز نماید سپس او هرگاه شخص مستحقی یافت آن مبلغ را برای وی واریز مینماید. این کار حتی از این که شخص زکاتش را با عجله و شتاب و به افراد غیر مستحق بپردازد نیز بهتر است زیرا اگر زکات را به غیر مستحق بپردازد، زکاتش پذیرفته نمیشود زیرا الله À میفرماید: {إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللَّهِ وَاِبْنِ السَّبِيلِ فَرِيضَةً مِنْ اللَّهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ} [التوبة: ۶۰]. : (صدقات فقط مخصوص فقیران، مساکین، متصدیان ادارهی صدقات، کسانی که که دلهایشان را باید به دست آورد، برای آزاد کردن بردگان، بدهکاران، کسانی که در راه الله هستند و در راه درماندگان میباشد. این فریضهای از جانب الله است که الله بسیار دانا و با حکمت است).