چهارشنبه 23 ربیع‌الثانی 1447
۲۳ مهر ۱۴۰۴
15 اکتبر 2025

(۳۲۵۳) حکم شرعی استفاده از آب چاه‌ها و چشمه‌ها برای شفای بیماری‌ها

(۳۲۵۳) سوال: برخی از مردم به قصد شفایافتن از بعضی بیماری‌ها نزد چاهی که در مسیر مدینه‌ی منوره قرار دارد می‌روند مانند چشمه‌ای که در منطقه‌ی تهامه واقع شده است در حالی که آنان معتقد هستند شفادهنده الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است همچنین هنگامی که از آن جا برمی‌گردند خبر می‌دهند که از بسیاری از بیماری‌های سختی که به آن دچار بوده‌اند شفا یافته‌اند؛ نظر شما پیرامون صحت آنچه آنان از اعتقادشان در مورد غسل کردن از آن آب که بیماران را شفا می‌دهد چیست؟ الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ نگهدارتان باشد.

جواب:

نظر ما در این مسئله این است که اگر از نظر حسی ثابت شود که این آب در از بین بردن بیماری‌ها تأثیر دارد، اشکالی ندارد به آنجا رفته و با آن مداوا کنند زیرا طبابت و پزشکی دو نوع است:

 اول: آنچه شریعت آن را تایید کند؛ این نوع در هر حال مقبول است و پیرامون درستی آن سؤال نمی‌شود و چیزی که شریعت آن را تأیید کرده فقط پرسیده می‌شود که آیا برای این بیماری معیّن مناسب است یا خیر؟ زیرا هر آنچه برای یک بیماری شفا باشد برای تمام بیماری‌ها شفا نیست.

 نوع دوم: چیزی است که در شریعت وارد نشده اما با تجربه ثابت گشته است که این نوع در داروهایی که در قدیم و امروزه مصرف می‌شود زیاد است؛ بنابراین هرگاه از نظر حسی با مصرف و تجربه ثابت شود که در بین بردن بیماری تأثیر دارد مصرف آن اشکالی ندارد و بسیاری از داروهایی که امروزه مردم با آن مداوا می‌کنند نیز فوایدش با تجربه شناخته شده است زیرا پیرامون آن شرعی نازل نشده است؛ بنابراین مهم آن است که آنچه سؤال کننده پیرامون این آب پرسید اگر با تجربه ثابت شود که در شفای بعضی از بیماری‌ها تأثیر دارد، مداوا کردن با آن و رفتن به آن جا اشکالی ندارد.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: إن بعض الناس يقومون بالذهاب إلى البئر التي تقع على طريق المدينة المنورة، ومثلها العين التي تقع في تِهامة؛ لقصد طلب الشفاء من بعض الأمراض، والشافي هو الله -سبحانه وتعالى-، وعند العودة من هناك يخبروننا بأنهم قد شُفي البعض منهم من كثير من الأمراض الصعبة التي بهم، فما رأيكم في صحة ما يذكرون من اعتقادهم بأن الاغتسال من ذلك الماء يشفي المرضى؟ والله يحفظكم.

فأجاب – رحمه الله تعالى-: رأينا في هذا أنه إذا ثبت أن لهذا الماء تأثيرًا حسيا في إزالة الأمراض فإنه لا بأس من قصده والاستشفاء به، وذلك لأن الطب على نوعين: أحدهما: ما أقره الشرع، فهذا مقبول بكل حال ولا يُسأل عنه، إنما يُسأل عن هذا الذي أقره الشرع: هل يكون دواء لهذا المرض المعيَّن؟ لأنه ليس كل ما كان دواء لمرض يكون دواء لكل مرض.

القسم الثاني من أقسام الطب: شيء لم يرد في الشرع، لكنه ثبت بالتجارب، وهذا كثير جدا في الأدوية المستعملة قديما وحديثا، فإذا ثبت بالاستعمال والتجارب أن هذا له تأثير حسي في إزالة المرض فإنه لا بأس باستعماله، وكثير من الأدوية التي يتداوى بها الناس اليوم إنما علمت منافعها بالتجارب؛ لأنه لم ينزل فيها شرع فالمهم أن ما أشار إليه السائل من هذه المياه إذا ثبت بالتجارب أن لها تأثيرًا في شفاء بعض الأمراض فإنه لا بأس بالاستشفاء بها والذهاب إليها.

مطالب مرتبط:

(۳۲۶۴) آیا برای خانواده میت جایز است که از لباس‌های او استفاده کنند؟

بله، هنگامی که میت وفات نمود، هرآنچه ملک میت بوده است دیگر ملک ورثه می‌باشد....

ادامه مطلب …

(۳۲۵۵) ثمره و فایده‌ی ذکر گفتن هنگام مرگ چیست؟

ثمره و فایده‌ی ذکر گفتن هنگام مرگ، این است که هر کس آخرین سخنش از دنیا (لا إله إلا الله) باشد که آن را خالصانه از صمیم قلبش گفته باشد از اهل بهشت خواهد بود....

ادامه مطلب …

(۳۲۵۱) حکم استفاده از شیر الاغ برای درمان کودکان

برای هیچ کس جایز نیست با شیر الاغ مداوا کند زیرا شیر الاغ حرام است و الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ شفا و درمان بندگانش را در آنچه بر آنان حرام نموده قرار نداده است....

ادامه مطلب …

(۳۲۱۷) حکم شرعی جلوگیری از بارداری با توافق یا بدون رضایت شوهر

استفاده زن از قرص جلوگیری از بارداری بدون رضایت شوهرش حرام است زیرا شوهر در فرزند آوری حق دارد...

ادامه مطلب …

(۳۲۵۲) آیا تشخیص جنسیت جنین توسط پزشکان با آیه «وَيَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَام» منافات دارد؟

این مسئله با این آیه منافاتی ندارد زیرا پزشکان، این مسئله را بعد از خلقت می‌دانند.....

ادامه مطلب …

(۳۲۵۸) آیا ارواح مردگان، همدیگر را می‌شناسند؟

برخی از اهل علم یاد کرده‌اند که همدیگر را شناخته و ملاقات و زیارت می‌کنند اما من پیرامون این مسئله دلیلی از قرآن یا سنت به یاد ندارم.....

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه